توضيح اوليه
بديهي است این ویژگی‌هاي ٢٠ گانه گرچه به هيچ وجه جامع و مانع نيست، ليكن با توجه به وضعيت نظام سلامت كشور و با لحاظ قرار دادن مدل هاي بين المللي، مي تواند در جاي خود به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشكي کمک كند تا به بهبود سلامت آحاد مردم و بهينه شدن نظام سلامت کشور و ارتقا کیفیت خدمات بهداشتی مؤثر و ارتقاي جايگاه علمي و آموزشي و پژوهشي دانشگاههاي علوم پزشكي كشور بپردازد:
تخصص و دانش پزشکی: داشتن مدرک تحصیلی مرتبط با پزشکی، بهداشت یا مدیریت سلامت و تجربه کافی در این زمینه‌ها؛ وزیر بهداشت باید دارای تحصیلات و تجربه در زمینه‌های مرتبط با بهداشت و درمان باشد، تا بتواند تصمیمات علمی و دقیق در حوزه سلامت بگیرد.
رویکرد علمی و مبتنی بر شواهد: اتخاذ تصمیمات بر اساس داده‌ها و شواهد علمی و توانایی در تحلیل و ارزیابی اطلاعات؛ با تاكيد بر فنآوري هاي روزآمد مثل هوش مصنوعي و …
مدیریت و رهبری: توانایی مدیریت نظام بهداشت و درمان، که شامل بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و آموزش پزشکی است، از اهمیت بالایی برخوردار است. وزیر باید توانایی رهبری تیم‌های بزرگ و هماهنگیمیان بخش‌های مختلف را داشته باشد.
توانایی درک و اعمال سیاست‌های کلان کشور: وزیر بهداشت باید با سیاست‌های کلان کشور در زمینه سلامت و توسعه اجتماعی آشنا باشد و بتواند آن‌ها را در برنامه‌های وزارتخانه اعمال کند.
توانایی کار تیمی: قابلیت کار در تیم‌های چند رشته‌ای و همکاریبا سایر بخش‌ها و سازمانها.
تجربه مدیریتی و تجربه مدیریتی در نظام سلامت: تجربه در مدیریت سیستم‌های بهداشتی و درمانی و توانایی در برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌های بهداشتی.
شناخت از نظام سلامت ایران: وزیر بهداشت باید به‌خوبی با نظام سلامت كشور و چالش‌های موجود در آن آشنا باشد تا بتواند سیاست‌هاو برنامه‌های مؤثری تدوین کند.
تعهد به سلامت عمومی: داشتن دیدگاه و تعهد به بهبود سلامت عمومی و ارتقاء کیفیت خدمات بهداشتی.
آشنایی با چالش‌ها: شناخت دقیق از چالش‌ها و مشکلات بهداشتی کشور و توانایی در ارائه راه‌حل‌های مؤثر.
مدیریت بحران: توانایی در مدیریت بحران‌ها و شرایط اضطراری بهداشتی شامل بحران هاي مديريتي، بحران هاي ملي و بين المللي سلامت و بيماري ها، بحران هاي مالي و بودجه اي و ….
توانایی حل مسئله و تصمیم‌گیری: وزیر بهداشت باید بتواند در شرایط بحرانی و در مواجهه با مشکلات، تصمیمات سریع و مؤثر بگیرد.
نوآوری و خلاقیت: توانایی در ایجاد و پیاده‌سازی نوآوری‌ها و برنامه‌های جدید در حوزه بهداشت و درمان.
توانایی و مهارت‌های ارتباطی: وزیر باید توانایی برقراری ارتباط مؤثر با مقامات دولتی،ارگان ها،سازمانها، جامعه پزشکی، کارکنان حوزه بهداشت، و عموم مردم را داشته باشد.
پایبندی به اخلاق حرفه‌ای: رعایت اصول انسانی در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها بسیار مهم است.اخلاقی و انسانی در تمام تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات؛ تعهد به اصول اخلاقی و
توجه به عدالت در سلامت: وزیر باید تلاش کند تا به همه اقشار جامعه دسترسی عادلانه به خدمات بهداشتی و درمانی داشته باشند.
درک مسائل مالی و اقتصادی: وزیر باید توانایی مدیریت منابع مالی را داشته باشد و با روش‌های بهینه‌سازی هزینه‌ها و تأمین مالی نظام سلامت آشنا باشد.
توجه به آموزش پزشکی: وزیر باید بر آموزش و تربیت پزشکان و کادر درمانی نظارت کند و تلاش کند تا سطح آموزشی در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور بالا برود. بديهي است صيانت از نظام آموزش پزشكي كشور و پاسداشت ثمرات ارزشمند آن و تدبير در حفظ و نگهداشت فارغ التحصيلان و مراقبت از دانشجويان از اهم وظايف وزير محترم است
آشنايي با روش هاي روزآمد علمي براي ارتقاي جايگاه كشور در دنيا از لحاظ توانمندي پژوهشي و فنآوري و لبه هاي دانش: با توجه به دستآوردهاي كشور در نظام پژوهشي و علمي، حفظ، صيانت و ارتقاي اين جايگاه از اهم اولويتهاي كشور است
آشنايي با اصول و روش هاي ديپلماسي سلامت
لازم است وزير محترم هم در حيطه آموزش پزشكي، هم همكاري هاي علمي و پژوهشي، هم ارائه خدمات درماني و هم اقتصاد سلامت و توليدات منتج به ثروت آفريني براي كشور در سطح بين المللي اشراف داشته باشد
توجه ويژه بر مولفه هاي اجتماعي سلامت
وزير محترم بايد بتواند با توجه به نقش بسيار مهم مولفه هاي اجتماعي در نظام سلامت، هم از اشراف بر اين حيطه برخوردار باشد و هم بتواند با كليه دستگاههاي مرتبط، تعامل و ارتباط داشته باشد و از اين راستا، حقوق مصرح قانوني نظام سلامت را از ساير دستگاههاي كشور استيفا كند (مواردي مثل عوامل آلوده ساز محيط زيست يا عواملي كه باعث مرگ و مير آحاد ايرانيان در تصادفات جاده اي و …. مي گردد)
پایان خبر/