در ابتدا باید برای رسیدن به یک نقشه راه، باید نگاه اجمالی به آمارنامه صادرات دارو در مقاطع ده ساله و یا حتی پنج ساله داشت و در این خصوص از اساتید دانشکده های داروسازی و  دانشجویان عزیز که با انجام کارهای پژوهشی مثلا در قالب پایان نامه در این زمینه افق دید خوبی برای نوشتن و به دست آوردن مشکلات صادرات پیش رو قرار می دهند سود برد که این راهکار برای پیدا نمودن راه‌حل و نیز ارائه نقشه راه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت کمک کننده است.
آسیب شناسی و پاتولوژی  حوزه صادرات دارو
1-    ما فرهنگ صادرات محورنداریم، بیشتر فرهنگ واردات محورداریم، یعنی بیشتر فکر واردات داریم و در ساختار سازمان غذا و دارو هم اگر نگاه کنیم می بینیم یک لشگر کارشناس حوزه واردات داریم ولی این قوا در حوزه صادرات دارو بسیار کوچک است و جنگجویان حوزه صادرات دارو به صورت فردی می جنگند و اگر هم موفق هستند، فردی جنگیده اند
2-    حمل و نقل  در حوزه صادرات مهم است چه حمل ونقل ریلی،زمینی،هوایی،دریایی مثلاً از بندر جبل علی امارات دو کشتی هر هفته به سمت آفریقا می رود ولی از کشور ما هر ماه یک کشتی
3-    در این شرایط خاص ناشی از تحریم یکی از راه‌کارهای کشور می‌تواند پیگیری روند کند سیاست توسعه صادرات غیرنفتی برای حل مشکلات اقتصادی باشد. البته نباید در  این حوزه توسعه صادرات غیرنفتی جزیره ای عمل کرد. متاسفانه حوزه صادرات ۱۲۰ میلیون دلاری دارو  به ۵۰ تا ۶۰ میلیون دلار کاهش پیدا کرده است که بخشی از آن ناشی از بخشنامه های خلق الساعه که از حوزه غذا و دارو و گمرک صنعت و  معدن تجارت صادر می شود و عدم ثبات مدیریتی در این حوزه‌ها که عمر مدیریتی 2 یا سه سال است.
4-    با این بخشنامه ها و قوانین سختگیرانه حوزه صادرات یک نوع تحریم داخلی اتفاق افتاده که با تحریم ظالمانه  خارجی دو لبه قیچی برای صنعت داروسازی کشورمان در حوزه صادرات شده اند.
5-    بحث قانون تاییدگرفتن از سندیکای مواد اولیه کار را زمانبر و سخت تر نموده، جهت اخذ مجوز حدود یک تا دو ماه زمان لازم فقط برای این مجوز لازم است.
6-    یکی دیگر از موانع صادرات بحث ارز ترجیحی و ارز ۴۲۰۰ است. بحث تعارض وظایف سازمان غذا و دارو ( که هم بحث تامین دارو برای کشور را دارد و هم  بحث رگولاتوری برای صادرات) ارائه مجوز صادراتی را به سازمان داده‌ای و مجوزهای صادراتی را به علت اینکه بحث تامین دارو هم برای داخل کشور را دارد مجوز صادراتی داده نمی شود. اگر شرکتی با زحمت فراوان در مرحله قرارداد، قراردادهای طولانی مدت ببندد یعنی بذر صادرات را به خوبی و با زحمت در آن کشور بکارد ولی این قرارداد با قوانین داخلی قابل استمرار نباشد و مستمر نتواند محصول خود را صادر نماید، آن کشور به سراغ کشورهای دیگر و شرکت های دیگر می رود و تمام زحمات در مرحله کاشت و داشت از بین می‌رود و شرکتی از کشور دیگری محصول زحمات را برداشت می نماید.
7-    یکی دیگر از از معضلات حوزه صادرات این است که عمده صنایع ما صنایع دولتی هستند و عمر مدیریت در شرکت های دولتی ۲ تا ۳ سال است و مدیران تا اشراف پیدا می نمایند عوض می شوند، و هلدینگ های بزرگ به شرکتهای دارویی یک ‌نگاه عابر بانکی و تقسیم سود دارند و برای حوزه های تحقیق و توسعه و تحقیق، پولی اختصاص نمی دهند یا اگر پول هم اختصاص می‌دهند کافی نیست.
8-    ما شرکت هایی فعال برای استانداردسازی محصولات  لازم داریم مثلاً برای  بایواکی والانسی به اندازه در کشور وجود ندارد و برای به دست آوردن GMP و استانداردهای اروپایی برای صادرات نیاز است به این قبیل شرکت ها و گسترش آن ها توجه شود.
9-    حوزه صادرات دارو ظرافت های خاص خود را دارد که نیاز به دیپلماسی فعال اقتصادی و بلد بودن راهکارها و بهره گرفتن از تجربیات کشورهای موفق و پیشرو در حوزه صادرات دارد را دارد. داشتن یک نقشه راه در حوزه صادرات که ابتدا باید برای داشتن این نقشه راه باید آمار  درستی از صادرات در یک بازه ۵ یا ۱۰ ساله داشته باشیم. در آن آمارنامه صادراتی چه مقدار دارو به چه تعداد دارو به چه فرمولی از دارو به چه دوزی از دارو و به کدام کشور و ... صادر شده است.