دکتر لاله تدین در گفت و گو با خبرنگار اداره کل روابط عمومی؛ ضمن گرامیداشت 19 می روز جهانی پزشک خانواده با اشاره به این که علیرغم تکلیف قانونی و با تعریف و تعیین منابع مالی در برنامه چهارم و پنجم و ششم توسعه و تعهد وزرای بهداشت بر گسترش و اجرای کشوری برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در هنگام ارائه برنامه های خود در صحن علنی مجلس و کسب رای اعتماد؛ سوال مکرری که به ذهن همگان خطور می کند این است که سرانجام چه خواهد شد؟ اظهار کرد: قطعا ماحصل اجرای جزیزه ای یک دهه برنامه پزشک خانواده صد درصد مطلوب نبوده و نباید هم باشد و نمی توان در یک بستر نامناسب و نادیده گرفتن حقوق تیم پزشکی خانواده در نبود زیرساخت های لازم فرهنگی ، اجتماعی و سخت افزاری و نرم افزاری انتظار رسیدن به کمال مطلوب را داشت.

وی با طرح این پرسش که آیا تلاش برای طراحی زیرساخت های لازم به منظور اجرای برنامه کشوری در حال انجام است؟ افزود: در طول یک دهه اجرای برنامه پزشک خانواده، متاسفانه گوش شنوایی برای مطالبه گری برحق دست اندرکاران وجود نداشته و تنها اتفاق مثبت کارشناسی شده؛ ضرورت تعیین و تعریف مبلغ و مجرای پرداختی حقوق مراقبین سلامت در آذرماه سال 1398 بود که بر اساس آن مراقبین سلامت حقوقشان را متناسب با بسته های خدمات بهداشتی و به میزان حداقل برابر با حقوق اداره کار دریافت می نمودند که این مهم فقط در سه ماه از سال 1400 رخ داد و سپس متوقف شد.

عضو شورای نظام پزشکی با بیان این که در دهه اول اجرای برنامه پزشک خانواده، فرهنگ مراجعه بیماران دستخوش تغییراتی شد که البته دستاوردهایی نیز به دنبال داشت؛ تصریح کرد: کاهش بار مراجعات و دریافت بسیاری از خدمات بهداشتی و درمانی در قالب ویزیت ، مشاوره آنلاین وتلفنی ، شناسایی بیماران پرفشار خون و دیابت با مراقبت های لازم و نیز درمان و پیگیری  بیماران طی دوسال و اندی که از پاندمی کرونا می گذرد؛ همگی حاصل یک دهه تلاش همکاران در برنامه پزشک خانواده بوده است.

تدین ادامه داد:  به طور حتم وضعیتِ حال حاضر کشورهای پیشرفته که پیشتاز برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع هستند حاصل دهه ها فعالیت و تقویت صنعت بیمه بوده و در سال های نخستین اجرای طرح پزشک خانواده و نظام ارجاع ایجاد نشده است، لذا آن چه در دهه اول رخ می دهد، هزینه کرد نبوده بلکه سرمایه گذاری برای اصلاح ساختار نظام سلامت در هر کشوری است.

وی با اشاره به این که آغاز به کار دولت سیزدهم و وزارت بهداشت با دفاع از پزشک خانواده و نظام ارجاع بود،  اما اولین مصوبات ستاد کشوری روی گردانی از مصوبه آذرماه 98 بود؛ خاطرنشان کرد: این امر موجی از دلسردی و اعتراض و قطع امید از وزارت بهداشت جدید برای ارتقای برنامه پزشک خانواده و گسترش کشوری آن را به دنبال داشت .

وی افزود: اتفاقی که مراقبین سلامت را به پیش از آذرماه 98 و پزشکان خانواده را به قبل از آغاز تیرماه سال 91 برگرداند و مطالبه برحق تعیین سرانه و پرداخت جداگانه به مراقبین سلامت را به عنوان یک خواسته برحق همچنان بدون جواب باقی گذاشت.

این عضو شورای عالی نظام پزشکی در بیان مطالبات تیم پزشکی خانواده اذعان کرد: تعیین سرانه عادلانه متناسب با گستره خدمات بهداشتی و درمانی؛ تعریف و تعیین حق الزحمه مراقبین سلامت و پرداخت از سوی دانشگاه یا مجرای قانونی دیگر به آنان ؛ یکسان نمودن سرانه پزشکان تک شیفت و دو شیفت و تعهد به پرداخت سازمان های بیمه گر در موعد قانونی؛ تلاش در جهت ارتقای سطح آموزشی برای تیم پزشکی خانواده؛ اصلاح و ارتقای نسخه اجرایی ؛تجمیع و نشان دار کردن منابع مالی و همچنین بهره گیری از حضور فعال نمایندگان جامعه پزشکی دخیل در اجرای برنامه پزشک خانواده در جایگاههای سیاست گذاری از جمله خواسته های صریح همکاران فعال در عرصه پزشک خانواده ونظام ارجاع است.

انتهای پیام