به گزارش ایسنا، دکتر رییس‌زاده در همایش بانوی طبیب، گفت: طبیب زن و طبیب مادر جایگاه ویژه‌ای دارد که هم باید نقش مادری و همسری را به خوبی ایفا کند و هم به عنوان یک طبیب در خدمت بیمارانش باشد که وظیفه مقدس مضاعفی است. از نزدیک شاهدیم که هم دوران تحصیل، دوران طرح و ادامه کار در حوزه پزشکی برای خانم‌ها به خصوص اگر متاهل باشند و دارای فرزند، دوران دشواری است. شاید لازم باشد به صورت ویژه‌ای به نقش زنان و مادران طبیب پرداخته شود و دشواری‌ها و زحمات آنها دیده شود. جایگاه این افراد غیرقابل انکار و غیرقابل جایگزینی است. در بسیاری از کشورها به ویژه با حساسیت‌های اخلاقی، فرهنگی و مذهبی که داریم، جای زنان پزشک را به راحتی نمی‌توان پر کرد.

وی به مشکلات نیروهای متخصص طرحی اشاره کرد و افزود: وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی باید تلاش کنند که تسهیلاتی را برای زنان، همسران و مادران پزشک و کادر درمان ایجاد کنند. شرایط هم دشوار است؛ به عنوان مثال از یک جهت در یک منطقه محروم متخصص زنان و زایمان به شدت نیاز است، اما از سوی دیگر پرداختی‌ها و هزینه‌هایی که باید تامین شود تا یک نفر با فراغ بال و انگیزه به منطقه‌ای رفته و خدمت کند، فراهم نمی‌کنیم. بر این اساس سیستم بهداشتی و درمانی چاره‌ای ندارد جز اینکه باید از نیروی طرحی استفاده کند که نیروی طرحی هم گاهی متاهل است، فرزند دارد، همسرش در جای دیگری مشغول کار است، حال باید او را به طرح در منطقه‌ای دورافتاده یا مرزی  بفرستیم که آیا بتواند همسر و فرزندش را با خود ببرد یا خیر.

رییس‌زاده ادامه داد: دارد روی این موضوعات کار می‌شود، اما از آنجایی که قیمت و ارزش واقعی خدمات دیده نمی‌شود و سازمان‌های بیمه‌گر ما حق جامعه پزشکی را آنطور که باید و شاید پرداخت نمی‌کنند، فشار این موضوع در برخی رشته‌ها و مناطق بر دوش نیروهای طرحی یا همکارانی است که سال‌هاست آنجا هستند و کسی نیست که جایگزینش شود. حتما باید وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشکی و مجلس شورای اسلامی تلاش کنند تا این مشکلات را حل کنند.

وی گفت: نمایندگان مجلس شورای اسلامی جزو اولین کسانی هستند که نسبت به کمبود پزشک به خصوص پزشک خانم و به ویژه متخصصین زنان و زایمان، اطفال و کودکان واکنش نشان داده و کمبود آنها را در مناطق حوزه انتخابیه‌شان می‌بینند و انتظار دارند که هم پزشک در دسترس باشد، هم طرح انطباق رعایت شود و...؛ درحالیکه باید قوانینی وضع شود که جوانب و مشکلات یک پزشک به ویژه پزشکان خانم دیده شود. از سوی دیگر هم منابع لازم برای فرستادن افرادی که حاضرند به مناطق دورافتاده روند و مشکلی ندارند، فراهم نمی‌کنیم. بعد به وزارت بهداشت فشار می‌آوریم که باید نیرو تامین کنید و از طرفی هم اعلام می‌کنیم که قانون هم باید اجرا شود که یک پزشک زن، در کنار همسر و فرزندانش باشد، اما از طرفی هم می‌گوییم بودجه نداریم که پزشک دیگری را به فلان منطقه بفرستیم.

رییس‌زاده گفت: بنابراین معضلاتی در این حوزه وجود دارد که اگر می‌خواهیم کار جدی انجام دهیم، باید به صورت منطقی همه اضلاع اعم از مجلس و نمایندگان مجلس، سازمان‌های بیمه‌گر، سازمان برنامه و بودجه و..‌ کنار هم نشسته و به صورت جدی، واقعی و منطقی این مشکلات را حل کنند. وگرنه صرف تدوین قانونی که زیرساخت‌ها و الزاماتش دیده نشده است، مشکل را حل نکرده و فشار مضاعفی را به وزارت بهداشت وارد می‌کند. وزارت بهداشت بودجه ندارد که فردی را با حقوق و دریافتی معقول به این مناطق ارسال کند و کسی حاضر نیست برود. از سویی هم مسوولان استان‌ها و شهرها تاکید می‌کنند که در این مناطق کمبود وجود دارد، اما وزارت بهداشت چه می‌تواند انجام دهد؟.

وی تاکید کرد: این مساله، یک معادله چند مجهولی است که پیشنهاد می‌کنم که همه دستگاه‌های مرتبط به کمک وزارت بهداشت آمده و اگر می‌خواهند مقام همکاران طبیب ما رعایت شود و چارچوب خانواده استحکام یابد، باید بنشینند و مطلب را به صورت ریشه‌ای حل کرده و الزامات آن را ببینند.