پس از فوت یک پزشکیار در پاییز گذشته، هنگامی که او پس از یک شیفت کاری طولانی، ماشین خود را به پشت یک کامیون کوبید، خشم افزایش یافت. سپس موارد فزایندهای از خشونت وجود داشت. یک پزشک پس از اینکه یک بیمار با چاقو به شکم و دستش زد، کار خود را رها کرد. یک پرستار باردار پس از اصابت لگد به شکمش در بیمارستان بستری شد.
به گزارش روزنامه دنیای اقتصاد: بدتر شدن اقتصاد و تورم فزاینده که حقوق برخی پزشکان را به حداقل دستمزد نزدیک کرده است، بسیاری را به نقطهای رساند تا در جستوجوی فرصتهای بهتر در خارج از کشور باشند و تعدادشان هم روز به روز در حال افزایش است. «کارلوتا گال» در گزارش ۷فوریه برای نیویورکتایمز نوشت: خروج پزشکان و پزشکیاران و پرستاران یک «کیفرخواست غمانگیز» و یک «دستاورد بد» برای رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه است که اعتبار خود را با «گسترش مراقبتهای بهداشتی همگانی» در طول ۱۸ سالی که در قدرت حضور داشت بهبود بخشیده بود. این یکی از دستاوردهای او بود. برای بسیاری از حامیان اردوغان، فقط همین یک اقدام - در میان مجموعه اقدامات دیگر او- را دلیل اصلی حمایت از او میدانند.اما ترکشهای برخاسته از آن بازنگریهایی که اردوغان انجام داد، علاوه بر مواردی که در اثر همهگیری کرونا - و اکنون تورم تاخت و تاز - به وجود آمده، متخصصانی را که نظام سلامت به آنها وابسته است، تضعیف کرده است. پزشکان از حجم سنگین کار، کاهش بازدهی کار، از دست دادن شدید احترام به این حرفه در زمان اردوغان و افزایش خشونت فیزیکی از جانب بیماران خود شکایت دارند. به گفته انجمن پزشکی ترکیه، بزرگترین انجمن متخصصان پزشکی در این کشور، سال گذشته بیش از ۱۴۰۰ پزشک کار خود را ترک و به خارج از کشور رفتند و این رقم در دهه گذشته به ۴هزار نفر رسیده است. مقامهای ترکیه میگویند بسیاری دیگر در حال آمادهسازی مدارک خود برای خروج هستند و از سازمانهای ذیربط درخواست گواهینامه کردهاند.«بولنت کیلیچ» استاد بهداشت عمومی در دانشگاه دوکوز ایلول در شهر ازمیر میگوید: «این نتیجه تلنبار مشکلات طولانیمدت است. در ۲۰ سال گذشته، تغییرات جدی به نام اصلاحات صورت گرفته است و من فکر میکنم حجم سنگین کار در دوران همهگیری، ضربه آخر را وارد کرد.» تا مدتها، تغییراتی که اردوغان ایجاد کرد ثمراتی به دنبال داشت. ترکیه مدتهاست که به کیفیت دانشکدههای پزشکی و متخصصان پزشکی خود میبالد و در سالهای اخیر، صنعت بهداشت خصوصی پررونقی را توسعه داده که به هزاران بیمار بینالمللی و همچنین ترکیهای خدمات ارائه میدهد. پانزده بیمارستان بزرگ و جدید در شهرها برای گسترش خدمات بهداشتی ساخته شد و در عین حال دسترسی برای عموم هم گسترده شد.
وزیر بهداشت ترکیه به تازگی از آیندهنگری رئیس جمهور تمجید کرد و گفت که این سیستم در بدترین روزهای همهگیری به خوبی عمل کرده و ارائه امکانات هرگز دچار وقفه نشد. به نوشته گزارشگر نیویورکتایمز، نظام بهداشتی بدون شک تحت فشار است و پزشکان احساس میکنند فشار زیادی روی آنهاست و در مقابل، دستمزدی که دریافت میکنند، کفایت زندگی آنها را نمیدهد. فرسایش مداوم درآمدی و افول موقعیت و جایگاه پزشکان برای بسیاری از آنها غیرقابل تحمل بوده است. دکتر فورکان کاگری کورال ۲۶ ساله یک پزشک جوان که تنها دو سال پس از فارغ التحصیلی ترکیه را ترک کرد، میگوید: «سه سال پیش، میگفتم حقوق دریافتی منصفانه است؛ اما اکنون اینطور نیست. پزشکان در ترکیه با توجه به حجم کار و خطراتی که متحمل میشوند، بردهوار کار میکنند.»دکتر شبنم کورور فنجانچی، رئیس انجمن پزشکی ترکیه میگوید: «مساله، تنها حقوق پایین نیست» که باعث فرار متخصصان بهداشتی میشود. او با اشاره به حزب عدالت و توسعه اردوغان گفت: «بیارزش شدن این حرفه طی سالهای متمادی از زمان آغاز به کار حکومت عدالت و توسعه است که باعث شده به اینجا برسیم.» او بر این باور است که در دوران همهگیری کرونا، اردوغان کمیت را بر کیفیت برتری داد؛ به این معنا که تعداد بیماران را افزایش داد؛ اما فکری به حال کیفیت درمان نکرد. به نوشته نیویورکتایمز، خشونت علیه کادر درمان در دو سال گذشته بهشدت افزایش یافته است. به گفته انجمن پزشکی ترکیه، بیش از ۱۳هزار نفر از اعضای کادر درمان در ترکیه از این امر شکایت کردند که در سال۲۰۲۰ در محل کار خود در معرض خشونت بودند.