به گزارش اداره کل روابط عمومی و به نقل از ایکنا، همزمان با شیوع ویروس کرونا از ماه‌های پایانی سال ۹۸، برای جلوگیری از تجمعات انسانی و همچنین حفظ سلامت افراد جامعه، بسیاری از آداب و رسوم ملی و مذهبی، از جمله برنامه‌های حضوری مساجد، هیئات و ... به خصوص در مناسبت‌های خاص سال مانند ایام ماه مبارک رمضان به حالت تعلیق درآمد و در این مدت حتی مراکز آموزشی نیز فعالیت‌های خود را به صورت مجازی دنبال کردند. در همان ابتدای شیوع کرونا توصیه مسئولان امر این بود که همه در خانه بمانیم، اما با طولانی شدن مدت همه‌گیری، چاره‌ای جز تغییر سبک زندگی و مواجهه هوشمندانه با این بیماری باقی نماند؛ سبکی که الزامات خاص خود را دارد.
امسال نیز که دومین ماه رمضان را با حضور کرونا تجربه می‌کنیم، همه افراد و مجموعه‌ها و گروه‌ها به تناسب تجربه یک سال گذشته، برنامه‌های متنوعی را برای بهره‌مندی هر چه بیشتر خود و دیگران از ایام ماه مبارک تدارک دیده‌اند. اگرچه شرایط خاصی به دلیل شیوع بیشتر و افزایش مرگ و میر‌ها و بالا بودن حجم استرس‌ها و نگرانی از ابتلا و اینکه بالاخره واکسن می‌زنیم، در جامعه وجود دارد.
به مناسبت این ایام و روزه‌داری در روزگار کرونایی، به سراغ حسین کرمان‌پور، مدیرکل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی کشور رفتیم تا درباره شرایط روزه‌داری در این ماه، توصیه‌های رمضانی و .. با او به گفتوگو بنشینیم. در بخش نخست دکتر کرمان‌پور درباره وضعیت شیوع کرونا و شرایط واکسیناسیون در ایران و لزوم بهره‌‌گیری از مفاهیم قرآن برای کنترل همه‌گیری ایراد سخن کرد. اکنون و در ادامه، بخش دوم این گفتوگو را می‌خوانید.
طی بیش از یک سال گذشته که همه کشورها از جمله کشور ما درگیر ویروس کرونا شده است، جامعه مذهبی تا چه حد پروتکل‌ها را رعایت کرده است؟
رعایت پروتکل‌ها در میان این قشر در سه دسته کلی جای دارد؛ یک دسته واقعاً رعایت می‌کنند. شخص مقام معظم رهبری خود نماد بارزی در رعایت پروتکل‌ها برای دوری از ابتلا به بیماری و ویروس کرونا هستند و آن را دیده‌ایم؛ وقتی که در حسینیه امام خمینی(ره) مراسمی برگزار می‌شود و غیر از خودشان، قاری و یا مداح اهل‌بیت(ع) و عوامل پشت دوربین‌ها، هیچ‌کس نیست. اما واقعیت این است که تعداد افراد و اهالی هیئتی که به حرف رهبری در این زمینه توجه کرده‌اند، آن‌قدر نتوانسته‌اند در جامعه اثرگذار باشند و به عنوان الگو نقش‌آفرینی کنند.
دسته دیگر از این میان، افرادی هستند که دلشان می‌خواهد پروتکل‌ها را رعایت کنند، اما درگیر غلیان احساسات و هیجانات هستند و همیشه در این غلیان احساسات اصالت‌ها زیر سؤال می‌رود. بخش زیادی از این عزیزان در این طبقه جای می‌گیرند، مانند آنچه در بازار‌ها و یا مراسم تشییع پیکر هنرمندانی همچون استاد شجریان شاهد بودیم.
دسته سوم نیز کسانی هستند که باور و اعتقادی به رعایت پروتکل‌ها ندارند و تعدادشان هم زیاد نیست، اما تأثیرگذاری آن‌ها نیز کم نیست. آن‌هایی هم که به دنبال بهانه برای فرار از وضع موجود هستند، از این افراد تأثیر می‌پذیرند، در نتیجه جمعیت کسانی که پروتکل‌ها را در جامعه رعایت نمی‌کنند نسبت به رعایت‌کنندگان پیشی می‌گیرد.
آیا آماری مبنی بر افزایش مرگ‌ومیر‌های کرونایی در مناسبت‌های دینی و مذهبی و رابطه معنادار از این همزمانی وجود دارد؟
تا کنون مطالعاتی در این زمینه صورت نگرفته است. اما افرادی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، غالباً جوانب امر را سنجیده و وارد این مطالعات نمی‌شوند و یا اینکه شرایط چنین مطالعاتی برای آن‌ها به راحتی فراهم نیست. فرض کنید شرایط برای این‌گونه مطالعات فراهم باشد، انتشار چنین مباحثی و خروجی آن در جامعه در حالی که برخی به دنبال بهانه هستند، به صلاح نیست. طی سال‌های گذشته بسیاری از بیماری‌ها شایع شده و سپس از میان رفته و اطلاعاتی درباره آن‌ها نداشته‌ایم و از وجود آن بیماری‌ها و نحوه مقابله با آن‌ها مطلع نبوده‌ایم. اکنون به واسطه این همه‌گیری اطلاعات پزشکی مردم بالاتر رفته است.
اطلاعات کلی وجود دارد، اما لزومی بر انتشار عمومی این اطلاعات نیست. بر همین اساس، نباید در میادین و معابر شهر، اطلاعیه‌هایی از برگزاری مراسم دینی و مذهبی دیده شود که مردم آن‌ها را ببینند و تجمع کنند، در این شرایط فقط باید بگوییم خبری نیست و در خانه بمانید. در برخی مناسبت‌ها از جمله روز پرچم، عده زیادی تجمع کردند و یا مراسم دیگری که به این شکل برگزار شد. تا کنون چند جلسه دعوت داشته‌اید که گفته‌اند این جلسه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار می‌شود؟ این حرف حقیقت ندارد و در واقعیت پروتکل‌ها رعایت نمی‌شود.
در ابتدای شیوع بیماری که کارشناسان دیدگاه‌های خود را درباره چگونگی انتقال ویروس بیان می‌کردند، همه جا را ضدعفونی می‌کردیم. اکنون که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در آمریکا (CDC) اظهار کرده که یک در ۱۰ هزار امکان انتقال ویروس از سطوح وجود دارد، از آن طرف بوم در حال افتادن هستیم. حال که «خیر الأمور أوسطها». یک سطح آلوده بالأخره می‌تواند ویروس را منتقل کند و لذا باید بهداشت را در مواجهه با سطوح رعایت کرد.
جزء معدود کشور‌هایی هستیم که پیک چهارم داریم و این پیک مربوط به خرید‌های شب عید است و آمار مرتبط با سفر‌های نوروز هنوز ظهور و بروز پیدا نکرده است. از اندیشمندان و اساتید الگوی اجتماعی کشور می‌خواهم به میدان بیایند و نقش اجتماعی خود را ایفا و کمک کنند اشکالات برطرف شود.
انتهای پیام