عضو شورای عالی نظام پزشکی ضمن انتقاد از دخالت‌های نابجای نهادهای دیگردر تولیت سلامت کشور مقصر اصلی در این زمینه را وزارت بهداشت خواند و گفت: سیاست گذاران افزایش ظرفیت‌های پزشکی کمی به خود زحمت دهند و در بازرسی و ارزشیابی میدانی از دانشگاه‌ها ببینند که پارکینگ بعضی از دانشگاه‌ها تبدیل به کلاس درس شده است.
دکتر بهنام عباسیان با بیان اینکه زیر ساخت‌های اغلب دانشگاه‌های علوم پزشکی و دندانپزشکی برای افزایش تعداد دانشجو مناسب نیست، اظهار داشت: پس از افزایش ظرفیت‌های پزشکی بعضی از دانشگاه‌های علوم پزشکی و دندانپزشکی کشور مجبور شده‌اند پارکینگ‌شان را تبدیل به کلاس درس کنند چون ظرفیت این تعداد دانشجو را نداشته اند.
عضو دندانپزشک شورای عالی نظام پزشکی در پاسخ به این سوال که تولیت نظام سلامت دهان و دندان به دست چه کسانی رقم می‌خورد؟ و سیاست گذاران تولیت نظام سلامت دهان و دندان چه کسانی هستند؟ به خبرنگار روابط عمومی سازمان نظام پزشکی گفت: این روزها حال جامعه پزشکی خوب نیست. به هر گوشه و محفلی که می‌نگریم؛ بحث از نامیدی، مهاجرت وعدم اعتماد به سایت گذاران وزارت بهداشت است. اما سوال اصلی این است که تولیت نظام سلامت به عهده کدام ارگان است؟ . طبق قانون اساسی این تولیت بر عهده و زارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است و در برنامه‌های توسعه پنجم و ششم اقتصادی و ...نیز 5 کارکرد اصلی وزارت بهداشت برای تولیت سلامت تاکید شده است که شامل سیاست‌گذاری‌های اجرایی، برنامه ریزی‌های راهبردی، ارزشیابی، نظارت و اعتبارسنجی است با این وجود متاسفانه خروجی چیز دیگری است و تصمیم گیران سلامت کشور کسانی دیگر هستند.
دکتر عباسیان ضمن انتقاد از دخالت‌های نابجای نهادهای دیگردر تولیت سلامت کشور مقصر اصلی در این زمینه را وزارت بهداشت خواند و اظهار داشت: طبق قانون باید ارگان‌های دیگر از وزارت بهداشت تقاضا کنند و پس از کارشناسی و ازرشیابی میدانی جواب داده می‌شود که این قانون در برنامه توسعه اقتصادی پنجم و ششم هم اشاره شده است. در این میان دخالت نهادهای دیگر در حوزه سلامت موجب آسیب جدی تولیت سلامت دهان و دندان کشور شده و التیام آن به این زودی فراهم نیست.
این عضو شورای عالی نظام پزشکی گفت: از شورای عالی انقلاب فرهنگی باید پرسیده شود آیا افزایش ظرفیت دانشجو بدون ایجاد زیر ساخت و تامین نیروی انسانی توانمند می‌تواند سلامت دهان و دندان جامعه را تامین کند؟ شاید باید پازل کم رنگ شدن سلامت دهان و دندان را در اقتصاد سلامت خانوارها جویا شویم. چرا خانواده‌ها و مردم به امر سلامتی دهان و دندان‌شان توجه نمی‌کنند؟ و رویکرد جامعه به سوی کشیدن دندان برای التیام آلام خود است.
وی در ادامه افزود: نقطه گمشده اینجاست که بیمه‌های پایه با کلنیک‌های دندانپزشکی دولتی قرارداد نمی‌بندند چون آیتم‌های ایمنی در ساخت و ساز بیمارستان‌ها رعایت نشده است. با وجود چنین ابهاماتی سیاست گذاران مداخله عرصه سلامت، عدم تامین سلامت دهان و دندان را به دندانپزشکان ربط می‌دهند و کسی نمی‌گوید؛ دندانپزشکان تافته جدا بافته از مردم نیستند و آن‌ها هم حق زندگی دارند. دندانپزشک جوان که فرزند این مرز و بوم است با تمام امیدی که قدم برعرصه فعالیت حرفه‌ای می‌گذارد آیا می‌تواند با ۱۲ میلیون تومان گذران زندگی کند؟ آیا می‌دانید، وضعیت معیشت اقتصادی جامعه پزشکی کشور چگونه است؟ آیا این عزیزان سربار خانواه‌شان نیستند؟ این در حالی است که دیگران بر تبل افزایش جمعیت می‌کوبند و فرزندآوری نیاز به رفاه نسبی دارد.
دکترعباسیان ضمن اشاره به قیمت‌های سرسام‌آور مواد و تجهیزات دندانی و بی‌توجهی به جزء فنی تعرفه‌های خدمات دندانپزشکی عنوان کرد: تعرفه فنی مواد مصرفی در تعرفه‌گذاری خدمات دندانپزشکی رعایت نشده است. طی سال جاری شاهد افزایش هزینه مواد و تجهیزات مصرفی بصورت ۷۵ تا ۱۰۰ درصد بودیم و کسی هم جوابگو نیست. نکته عطف اینجاست، اگر دندانپزشکی تعرفه مصوب دولت را رعایت نکند به سازمان تعزیرات حکومتی معرفی می‌شود اما از گران شدن سر سام‌آور مواد و تجهیزات به راحتی می‌گذریم و کسی هم جوابگو نیست. چرا دندانپزشک یونیت دندانپزشکی را باید با قیمت سرسام‌آور خریداری کند در حالی که بهترین یونیت دندانپزشکی با قیمت دلار۵۰ هزار تومان بیشتر از ۱۵۰ میلیون تومان نیست!. در واقع رانت‌ها به دست چه کسانی رقم می‌خورد؟ چرا نباید صیانت شود؟ چرا دندانپزشک نباید بتواند از مواد و تجهیزات به روز با قیمت مناسب برخوردار باشد؟ حتی اگر با دلار ۵۰ هزار تومان نیز حساب کنیم، بهترین یونیت نسبت به بازار داخلی حداقل نصف قیمت خواهد بود ولی باز کسی جوابگو نیست.
وی در پایان خاطر نشان کرد: ما فعالان صنفی که فقط دغدغه خاطرمان سلامتی مردم است، اذعان داریم وظیفه درمانگر خدمت‌رسانی به مردم است. باید بپذیریم کسی که تولیت سلامت مردم را ایجاد می‌کنم باید حالش خوب باشد. «من» هم حق زندگی دارم، "من" هم باید جوابگوی خانواده‌ام باشم. جامعه پزشکی افراد زیاده خواهی نیست بلکه رفاه نسبی حق هر جامعه فرهیخته است چون "من" که شفا دهنده بیماران باشم باید خودم از نظر روحی و روانی در جایگاه مناسبی باشم. متاسفانه در سال‌های اخیر هجمه‌ها باعث ایجاد توهین‌هایی به جامعه پزشکی شد. کسانی که واقعا سیاست مدار نبودند خواستند جامعه پزشکی را مسئول تمام مشکلات مردم قلمداد کنند حال که اینطورنیست جامعه پزشکی همیشه کنار مردم است و بر خود می‌بالد. ما فرزندان این مرز و بوم هستیم و عشق و محبتی بالاتر از ارمغان سلامتی به مردم نیست.