به گزارش اداره کل روابط عمومی دکتر سید موید علویان با اشاره به تصمیم اخیر این شورا گفت: متاسفانه برخی شخصیت های حقوقی که عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی داشتند این حضورشان حذف شده است که این موضوع شامل وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، رئیس کمیسیون بهداشت و دو کمیسیون دیگر مجلس شورای اسلامی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی و ... شده است. این تصمیم قطعا غلط است و برای ریشه یابی علت اتخاذ این تصمیم غلط باید ریشه یابی کرد که این شورایعالی چرا و چگونه شکل گرفته است.

وی  افزود:ستاد انقلاب فرهنگی براساس احساس نیاز به تغییر رویکردها و نگرش در نظام آموزشی و سپس کلیت جامعه ایجاد شد که برای هماهنگی در این زمینه ستادی تشکیل شد. در سال 1363 به دلیل تداخلاتی که بین عملکرد بخش ها به وجود آمد وزیر وقت فرهنگ و آموزش عالی طرحی را با قید فوریت به مجلس شورای اسلامی ارائه داد و براساس آن طرح شورایعالی انقلاب فرهنگی تاسیس شد و یک سری وظایف به این شورا سپرده شد.

وی ادامه داد: در آن زمان مباحث مربوط به دروس علمی دانشگاهی، تغییر برنامه های آموزشی، نحوه تربیت اساتید و دانشجویان به این شورا سپرده شد و هدف هم تقویت مبانی دینی و انقلابی در دانشگاه ها و سطح جامعه بود. اما حالا و به بهانه خروج این شخصیت های حقوقی از شورایعالی انقلاب فرهنگی باید به این بحث برگردیم که آیا اصلا در شرایط فعلی وجود این شورا ضرورتی دارد یا نه و باید به سمت انحلال این شورا برویم یا نه؟

رئیس نظام پزشکی تهران بزرگ تصریح کرد: با توجه به وجود ساختارهای حاکمیتی مشابه و متناسب با درخواست‌ها به نظر نمی رسد وجود این شورا ضرورتی داشته باشد. یکی از ایراداتی که به شورا در حال حاضر وارد است بحث قانونگذاری است. ما در بحث قانونگذاری مجلس شورای اسلامی را داریم که قانونگذاری می کند و سپس شورای نگهبان بحث تطبیق این قوانین با شرع و قانون اساسی را مشخص می کند اما اگر شورایعالی انقلاب فرهنگی مصوبه و قانونی را تصویب کند شورای نگهبانی وجود ندارد که تطبیق یا مغایرت آن ها با قانون اساسی و شرع را بررسی کند. ضمن اینکه در کل اصولا ورود شورایعالی انقلاب فرهنگی به قانونگذاری کاملا غیرقانونی است. فقط برای مثال می گویم یکی از مسائلی که شورایعالی انقلاب فرهنگی به آن ورودکرده بحث محدودیت استفاده کاربران خانگی از اینترنت است که اصلا این شورا حق ورود به این موضوع را ندارد.

علویان اضافه کرد: در بحث افزایش ظرفیت های پزشکی نشان داده شد که اعضای شورا در این زمینه می خواهند صرفا قوانینی را وضع کنند که سازمان ها اجرا کنند و شاهد بودیم قانونی را مصوب کردند که چهار رکن اصلی نظام سلامت یعنی رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، وزیر بهداشت، رئیس سازمان نظام پزشکی و رئیس فرهنگستان علوم پزشکی مخالف آن بودند و در نامه ای خواستار این شده بودند که در زمینه ظرفیت های پذیرش پزشکی موضوع به صورت معقول دیده شود و به جای افزایش بی رویه ظرفیت ها از در زمینه استفاده بهینه از ظرفیت فعلی و توزیع مناسب پزشکان و اصلاح نظام سلامت اقدامات مناسب انجام شود. ولی دیدیم که متاسفانه شورایعالی انقلاب فرهنگی به این نامه و نظرات کارشناسی توجهی نشان نداد.

وی یادآور شد: حالا به نظر می رسد که این نامه به دوستان برخورده است و شخصیت حقوقی دو نفر از این چهار نفر را که عضو شورا بودند از عضویت کنار گذاشتند و شاید دو شخصیت حقوقی دیگر امضا کننده نامه هم اگر عضو شورا بودند از انحصارطلبی آقایان در امان نمی ماندند و از شورا حذف می شدند. حالا وضعیت این گونه است که انگار شورایعالی انقلاب فرهنگی خود را دخیل در تصمیم سازی ها و قانوگذاری های حوزه سلامت و بهداشت و اموزش پزشکی می داند اما بدون حضور نمایندگان این جامعه بزرگ و فرهیخته کشور و حالا به نظر می رسد با عدم حضور این افراد در شورایعالی عملا کارکردی برای این شورا باقی نمی ماند. برای مثال عرض می کنم که یکی ازمشکلاتی که وجود دارد این است که روسای دانشگاه های علوم پزشکی باید به تائید این شورا برسند. خب زمانی که رئیس جمهوری که منتخب رای مردم است و حکم خود را از دست رهبر معظم انقلاب دریافت می کند شخصی را برای تصدی وزارت بهداشت انتخاب می کند و وزیر بهداشت هم رای اعتماد مجلس شورای اسلامی را دریافت می کند و سپس این شخص براساس یک سری اصول و قواعد روسای دانشگاه های علوم پزشکی را انتخاب می کند و در مقابل مجلس شورای اسلامی هم برای این انتخاب ها پاسخگو است( اما در مقابل شوراعالی انقلاب فرهنگی پاسخگو نیست و نباید هم پاسخگو باشد چراکه این ساختار غلط است) چرا باید این انتخاب ها توسط شورایعالی انقلاب فرهنگی تائید شوند؟
 

وی خاطرنشان کرد: به نظر من با خروج وزیر بهداشت، روسای سه کمیسیون مهم مجلس شورای اسلامی یعنی کمیسیون های بهداشت؛ آموزش و فرهنگ، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی و سایر حذف شده ها عملا وجود این شورا ضرورتی ندارد. پیشنهاد ما این است که نمایندگان مجلس شورایعالی در قالب یک طرح با قید فوریت خواستار انحلال شورایعالی انقلاب فرهنگی شوند و سپس ساختارهای موجود به نحوی اصلاح شوند که کلیه نهادهای مسئول حوزه عملکردی خود را به خوبی پوشش دهند.

انتهای پیام