متن این نامه به شرح زیر است:

به نام خدای حسابگر                                                                                                                                                 با سلام و احترام به ملت شریف ایران
هفته گذشته، تکرار چند باره خبری دلخراش، روان جامعه ما را آزرد و‌ واکنش های فراوانی بین افراد موثر اجتماع و آحاد مردم برانگیخت.
فردی، همسرش را به بهانه غیرت ناموسی « که استخدام این واژه را که برای نقیضش بکار رفته، رد میکنیم» به قتل رسانده، آن فاجعه را رقم میزند و سند این عمل وقیح و قبیح را کوچه گردان می کند.
این در حالی است که حضرت حق، جل و علی میفرمایند: وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ و شاید به دلیل همین آثار و تبعات عمیق و وسیع اجتماعی چنین جنایاتی است که خداوند، آنرا معادل قتل بشر می داند «فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا»
باید به چنین فجایع هولناکی،  چند بعدی نگریست و لازم است سهم فرهنگ، نظامات آموزشی، رسانه ها، تعلیم و تربیت جامعه پیرامون، قوانین و‌ مقررات حقوقی و سایر مولفه های زیربنایی در تکوین و تحقق آن دیده شود.
چنین فجایعی، کرارا و دیگر بار، لزوم توجه به ابعاد نادیده و فراموش شده سلامت ، یعنی ابعاد روانی اجتماعی را متذکر می گردد. 
امروز زمانی است که باید اقدامات اساسی در موضوع سلامت روانی و اجتماعی در نظام سلامت شکل گیرد. چه بسا، چنانچه در کنار توجه به بیماریهای مسری منتقله از راه جنسی و انجام آزمایشات پیش از ازدواج، به مبانی تهدید کننده زندگی زوجی توجه بیشتری شود و مشاوره های پیش از ازدواج، جدی تر انجام شود بتوانیم زمینه های رخداد مجدد اتفاقات مشابه را بخشکانیم. 
چنانچه نظام غربالگری فعال و منسجمی برای یافتن اختلالات روانی داشته باشیم و مبتنی بر این شواهد، برای درمان در سطوح مختلف اقدام شود، بتوان تکانه هایی که منجر به جرایم اینچنین خشن می گردد را در افراد شناسایی، کنترل و مهار نمود. 
اکنون زمان آن رسیده که نظام سلامت ما از خود بپرسد در سیاستگزاری متغیرهای اجتماعی موثر بر سلامت، کجای کار ایستاده و اصلا چه نقشی ایفا میکند و این نقش، از حیث مقبولیت و مشروعیت ، تا چه حد به یک هماهنگ کننده نزدیک است؟
تا زمانی که سیاستگزار سلامت، دلخوش به آمارهای کمی، فارغ از محاسبه هزینه - اثربخشی، برنامه های تکراری را دنبال نماید، درب بر همین پاشنه خواهد چرخید. 
ضرورت دارد به منظور تحقق حداکثری سلامت روانی اجتماعی، نظام نوین سلامت، در اقدامی ملی، جایگاه سیاستگذار، هد‌ایتگر و هماهنگ کننده خود را تبیین، تعریف و صیانت نماید و از تمامی دستگاههای همکار، وظایف مرتبط با این امر را پیگیری، نظارت و مطالبه نماید.
ثانیا به منظور اجرای مواردی که عندالزوم، نظام سلامت در آن مباشرت دارد؛ نیروی کارازمو‌ده و لایق، تامین شود
ثالثا با سنجه های دقیق و متقن، وضع سلامت روانی اجتماعی و اثربخشی هرگونه اقدام در داخل یا بیرون نظام سلامت، سنحیده شود.
در نهایت، ضمن اعلام تسلیت و ابراز همدردی با خانواده آن مرحومه، امیدوار است تحول عمیق در حوزه های یاد شده، موجب پیشگیری از این رخدادها گردد.
دکتر سید موید علویان
رییس نظام پزشکی تهران