سفره هايمان را پر کنیم از دعای خیر و برکت و در جیب های یکدیگر نقل ونبات محبت بریزیم و طعم شیرین دوستی به کام زمستانی روزگار بچشانیم و شعر زمستانه ای برای آغاز فصل تازه بخوانیم
امسال شب یلدای ایرانیان با همه یلدهای پیشین و شاید پسین فرق کند. اما همه گیری کووید 19 و التزام به رعایت پروتکل ها و فاصله گذاری اجتماعی نباید مانع از این شود که در درون خودمان این سنت نکوی باستانی را که فرصتی برای شادی، نگاه به فرهنگ غنی ایرانی و دورهم نشستن دور از هیاهوی روزمره است را از دست بدهیم. دکتر ابراهيم نوري گوشكي، متخصص پزشكي خانواده متن زیر را در خصوص شب یلدا نگاشته است:
«یلدا، شبی طولانی اما عاشقانه و پر نور در فرهنگ کهن ایرانی است، شب روشن پر از امیدی که باید اجاق خاطره هامان را تا صبح روشن گذاریم که سردی فاصله ها آن را خاموش نکند، شبی است که در آن انار مهربانی بین خوبان دور و نزدیک دانه دانه می شود و سرخی عشق نثار جام های لبریز از شوق می گردد. یلدا را در شلوغی نگاه های مهربان و تسبیح فیروزه ای مادر بزرگ تا سپیده دم طلوع خورشید باید بنشینیم، میوه سرخ حرف هایمان را روبروی هم بگذاریم و نفس هامان را با هم یک دل کنیم و خاطرات را از میان سینه هامان بیرون بریزیم تا خانه هايمان را با شعله نوازش دل روشن کنیم، سفره هايمان را پر کنیم از دعای خیر و برکت و در جیب های یکدیگر نقل ونبات محبت بریزیم و طعم شیرین دوستی به کام زمستانی روزگار بچشانیم و شعر زمستانه ای برای آغاز فصل تازه بخوانیم، آوازی قشنگ به رنگ زندگی. شب دراز است و خورشید فردا، کمی در تأخیر است تا ما یلدا را در طولانی ترین لحظات باهم بودن پر از رمز و راز عاشقانه و مناجات عشق وهمدلی زندگی کنیم، بیایم یلدا را بهانه ای برای در کنار هم بودن، شاد بودن و زندگی کردن قرار دهیم.»