به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پزشکی کشور،دکتر محمد رئیس زاده رئیس کل سازمان نظام پزشکی درمراسم گرامیداشت روز پزشک و داروساز که امشب به همت سازمان نظام پزشکی و در محل اجلاس سران کشورهای اسلامی با حضور دکتر پزشکیان رئییس جمهور، دکتر ظفرقندی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و جمعی از پزشکان و پیشکسوتان برگزار شد گفت: حضور ارزشمند رئیس جمهور محترم و همه مسولین که نشان از احترام و اهتمام آنان به مقام شامخ دانشمندان و فعالین عرصه سلامت کشور است، را گرامی می‌دارم.
حمد بی‌حد و سپاس بی‌قیاس خداوندی را که دگرباره مرا مفتخر ساخت هرچند با تاخیر، روز پزشک سالروز میلاد حجه الحق، شرف الملک، امام الحکما، شیخ الرئیس ابوعلی سینا و روز داروساز، زادروز محمد ابن زکریای رازی نابغه دوران و پدر علم شیمی - پزشکی دنیا را خدمت شما و همه همکاران ارجمندم در جامعه پزشکی کشور تبریک و تهنیت عرض کنم و به نشانه تقدیر و تشکر از زحمات ارزشمندشان، بر دستان شفا بخششان بوسه زنم که مصداق اتم این کلام مبارک وحی اند که «و من احیاها فکانما احیا الناس جمیعا» گر رهاندی زمرگ جانی را جان دمیدی به تن جهانی را.
 شایسته است که یاد پاک همه اساتید رخ در نقاب خاک کشیده مان و نام بلند همه شهدای جامعه پزشکی و نیز شهدای خدمت به خصوص رئیس جمهور شهید فقیدمان که روز پزشک سال قبل را در همین مکان با حضور و امعان نظر وی برگزار کردیم، گرامی بدارم.
جای بسی سپاسگزاری و خوش وقتی است که گرامیداشت روز پزشک و داروساز امسال را در شرایطی برگزار می‌کنیم که به لطف خداوند منان سکان اجرایی کشور در دستان یکی از اعضای شریف سازمان نظام پزشکی قرار دارد و شاید کمتر کسی در حوزه سلامت به قدر این جانب اهمیت این رخداد را از منظر تامین سلامت مردم و موقعیت آینده جامعه پزشکی با عمق جان خویش درک کرده باشد.
 از مهرماه سال 1400 که با کسب رأی اعتماد ارزشمند جامعه پزشکی به عنوان رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشور توفیق خدمت در این عرصه حیاتی و حیاتبخش را پیدا کردم‏، توفان‌های سهمگین، هجمه های کمرشکن و تصمیمات بنیاد برافکن را برای به خاک انداختن تنه درخت تناور و تنومند پزشکی این دیار کهن در شتاب و عتاب دیدم.
ساختار تنومندی که از سویی ریشه در قرن ها که نه، بلکه ریشه در هزاره های پر افتخار و رنج های بی شمار ستارگان جهانشمول و بلامنازع آسمان طبابت، نظیر برزویه طبیب، محمد ابن زکریای رازی و شیخ الرئیس ابوعلی سینا و علی ابن عباس اهوازی ها دارد و از سویی دیگر شاخ و برگی گسترده در کرانه های آسمان دانش پزشکی امروز عالم دارد که اعجاب و تحسین هر صاحب نظر منصفی را بر انگیخته است که پرداختن به همین مدعای صادق خود فرصتی مفصل و کنگره ای عظیم و در خود لازم دارد.
هجمه های سنگین و پی در پی مبتنی بر پیش فرض های نادرست و استثنائات مرسوم در همه حرفه ها و صنوف، تلاش مفرط برای قیاس و ساده انگاری علوم پزشکی و جایگزینی آن با شبه علم و شارلاتانیسم طب اسلامی، نادیده انگاشتن مشکلات انباشته و متراکم معیشتی دانشجویان، دستیاران، نیروهای طرحی و جوانان جامعه پزشکی، از هم گسلاندن و تکه پاره کردن تولیت نظام سلامت و رقابت نهادهای مختلف برای ورود غیر قانونی و غیر تخصصی در امر آموزش و درمان حوزه پزشکی، کوشش وافر برای نادیده گرفتن و عدم اجرای سیاست های بالادستی و قوانین حوزه سلامت، تساهل و تسامح عجیب برای عدم برخورد با مداخلات غیر مجاز در امور درمان و تخفیف قانون مربوطه در حد صفر، نشانی غلط دادن در موضوع کمبود دسترسی مردم به رشته های تخصصی و تأکید افراطی بر افزایش ظرفیت رشته های پزشکی بدون توجه به زیر ساخت های حیاتی لازم و کم توجهی به خالی ماندن ظرفیت دستیاری برخی رشته های تخصصی و فوق تخصصی مهم نظیر طب اورژانس، اطفال، بیهوشی، جراحی قلب و جراحی عروق و تلاش عجیب برای عدم درک ریشه این معضل و تنها کوبیدن بر طبل افزایش ظرفیت رشته های عمومی، به خطر انداختن فرایندهای اعتباربخشی و زیر ساخت های کیفیت آموزش پزشکی، کتمان درمانی رسانه ای و نادیده گرفتن موضوع مهم مهاجرت های شغلی و جغرافیایی جامعه پزشکی علیرغم آمار مستند سازمان نظام پزشکی، بی توجهی به فشارهای روحی روانی و فرسودگی شغلی جامعه پزشکی به خصوص دستیاران، عدم پذیرش کاهش بیش از 50 درصدی سهم سلامت از تولید ناخالص ملی بر خلاف قوانین در دهه اخیر، ابلاغ قوانین خلق الساعه غیر قانونی، مخالفت با تسهیل فضای کسب و کار جوانان جامعه پزشکی، تعطیل کردن برخی کمیسیون‌های قانونی مهم نظیر کمیسیون ملی تأیید صلاحیت حرف پزشکی، برخورد های هزینه زا و غیر ضروری با برخی افراد جامعه پزشکی، همه و همه جبهه‌های طاقت فرسای حملات سنگین به ساختار جامعه پزشکی از سالها قبل بوده است.

ما در این سه سال گذشته بی وقفه در خط مقدم مبارزه ای ناعادلانه با آنها درگیر بوده ایم. در جلسات متعدد مختلف از نظر دلسوزی برای آینده سلامت کشور و نظام سلامت آن استدلال کردیم، در صداوسیما فریاد زدیم، در تربیون نماز جمعه هشدار دادیم، در کنگره ها مختلف انذار دادیم، به دادسراها احضار شدیم، در مکاتبات متعدد خطرات این روند خطرناک را برای مقامات کشور شرح دادیم و نهایتاً در نامه ای جامع مطالب را حضوراً به محضر رهبر معظم انقلاب که همیشه اصلی ترین حامی جدی و عملی پزشکی کشور بوده اند تقدیم کردیم.
اما فضای رسانه ای غالب و روند پرشتاب جریانات مخالف در کنار سکوت و انفعال بی سابقه و دردآور برخی متولیان حوزه سلامت، بارقه های امید را به خاموشی می گرایید و گویی اراده ای راسخ و عزمی عازم برای درهم شکستن پای بست این داربست مهم سلامت کشور با قوت به مسیر خود ادامه می‌داد که دانشمندان و دلسوزان نظام سلامت را مأیوس و فرسوده و خیل جوانان ما را ناامید کرده بود و به طور جدی بحث نفوذ و طراحی دشمنان را برای تضعیف این بازوی قدرتمند نظام و کشور به ذهن متبادر می‌ساخت.
اما به قول فرخی یزدی: دلم از این خرابی ها بود خوش زآنکه دانستمخرابی چون که از حد بگذرد آباد می گردد، در میان این دل نگرانیهای عمیق و جدی، شاید به پاس فداکاریها و جانفشانی های طبیبان این کهن دیار پاک آیین در خدمت به مردم و دعای خیر بیماران، لطف خداوند شامل حال سلامت نفوس این دیار که جان های این سرزمین ند و خدمتگزاران آنان در جامعه پزشکی کشور شد و فردی از افراد جامعه پزشکی که خود از جراحان عالیقدر کشور است و به دلیل سوابق دانشگاهی و وزارتی و پارلمانی، اشرافی کامل بر موضوعات فوق الذکر دارد، به لطف خداوند منان و با انتخاب مردم به عنوان عالیترین مقام اجرایی کشور، مسولیت دولت چهاردهم را عهده‌دار شد تا شاید این سلسله پر افتخار پزشکی ایران زمین که از ورای قرون و اعصار چونان میراثی گرانبها به ارث رسیده است همچنان به سوی اعتلا و پیشرفت در حرکت باشد و سلامتی و بهروزی را در این دنیای پر آسیب، برای مردمان کشورمان فراهم آورد.
نکته ای بسیار مهم که از بابت استفاده حداکثری از گوهر گرانبهای زمان مدیریتی در سالهای پیش رو باید به استحضار شریف برسانم و امیدوارم که در اذهان مبارک بماند آن است که هر آنچه که لازم بود را از مجاری متعدد و در سطوح مختلف به مراتب تندتر و صریحتر از آنچه که به اجمال در نماهنگ آمد، بارها و بارها نوشتیم و گفتیم و مهم آن است که از این پس مجریان تازه نفس حوزه سلامت، فرصت‌های آتی را صرف شکوه و مویه بر این دردها و رنج‌ها نکنند بلکه انتظار آن است که با تمام توان برای رفع عملی این مشکلات با استفاده از فرصت کم نظیر پیش آمده بکوشند.
بدون شک و قدر مسلم بروز این رخداد کم نظیر آنهم در آن فضای سنگین پیش گفته برای حوزه سلامت، کوچک‌ترین فرصتی را برای کفران نعمت و اضاعه فرصت از طرف جامعه پزشکی کشور باقی نمی‌گذارد که امیر در کلامی می‌فرمایند: اضاعه الفرصه الغصه و نیز می‌فرمایند: الفرصه تمّر مَرَ سحاب فانتهزوا فُرَصَ الخیرقدر وقت ارنشناسند دل و کاری نکند بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم، اما شکر نعمت این فرصت بی‌بدیل برای جامعه پزشکی کشور آن است که در مسیر خدمت صادقانه و عالمانه به مردم جهت جلب رضایت خداوند و افزایش رضایتمندی مردم و موفقیت هر چه بیشتر دولت آقای دکتر پزشکیان، بیش از پیش بکوشند و هر کس در هر موقعیت بهداشتی، درمانی و آموزشی که هست با تعهد حرفه‌ای و اخلاق پزشکی، با روی گشاده و خلق خوش در امر بهداشت و درمان مردم کوتاهی نکند و بار نابسامانی‌ها و نارسایی‌های دستگاه‌ها و مسئولین را بر سر مراجعه کنندگان نیازمند سرشکن نکند و در راه کمک به این دولت که موفقیت آن علاوه بر توفیق نظام و کشور، ضامن موفقیت و سربلندی جامعه پزشکی نیز خواهد بود و حبیش از حق، به تکلیف خویش بیندیشد و شکر نعمت بر مسولین کشور و حوزه سلامت هم آن است که بدون واهمه از برچسب‌های احتمالی سوگرایی و جانبداری و فقط بر اساس قانون، حقوق پایمال شده‌ی حوزه سلامت را ایفا کنند.

باید عقب‌ماندگی‌های متراکم گذشته را با سرعتی مناسب جبران کرد و جامعه پزشکی و کادر سلامت کشور را به جایگاه اصلی خود که شایسته خدمت به مردم و تکریم آنان است برگردانند چرا که تأمین سلامت مردم با جامعه‌ای پزشکی بی‌نشاط و ناامید امکان‌پذیر نمی‌باشد و برای اطمینان از استحکام دائمی نظام سلامت تا می‌توانند شأن علم پزشکی و اساتید و انجمن‌های علمی و نهادها و تشکل‌های صنفی حقیقی را بیش از پیش در راستای انجام وظایف اصلی خویش، محکم و استوار نمایند.و در این مسیر صد البته نقش وزارت بهداشت که استاد ارجمند آقای دکتر ظفرقندی، جراحی عالیقدر و آشنا به مسائل صنف، که بیش از 25 سال است که حق استادی بر گردن اینجانب دارند، عهده دار آن شدند.
وزیر محترم بهداشت جناب آقای دکتر ظفرقندی نه تنها فرصت و توفیق مهم خدمت در وزارت بهداشت را دارند که شاید یکی از بی‌تکرارترین فرصت‌های تاریخی حوزه سلامت را در این زمانه که رئیس دولت خود یک پزشک درد آشنا می‌باشند، در اختیار دارند و همانگونه که خود نیز اشاره داشته‌اند شایسته است ضمن حفظ یکپارچگی مقتدرانه تولیت نظام سلامت در وزارت بهداشت، با تسهیل زمینه استفاده از ظرفیت عظیم همه نخبگان و دلسوزان توانمند حوزه سلامت و با لحاظ کردن تجربه ناموفق عملکرد بسته، بعضاً منفعلانه و بی‌ارتباط با بدنه جامعه پزشکی در دوره‌های قبل، و نیز با میدان ندادن به رهروان خستگی ناپذیر و همیشگی دالان‌های تودرتوی لابیگری و دو قطبی سازی و سیاسی کاری، که جز حصول منفعت‌های ناچیز خود در پس تابلوهای کاذب اسم و رسم دار، مصلحت دیگری را نمی‌جویند،از این فرصت خدادادی بی نظیر، با نگاهی ملی و تاریخی حداکثر استفاده را ببرند و با نصب العین قرار دادن سیاست‌های کلی سلامت، ابلاغی رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای مدظله العالی، ایران عزیز را همانند دوران پر افتخار گذشته به اوج قله‌های علم و دانش و مرجعیت علمی پزشکی دنیا رهنمون شوند و در این مسیر سازمان نظام پزشکی کشور به عنوان یکی از فراگیرترین و قدیمی‌ترین نهادهای صنفی، با تک تک اعضای خود مکلف است که با تمام توان یار و یاور دولت محترم و وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشد.
ضمن تأکید بر تحقق همه مطالبات به حق و قانونی جامعه پزشکی، در محضر ریاست محترم جمهور و وزیر محترم بهداشت و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی بر ساماندهی و پرداختن ویژه به ملی کردن توریسم سلامت و توسعه صادرات علم، تکنولوژی، دارو و تجهیزات پزشکی و تلاش منسجم و فوری برای کاهش آسیب‌های ناشی از تروما و سوانح ترافیکی و نیز تنقیح و بروز رسانی قوانین حوزه سلامت که بعضاً بیش از یک قرن از تصویب برخی از آنها می‌گذرد، تأکید می‌ورزم.
در پایان با تشکر مجدد از زحمات ارزشمند همه همکارانم در اقصی نقاط کشور و توصیه به حفظ و ارتقا روحیه امیدواری و عاشقی کردن در خدمت به مردم، این کلام شیرین شهریار شعر ایران را یادآور می‌شوم که: سال‌ها مشعل ما پیشرو دنیا بود چشم دنیا همه روشن به چراغ ما بود درج دارو همه در حکم حکیم رازی برج حکمت همه با بوعلی سینا بود.
قرن‌ها مکتب قانون و شفای سینا با حکیمان جهان مشق خطی خوانا بود عاشقی پیشه کن ای دل که به دستان گویند وامقی بود که دل باخته عذرا بود خاتم گمشده را باز بجوای ایران که به آن حلقه جهان زیر نگین ما بود.

پایان پیام/