دکتر بهنام عباسیان با بیان اینکه هیچ نهادی در عرصه سیاست‌گذاری حوزه سلامت جوابگوی افزایش ۷۵ درصدی قیمت ماده بی‌حسی کارپول که ماده اولیه کار دندانپزشکان است، نیست به خبرنگار روابط عمومی سازمان نظام پزشکی گفت: در حالیکه در سال۱۴۰۲ شاهد افزایش گلوبال ۲۰ درصدی تعرفه دندانپزشکی بودیم، و حال که سه ماه از تعیین تعرفه‌ها می گذرد جامعه دندانپزشکی شاهد افزایش ۷۵٪ تعرفه کارپول است و این درحالیست که‌عدم رعایت تعرفه‌های مصوبه پیگیری تعزیراتی دارد.

وی در ادامه با طرح این پرسش که چرا سازمان غذا و دارو مقابل اینچنین بی‌مهری‌ها سکوت کرده است و کسی پاسخگوی افزایش قیمت‌ها در حوزه تامین مواد و تجهیزات دندانپزشکی نیست؟ اظهار داشت: در چنین شرایطی مقصر کیست؟ چرا هزینه ندانم کاری متولیان عرصه سلامت را از جیب همکاران دندانپزشک پرداخت می‌کنند؟

گلایه‌های این عضو شورای عالی نظام پزشکی متوجه به روز نبودن تعرفه مواد مصرفی دندانپزشکی است. دکتر عباسیان در این زمینه گفت: سوال ما این است؛ چرا هیچ نهادی جوابگوی افزایش قیمت شدید «کارپول» - داروی اساسی خدمات دندانپزشکی- که مانند داروی بیهوشی در جراحی عمل می‌کند، نیست؟ چرا همکاران ما در سازمان غذا و دارو و تولید کنندگان داخلی برنامه ریزی مناسبی برای تامین ماده بی‌حسی دندانپزشکی نمی‌کنند؟ اگر خط تولید «کارپول» به صرفه نیست چرا این سوپسید را باید دندانپزشکان پرداخت کنند؟ چرا تعرفه را حداقل در حیطه مواد مصرفی به روز نمی‌شود؟ شاید وقت آن فرا رسیده است سیاستگذاران عرصه سلامت بخصوص معاونت درمان وزارت بهداشت به این مسئله ورود کنند.

وی خاطر نشان کرد: مسئولان عرصه سلامت همواره دم از انصاف و عدالت می‌زنند و زیاده خواهی دندانپزشکان را به رخ جامعه دندانپزشکی می‌کشند و خود را مبرا از هرگونه اشتباه می‌دانند. در شروع سال، افزایش حداقلی تعرفه دندانپزشکی باعث بی‌انگیزگی و تعطیلی مطب‌ها و ورشکستگی کلینیک های دندانپزشکی شد. حال که اداره و ارگان‌های دولتی همانند سازمان امورمالیاتی و شهرداری‌ها وجوه خود را از پزشکان و دندانپزشکان گرفتند، سازمان امور مالیاتی مالیات را۵ برابر کرده و کسی هم جوابگو نیست.

به گفته دکتر عباسیان؛ سیاست گذاران عرصه سلامت بر این امرواقف هستند که تعرفه دندانپزشکی شامل سه جزء حرفه ای، فنی و مواد و تجهیزات است و طبق قانون باید مالیات از جز حرفه‌ای گرفته شود نه از سه جزء. اداره مالیات، مالیات مواد و تجهیزات را از دندانپزشکان می‌گیرد یعنی در واقع این ما هستیم که مالیات تجهیزات و مواد دندانی را می‌دهیم و در عوض شاهد سکوت وزارت بهداشت هستیم که این سکوت آن‌ها برای جامعه خدوم پزشکی و دندانپزشکی کشور سنگین است. گرچه که همواره شعار سیاست‌مداران عرصه سلامت صیانت از حقوق بیمار بوده و این شعار در گوشه و کنار تمام جامعه به گوش میرسد اما جالب است کسی از حق و حقوق «بیمار و پزشک» صحبت نمی‌کند و حق و حقوق پزشک را فراموش کرده‌اند. اینها همان پزشکانی هستند که در شیوع کرونا جان‌شان را فدای سلامتی آحاد مردم کردند.

این نماینده جامعه دندانپزشکی در شورای عالی نظام پزشکی تاکید کرد: شاید روز آن فرا رسیده است صاحب نظران عرصه سلامت بویژه معاونت درمان به این مسئله ورود کنند و با ارتقای جایگاه دندانپزشکی در وزارت بهداشت و به روز کردن تعرفه‌های واقعی همچنین از بیمه‌ها مطالبه کنند که نظاره‌گر نباشند ودر کنار دندانپزشک و برای سلامتی بیمار هزینه کنند تا بتوانند هزینه سلامت دهان و دندان که از سبد اقتصاد خانوار رخت بر بسته است را برگردانند.

دکتر عباسیان در پایان خاطر نشان کرد: اگر بخواهیم تنها دغدغه دندانپزشکان رفع آلام بیماران خود باشد باید سیاست‌هایی اتخاذ شود که بیمه‌ها کنار بیماران باشند. نباید انتظار داشته باشیم دندانپزشکان با چنین تعرفه‌هایی که کفاف زندگی و زیر ساخت‌ها و سرپا ماندن مطب‌های دندانپزشکی را نمی‌دهد، سرپا بمانند. در چنین شرایطی ما شاهد بی‌انگیزه‌گی و مهاجرت دندانپزشکان هستیم.

وی در پایان خاطر نشان کرد:امید است با تغییر اساسی و با اتخاذ تصمیمات استراتژیک صحیح و بهره گیری از تفکرات بزرگان جامعه پزشکی و دندانپزشکی شاهد جامعه پویا دندانپزشکانی باشیم که تنها دغدغه‌شان رفع آلام مردم است و مشکل معیشتی نداشته باشند.