منبع:ژاپن تایمز

ترجمه: دکتر امیر صدری

پیشتر در ژاپن بیماران کووید-19 را در چهار گروه خفیف، متوسط ​​I ، متوسط ​​II و شدید قرار می دادند.

گروه خفیف هیچ علامت تنفسی نداشتند، بیماران گروه متوسط I در حد متوسط ​​از تنگی نفس رنج می برند و علائم پنومونی را نشان می دهند اما نیازی به اکسیژن ندارند ، در حالی که بیماران II در حد متوسط ​​تنگی تنفسی دارند و نیاز به دریافت اکسیژن دارند. در عین حال ، بیماری شدید نشان می دهد که بیمار مبتلا به ذات الریه شدید است و باید در بخش مراقبت های ویژه بستری شود و تحت درمان تهاجمی قرار بگیرد.

تا قبل از تغییر سیاست ها، به طور کلی طیف وسیعی از بیماران در بیمارستان بستری می شدند ، از جمله افرادی که در معرض خطر بالای بیماری شدید قرار داشتند. بیماران بدون علامت و کسانی که علائم خفیفی داشتند - سرفه و تب بالا اما هیچ علامتی از ذات الریه یا مشکل در تنفس وجود نداشت - به هتل ها فرستاده شدند و آنها تنها در شرایطی که پزشکان به آنها مجوز می دادند، اجازه داشتند در خانه قرنطینه کنند.

چه عواملی باعث تغییرات شد؟

دولت ژاپن اظهار داشت که عوامل مختلفی باعث تغییر سیاست شده است. نوع دلتای با شدت بالای سرایت باعث افزایش چشمگیر تعداد موارد جدید شده است، در حالی که تعداد بیماران مبتلا به بیماری شدید - بیشتر آنهایی که در سنین 40 تا 50 سالگی هستند، گروه سنی که به میزان واکسیناسیون افراد 65 ساله یا بالاتر واکسینه نشده اند - روند صعودی خود را آغاز کرده است. علاوه بر این ، بیمارستانها نیز تحت فشار فزاینده ای از عوامل غیر مرتبط با COVID-19  مانند بیماری های گوارشی و گرمازدگی شدید قرار دارند.

برای مقابله با شرایط دشوار، دولت امیدوار است امکانات بیمارستانی را به بیماران با علائم شدید اختصاص دهد و از این طریق ظرفیت کافی ایجاد کند تا بیمارانی که وضعیت آنها رو به بدتر شدن می رود بلافاصله به بیمارستان بروند. بدترین سناریویی که دولت امیدوار است از آن اجتناب کند این است که بیمارانی که نیاز به مراقبت های فوری پزشکی دارند ، توسط پزشکان پذیرش نشوند، زیرا تخت های بیمارستان پر شده است.

تغییرات چیست؟

عباراتی که نخست وزیر برای توصیف افرادی که در بیمارستان بستری می شوند مبهم بود: وی گفت که دولت اطمینان می دهد که تخت های بیمارستانی لازم را برای تمام بیماران نیازمند تامین می کند تا "بیماران شدید و کسانی که در معرض خطر شدید بیماری قرار دارند" بستری شوند.

وی افزود: سایر بیماران باید در خانه بمانند و تنها در صورت بدتر شدن وضعیت آنها به بیمارستان اعزام می شوند.

او گفت برای نظارت بر بیماران ماندن در خانه، پزشکان به آن ها پالس اکسی متر تحویل می دهند و  دو بار در روز آن ها را به صورت آنلاین ویزیت کنند. بیمارانی که در هتل ها قرنطینه می شوند محدود به کسانی هستند که می توانند ویروس را به اعضای خانواده منتقل کنند.

اظهارات مبهم سوگا در مورد استانداردهای بستری بلافاصله باعث سردرگمی شد ، به ویژه در مورد اینکه آیا بیماران با شدت متوسط ​​در بیمارستان بستری می شوند یا خیر.

عبارت او "بیماران شدید و کسانی که در معرض خطر شدید بیماری هستند" این تصور را به وجود آورد که بیماران متوسط ​​مجبور خواهند بود در خانه بمانند ، زیرا تخت های بیمارستان باریک هستند. وی به صراحت اعلام نکرد که این سیاست کی ، کجا و چگونه اجرا خواهد شد. اگرچه یکی از مقامات ارشد دولت اعلام کرد: هیچ کس نگفته است که بیماران متوسط ​​نمی توانند در بیمارستان بستری شوند" ، اما دولت در روشن ساختن این نکته در مراحل اولیه که باعث افزایش ترس در بین مردم شده است، ناکام بوده است.

البته بعد از ظهر سه شنبه، سوگا مسیر صحبت های خود را تغییر داده و توضیح داد که "بیماران مبتلا به بیماری شدید و کسانی که در معرض خطر شدید بیماری قرار دارند ، از جمله آنهایی که دارای بیماری های زمینه ای مانند دیابت هستند و بیماران متوسط ​​که نیاز به استنشاق اکسیژن دارند بدون در نظر گرفتن شدت بیماری در بیمارستان بستری می شوند.

وزیر بهداشت ، نوریهیسا تامورا ، روز پنجشنبه تأیید کرد که بیماران متوسط ​​"اصولاً" در بیمارستان ها تحت درمان قرار می گیرند ، در حالی که سوگا گفت بیمارانی که "در معرض خطر بالای علائم شدید حتی اگر نیازی به استنشاق اکسیژن ندارند" ، در بیمارستان بستری می شوند.