«ناشتایی یک لیوان دمنوش پونه، دم ظهر دمنوش کاکوتی، عصر به بعد هم دمنوش سیاه‌دانه و زنجبیل. بخور جوش شیرین را هم فراموش نکنید. هر چقدرهم می‌تونید سرکه رو غرغره کنید تا ویروس تو گلو نمونه. کپسول آزیترومایسین هم هر 8 ساعت یکی. این برنامه رو 10 روز به کار بگیرین خوب خوب میشین.»
«لطفاً این مطلب را در جایی ذخیره کنید و تا می‌توانید نشر دهید تا بیمارستان‌ها خلوت شود. ان‌شاءالله. نکته اول اینکه به محض اینکه سرفه‌ شروع شد سه ساعت به ساعت با یک لیوان آب گرم و کمی نمک دریا و یک قاشق چایخوری سرکه سیب گلوتون را شست‌و‌شو دهید و غرغره کنید. این خیلی مهمه چون از ورود ویروس به ریه جلوگیری می‌کنه. نکته دوم؛ هر دفعه یک دمنوش به‌صورت چرخشی بخورید بابونه، ختمی، زوفا، عناب و...برای تسکین سینه درد از قلیون عرق نعناع استفاده کنید و... سه یا چهار روز که تحمل کنید و این کارها را مرتب انجام دهید مطمئن باشید کرونا را شکست می‌دهید فقط همت می‌خواهد که اونم می‌ارزه به گرفتار بیمارستان شدن. منبع: مجله پژوهشی انگلیسی.»
این روزها بازار تجویزهای «من در آوردی» حسابی گرم است. همه برای خودشان طبیب شده‌اند و البته در این میان برخی از افراد به غلط هر دارو یا روش درمانی را به‌نام طب سنتی یا به استناد ازمجله‌های پژوهشی برای مردم تجویز می‌کنند.
اپیدمی اطلاعات غلط در شبکه‌های اجتماعی گرفتاری‌های زیادی را برای مردم ایجاد کرده است. هفته گذشته ویدئویی در فضای مجازی منتشر شد که نشان می‌داد خانم جوانی در قبرستان برای حضار همایش گذاشته و بالای سر جنازه‌های کرونایی نسخه درمان کرونا می‌پیچید. «هیدروکسی کلروکین 200 روزی دوتا یکی صبح یکی هم شب. فاموتیدین هم بخورین ضد ویروس است. دیگه زینک و ویتامین‌های دیگر را هم بخورین. اگرهم که درگیری ریه دارید اون دیگه داروی دیگری دارد باید اسپری تنفسی بگیرید. با کرونا تعارف نکنید. اگر دیدید حال تون بد میشه و سرفه هاتون شدید شد حتماً بخور جوش شیرین بدهید. این نکته را هم بگویم در افراد دیابتی تجویز دگزامتازون مجاز است. ترامپ را دیدید ملاتونین خورد. من خودمم هر شب یک عدد می‌خورم. چیزی نیست همین‌ها را بخورید خوب می‌شوید. تا یادم نرفته بگویم یک مقاله‌ای را دیروز خواندم اگر علائم کرونا داشتید تا سه ماه هر روز آسپرین بخورین. شنیدین که می‌گویند طرف سکته مغزی کرد چون خونش لخته شد. الان علی شوهر من کرونا گرفت مرد برایش داروی ضد انعقاد خون می‌دادم نمی‌مرد.»
نکته قابل توجه در این کلیپ پرسش‌های مردمی است که هاج و واج چشم‌شان را به دهان سخنران‌شان دوخته‌اند. افرادی که به‌نظر می‌رسد پاسخ بدیهی‌ترین سؤالات‌شان را نمی‌دانند و مجبورند برای نجات‌شان از بیماری کووید19 به این اطلاعات غلط اکتفا کنند. به‌نظر می‌رسد با ‌وجود گذشت 9 ماه از این اپیدمی هنوز سؤالات زیادی در رابطه با علائم و درمان این بیماری مطرح می‌شود مثلاً اینکه کسانی که احساس می‌کنند به کرونا مبتلا شده‌اند باید چه زمانی به پزشک مراجعه کنند؟ یا چرا برخی از بیماران تمایل دارند در اوج بیماری دست به‌خود درمانی بزنند؟ و از همه مهمتر آیا نوشیدن دمنوش‌ها و برخی داروهای گیاهی به همه بیماران و با هر نوع علائمی توصیه می‌شود؟ فرد مبتلا چه زمانی نیاز به سی‌تی‌اسکن ریه دارد و در نهایت خوددرمانی چه تبعاتی برای بیمار و تشدید بیماری در پی دارد؟ ما در این گزارش با تعدادی از متخصصان عفونی، ریه، رؤسای بیمارستان‌ها و عضو ستاد علمی مقابله با کرونا درباره سؤالات مطرح شده گفت‌و‌گو کرده‌ایم، همچنین سعی کرده‌ایم از تجربیات بیماران بدحالی بگوییم که به هر شکلی بعد از ابتلا به کرونا از مراجعه به پزشک امتناع کرده‌اند و با نسخه‌های واحد درمانی در شبکه‌های اجتماعی و توصیه دوست و آشنایان‌شان قربانی خوددرمانی شده‌اند.
اما لازم است در ابتدا گفته‌های برخی از کسانی که به‌خاطر بی‌توجهی به مراجعه به پزشک یا ترس از مراجعه مراکز درمانی دست به خود درمانی زده‌اند، بشنوید. در این میان برخی از کسانی که از مهلکه کرونا جان سالم به در برده‌اند، عنوان کرده‌اند به‌خاطر ترس از مرگ تن به هر توصیه‌ای داده‌اند حتی مصرف مواد مخدر!
خوددرمانی‌های مرگ‌آور
عالیه رحمانی 52 ساله کرونا را از دخترش گرفت. بیماری ابتدا با علائم خفیف شروع شد و بعد با سرفه و تنگی نفس. او برای بهبودی دست به مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک و توصیه و تجویزهای دیگران زد و در نهایت کارش به بیمارستان و بخش مراقبت‌های ویژه کشید.
 این خانم 52 ساله درباره روزهای بیماری‌ و اقداماتی که برای بهبودی اش کارگر نیفتاده است، چنین می‌گوید: «وقتی کرونا گرفتم  اولش خفیف بود برای همین به پزشک مراجعه نکردم. با جوشانده و مایعات خوددرمانی کردم ، با‌وجود این هر روز حالم بدتر می‌شد. در نهایت شروع به مصرف آنتی بیوتیک و استامینوفن کردم. چند روز بعد که سرفه‌هایم شدید شد به توصیه دختر خاله‌ام که قبلاً کرونا گرفته بود هیدروکسی کلروکین هم خوردم. هر کسی توصیه‌ای می‌کرد برای اینکه خوب شوم انجامش می‌دادم مثلاً گفتند که بخور جوش شیرین بدهم، این کار را کردم. روز نهم به بعد سرفه هایم قطاری شد تا جایی که نمی‌توانستم نفس بکشم.
فامیل‌هایم مدام زنگ می‌زدند و می‌گفتند این دارو را بخورم یا فلان چیز را نخورم. هر روز نفس تنگی و سرفه‌هایم شدیدترمی شد و بی‌حالی شدید هم داشتم؛ با این حال حاضر نبودم دکتر یا بیمارستان بروم چند روز پیش در اینترنت خوانده بودم در یکی از بیمارستان‌های کشور اعضای بدن بیماران را برمی‌دارند. می‌ترسیدم بلایی سرم بیاورند. در نهایت کار به‌جایی رسید که دخترم نصف شب اورژانس را خبر کرد. با تشخیص وخامت حال به بیمارستان منتقل شدم و نتیجه اسکن ریه‌هام نشان داد که
60 درصد از آنها درگیر شده‌اند.»
به گفته این شهروند تهرانی، پزشکان بیمارستان برای وی داروی «رمدسیور» تجویز کردند که موجب بهبودی وی و در نهایت ترخیص او از بیمارستان می‌شود.
فریبرز جعفری 34 ساله هم تجربه خوددرمانی دارد. او هم به‌دلیل بی‌توجهی به بیماری و در نهایت  مراجعه نکردن به پزشک و مراکز درمانی وضعیت جسمانی‌اش وخیم و چند روزی را در بیمارستان بستری ‌شد. او درباره بروز علائم بیماری‌اش این گونه می‌گوید: «وقتی علائم مریضی آشکار شد، راستش پیش خودم گفتم اگر بخواهم بیمارستان هم بروم می‌گویند برو خانه و دو هفته توی قرنطینه باش. همه هم که همین داروهای معمول را می‌خورند. رفتم داروخانه یک نایلون دارو خریدم و بعدش خودم را در خانه قرنطینه کردم. از همان روزهای ابتدایی توصیه و تجویزهای دوستان و آشنایان شروع شد. سرفه می‌کردم، برخی گفتند سفکسیم و تعدادی هم هیدروکسی کلروکین را برایم تجویز کردند. یک هفته از شروع علائمم نگذشته بود که وضعیت ام هر روز بدتر از روز گذشته ‌شد.»
رضا که 70 درصد از ریه‌هایش درگیر شده بود و با گذشت سه ماه از دوران نقاهتش هنوز هم سرفه دست از سرش برنداشته است در ادامه می‌گوید: «کرونا، مریضی نیست که خودت ر ا پزشک و عالم دهر بدانی و سرماخوردگی نیست که با دوتا قرص و دارو درمانش کنی. تصور من این بود که مثل سرماخوردگی است و با استراحت و مصرف دارو از بین می‌رود. اگر آن ابتدا به محض شروع سرفه به پزشک مراجعه می‌کردم و دست به خود درمانی نمی‌زدم کارم به اینجا نمی‌کشید.»
رضا عباسی 41 ساله و ساکن یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی است. او زمانی که کارش به اورژانس کشید 70 درصد ریه‌هایش درگیر شده‌ بودند. به او توصیه کرده بودند برای بهبودی تریاک مصرف کند!
«من تنها زندگی می‌کردم و شرایطم با بقیه خیلی فرق داشت. اسم داروها را از اینور و آنور یاد گرفته بودم و  مصرف دارو را شروع کردم. کرونا بار روانی زیادی دارد برای همین مردم می‌ترسند به پزشک مراجعه کنند. بعد از 10 روز حالم بدتر شد حتی توان رفتن به دستشویی را نداشتم. برای اینکه سرفه‌هایم نرم‌تر شود دمنوش می‌خوردم و بعد از مدتی که حالم بد شد یکی از دوستانم توصیه کرد تریاک مصرف کنم. سرتان را درد نیاورم آنقدر این توصیه و آن تجویز را انجام دادم که یک هفته در آی‌سی‌یو بستری شدم. دکتر وقتی معاینه‌ام کرد یک سؤال بیشتر نپرسید که چرا این همه دیر آمده‌ام!»
دکتر محمد طالب‌پور رئیس بیمارستان سینای تهران با انتقاد به مراجعه دیرهنگام مبتلایان بدحال به مراکز درمانی به «ایران» می‌گوید: «متأسفانه در موج اخیر برخی از بیماران کرونایی که به بیمارستان مراجعه می‌کنند در همان ۲۴ ساعت اول فوت می‌کنند که بررسی‌های ما نشان می‌دهد  هنگام مراجعه بسیار بدحال بوده‌اند و به‌خاطر مراجعه دیرهنگام و درگیری ریه‌هایشان از دنیا رفته‌اند.
باید بگویم دیر مراجعه کردن بیماران کرونایی به بیمارستان باعث می‌شود نتوانیم خیلی در روند معالجه دخالت کنیم. بیمارانی که در بخش ICU بستری می‌شوند کسانی هستند که درگیری ریه در آنها بسیار شدید است و اکسیژن خون این بیماران به کمتر از ۸۶ درصد می‌رسد و با اکسیژن معمولی سطح اکسیژن بدن آنها بالا نمی‌رود.»
وی در ادامه می‌افزاید: «بیماری کرونا در بالای 85 تا 90 درصد بدون علامت است. از لحاظ بهداشتی باید این ناقلان را شناسایی کنیم تا از ابتلای دیگران پیشگیری کنیم. البته این اقدامات هزینه زیادی دارد و همکاری مردم را می‌طلبد. اما ناقلانی که علامت‌ دارند اگر در فاز اول بیماری شناسایی و درمان آنها شروع شود کار ما راحت‌تر می‌شود. برخی از ناقلان، استراحت و تغذیه مناسب را پشت گوش می‌اندازند و فعالیت عادی انجام می‌دهند و سمت درمان‌های تخصصی نمی‌روند و سمت مصرف خودسرانه داروهای شیمیایی و گیاهی می‌روند.
وقتی دارو بدون تجویز و کمک و راهنمایی پزشک مصرف شود و بعد از آنکه بیمار وضعیت عمومی‌اش رو به وخامت می‌رود کم کم خانواده بیمار می‌ترسند چراکه مریض دچار نفس تنگی شدید می‌شود و تازه آن موقع است که او را به بیمارستان می‌آورند.»
به‌گفته این متخصص، 30 درصد فوتی‌های کرونایی در بخش اورژانس جان خود را از دست می‌دهند. یعنی اگر روزی 15 نفر در بیمارستان ما فوت کنند 5 نفرشان نرسیده به اورژانس فوت می‌کنند. اینها کسانی‌اند که مدت‌ها در منزل با حالت ناجور خوددرمانی می‌کرده‌اند. حتی اگر هم فوت نکنند مریض‌هایی که به این فاز می‌رسند میزان فشاری که به سیستم پزشکی وارد می‌کنند از جمله مدت زمان بستری، هزینه‌های آی سی یو خیلی هنگفت است.
دکتر طالب‌پور در ادامه می‌‌افزاید: «اگر کسی که علائمی دارد به مطب پزشک مراجعه کند و مشاوره تخصصی بگیرد و داروهای احتمالی را با تجویز دکتر مصرف کند و برای اطمینان از روند بهبودی نزد پزشک داخلی و عفونی برود و نکات بهداشتی را رعایت کند حتماً بهبود می‌یابد چراکه بموقع اقدامات درمانی را انجام داده است. این بیماران حتی با مراجعه به بیمارستان نهایتاً چند روزی بیشتر بستری نمی‌شوند زیرا تحت نظر پزشک اقدامات درمانی را انجام داده‌اند.
همه این آموزش‌ها باید فرهنگ‌سازی شوند اگر بیماری به تشخیص همکاران و پروتکل وزارت بهداشت به نقطه‌ای برسد که تب دار شود، تنگی نفس داشته باشد و اکسیژن خونش از 93 درصد پایین بیاید باید توسط پزشک ویزیت شود اینکه حتماً بستری شوند الزامی نیست اما باید تحت نظر پزشک متخصص عفونی، داخلی و ریه باشند ویزیت تلفنی و مشاوره بگیرند و با کوچک‌ترین علامت درمان را جلو ببرند. به‌نظر می‌رسد دو گروه از افراد بیشتر خوددرمانی می‌کنند یکی سالمندان که امکان مراجعه به مراکز درمانی ندارند دوم افراد جوان که بازار کار را رها نمی‌کنند و با وجود تب و سرفه همچنان کسب درآمد می‌کنند.»
رئیس بیمارستان سینا در همین زمینه مثالی می‌زند: «جوان 30 ساله‌ای که در مجاورت بیمارستان ما فعالیت خرید و فروش سکه و ارز انجام می‌داد با آنکه جوان و تنومند بود اما ظرف 48 ساعت در بیمارستان فوت کرد چون هیچ اقدام درمانی خاصی انجام نداد و با آنکه مواجهه طولانی با بیماری داشت تنها با توصیه‌های رایج تبش را کنترل کرده بود در حالی که بیماری روز‌به‌روز پیشرونده‌تر می‌شد.»
رشید شعاعی 68 ساله و خانواده‌اش یکی از صدها خانواده‌ای هستند که در میهمانی همه اعضای خانواده و بستگانش در یک ماه اخیر به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند. جوان ترها با علائم خفیف و آنهایی هم که سن و سال‌شان بالای 50 بود با علائم متوسط بیماری را تجربه کرده‌اند اما رشید که دیابت هم دارد وضعیتش به گونه دیگری است. شنیدن روایت این بیماری از زبان یکی از بستگانش در هادیشهر آذربایجان شرقی جالب توجه است: «دختر خواهر شوهرم با اتوبوس از ترکیه آمده بود. به‌خاطر کرونا تصمیم گرفتیم هر خانواده‌ای ماسک بزند و به دیدن سحر و پسرش برویم. آن شب حدود 18 نفر خانه خواهر شوهرم جمع شده بودند. فقط موقع چای و میوه ماسک‌های‌شان را بر می‌داشتند. بعد از چند روز فامیل شوهرم علامت دار شدند اما می‌گفتند ما آن زهر ماری را نگرفتیم برای ما حرف در نیاورید ما سرماخوردیم و فقط سردرد و بدن درد داریم. فقط یکی از خواهر شوهرهایم تب و بدن درد شدید داشت اما همچنان اصرار داشتند سرماخوردگی است و با دمنوش و قرص و ویتامین خوب شدند. چند روز بعد خبر رسید که آقا رشید برادر شوهرم هم مبتلا شده است اما علائمش شدید‌تر است و سرفه هم دارد. اعضای فامیل که همگی تجربه ابتلا به کرونا را داشتند این بار در گروه واتساپ هزاران مدل دمنوش و دارو و... برای وی تجویز ‌کردند و پشت بند تجویزهایشان هم می‌گفتند اون زهر ماری رو نگرفتی نگران نباش ما همین کار‌ها را انجام دادیم و خوب شدیم. دکتر هم بروی همین‌ها را تجویز می‌کند. نرو. استراحت کن خوب می‌شوی.»
برادر زن رشید که راوی این ماجرا است در ادامه می‌گوید: «چند روز است آقا رشید بی‌اشتها شده. زیاد هم نمی‌تواند حرف بزند به خس خس می‌افتد. آزیترومایسین و ناپروکسن و قرص معده می‌خورد با دمنوش. قند خونش هم دیروز 500 بود. سرفه‌هایش هم خیلی زیاد شده. تقصیر فلانی است بهش گفته من با یکی از دوستای پزشکم صحبت کردم گفته نمی‌خواد دکتر بروی با همین‌ها خوب می‌شوی استراحت کافی درمان کرونا است.»
دکتر مینو محرز، عضو ستاد ملی مقابله با کرونا با اشاره به اینکه کسی که علائمی شبیه به علائم کرونا دارد باید برای پیشگیری از گسترش احتمالی ویروس ارتباطش را با دیگران قطع کند، به «ایران» می‌گوید: «کسی که به کرونا مبتلا می‌شود دوره نهفتگی دو هفته تا یک ماه را باید مدنظر داشته باشد. علائم اولیه زمانی است که ویروس در بدن تکثیر می‌شود. فاز بعد از دوره نهفتگی زمانی است که کم کم علائم بارز می‌شود. تب و لرز، تهوع و استفراغ و سرگیجه، تغییر حس چشایی و بویایی یا علائم ریوی و... در کل باید بگویم علائم بسیار متنوع‌اند.
تعداد و شدت و ضعف علائم در افراد مختلف بستگی به دوز ویروس دارد. مقدار ویروسی که وارد بدن می‌شود پاسخ‌های مختلفی از سیستم ایمنی را به‌دنبال دارد. اگر فرد مبتلا حال عمومی بدی ندارد توصیه نمی‌کنیم به پزشک مراجعه کند بخصوص فردی که بیماری زمینه‌ای نداشته باشد. افراد بالای 65 سال که بیماری زمینه‌ای بویژه دیابت و فشار خون و مشکل قلبی و کلیوی دارند و کسانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند در معرض خطر بیشتری قرار دارند. در مجموع اگر مبتلایی حال عمومی بدی ندارد باید قرنطینه شود، در صورت بروز تب، از مسکن تب‌بر استفاده کند، رژیم غذایی و نکات قرنطینه را هم بخوبی رعایت کند.»
دکتر محرز در ادامه می‌افزاید: «خود درمانی عادت ما ایرانی‌ها است. یک نفر پیش دکتر می‌رود و به محض اینکه یکی از دوستان و اقوامش علامت دار شد همان نسخه را برای دیگران هم می‌پیچد. این شیوه در مورد کووید19 خیلی خیلی خطرناک است، زمان مفید را از دست دادن است. حتی برخی پزشکان می‌آیند توصیه می‌کنند درمان را در خانه انجام دهید و مریض می‌رود دستگاه اکسیژن ساز را می‌خرد در حالی که کار بسیار خطرناکی است، میزان اکسیژن دریافتی هر فرد برحسب گرفتاری ریه‌اش فرق دارد.
اکنون بیماران با حال بد به بیمارستان می‌آیند چون در خانه درمان شده‌اند.در بیمارستان به تعداد زیادی مریض برخورد کردم که صاف رفتند زیر دستگاه مکانیکی. خوددرمانی را به هیچ وجه توصیه نمی‌کنیم وقت مریض‌ها را تلف نکنید در خانه بیخودی نمانید و دستورات را از فضای مجازی نگیرید. برحسب معیارهایی که وجود دارد مریض باید ویزیت و بستری شود. فضای مجازی مردم را بیچاره کرده است. اینفودمی بدتر از اپیدمی شده است. نظر من را در مورد جوشانده و داروی گیاهی بخواهید بپرسید این است معلوم نیست کدام‌شان مؤثر است یا نیست.»
شیوع سرطان‌ها نتیجه سی‌تی‌اسکن‌های بی‌رویه خوددرمانگران
با طولانی شدن اپیدمی کرونا اقدام خودسرانه در درمان این بیماری هم بیشتر در بین اطرافیان‌مان دیده می‌شود. افرادی که با کوچک‌ترین علامت از ترس اینکه مبادا ریه‌شان درگیرشود روز اول با مراجعه به کلینیک‌های خصوصی سی‌تی‌اسکن ریه انجام می‌دهند. دکتر مرضیه پازوکی فوق تخصص بیماری‌های ریه و مراقبت‌های ویژه در بیمارستان سینا در پاسخ به اینکه آیا سی‌تی‌اسکن ریه برای همه مبتلایان به کرونا ضروری است؟ به «ایران» می‌گوید: «اولاً که از روز اول شروع علائم، سی‌تی ریه را توصیه نمی‌کنیم. در بیشتر موارد از روز 5 به بعد درگیری ریه شروع می‌شود اگر بیمار علامت تنفسی ندارد و اکسیژن خونش پایین نیست نیاز به سی‌تی ندارد. انجام سی‌تی‌های اضافه در آینده به‌دلیل ایجاد عوارض بحران جدی را در پی خواهد داشت. اشعه ایکس خطر بیماری‌های سرطان ریه و سینه را در زنان افزایش می‌دهد بنابراین اگر ضرورت ندارد بخصوص در روز اول نباید سی‌تی ریه انجام داد. گاهی پزشک مجبور است روز چهارم سی‌تی ریه از بیمار بگیرد آنوقت می‌بینیم بیمار در سیر بیماری به‌دلیل سی‌تی‌های خودسرانه 5 مرتبه سی‌تی ریه انجام داده که بسیار خطرناک است. متأسفانه 90 درصد بیماران به کلینیک‌ها مراجعه می‌کنند و روز اول سی‌تی ریه انجام می‌دهند. افرادی که علائم‌شان تنفسی و سرفه و تنگی نفس و درد قفسه سینه شروع شده مسلماً بررسی رادیولوژی انجام می‌شود ولی آیا لزوماً نیاز به سی‌تی است؟ نه. اغلب با سطح اکسیژن خون درباره وضعیت بیمارتصمیم می‌گیریم کما اینکه عکس ریه اشعه‌اش خیلی کمتر از سی‌تی اسکن است.
 ما به بیمارانی که علائم تنفسی دارند توصیه می‌کنیم دستگاه پالس اکسی متر بخرند و مرتب سطح اکسیژن خون‌شان را کنترل کنند. زنگ خطر زمانی است که اکسیژن خون پایین بیاید وقتی این عدد سمت 94 رفت علامت خطر است و اگر علائم ریوی، درد قفسه سینه و سرفه زیاد یا احساس تنگی نفس داشتند باید به پزشک و مراکز درمانی مراجعه کنند.»
این فوق تخصص ریه درباره مصرف خودسرانه داروهای هیدروکلروکین یا رمدسیور بدون تجویز پزشک می‌گوید: «مقالات مرتبط به داروهای کووید19روز‌به‌روز تغییر می‌کنند و هنوز هیچ دارویی برای درمان کرونا وجود ندارد. فاویپرایور و رمدسیور صددرصد موارد تأثیر ندارند و باید بر اساس تجویز پزشک مصرف شوند. کلروکین هنوز هم روی آن بحث است، برخی پزشکان تجویز می‌کنند، بیماران باید اجازه دهند پزشک معالج تصمیم بگیرد. آسپرین برای همه بیماران توصیه نمی‌شود باعث خونریزی داخلی در برخی افراد می‌شود. در مورد آزیترومایسین هم مقالات قبلاً به نفعش بود ولی مقالات بعدی نشان داد تأثیری ندارد اصراری به این که بیمار استفاده کند، نداریم. البته همکاران پزشک بر اساس تجربه‌شان تصمیم به تجویز آزیترومایسین هم می‌گیرند.»
چه زمانی باید شاخک‌های‌مان تیز باشد و با دیدن چه علائمی بلافاصله به پزشک  مراجعه کنیم؟ دکتر پازوکی در این بخش به نکات مهمی اشاره می‌کند:«کسی که بیماری زمینه‌ای ندارد و حال عمومی‌اش بد نیست باید استراحت کند. ویتامین د3، ث و قرص زینک را استفاده کند. بخور توصیه نمی‌کنم. غرغره با جوش شیرین و آب نمک را  به‌هیچ وجه توصیه نمی‌کنم. این احتمال وجود دارد که ویروس در بینی و ناحیه حلق جایگزین ‌شود و با غرغره کردن ویروس از آنجا وارد سیستم تنفسی شود، استراحت و رژیم غذایی خوب و متعادل تنها راه درمان خانگی است. دو تا نکته را باید مد نظر داشت یکی اینکه افراد منتظر نمانند شرایط‌شان بد شود و بعد به بیمارستان بروند نکته دوم هم آنکه نباید با یک سردرد ساده هم بیمارستان رفت. بیمارانی که تنگی نفس دارند یا حال عمومی‌شان خوب نیست، سن بالا یا چاق هستند باید به مراکز درمانی مراجعه کنند.»
اگر پای حرف‌های بیماران بدحال بنشینید یک جمله مشترک بین‌شان رایج است:« شنیدیم که خیلی‌ها رفتند بیمارستان مردند» از طرفی گفت‌و‌گوی ما با بیماران بدحال بستری در بیمارستان‌ها نیز بیانگر این واقعیت است که این بیماران مرز بین وضعیت خطر و وضعیت عادی بیماری را نمی‌دانستند و با این توجیه که در بیمارستان اقدام درمانی خاصی روی مریض انجام نمی‌دهند در منزل با نسخه‌های خوددرمانگران وقت را تلف کرده‌اند. دکتر پازوکی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در همین زمینه عنوان می‌کند: «اگر بیمار دارای علائم تنفسی، اکسیژن مناسب دریافت کند و داروی رمدسیور بموقع تجویز شود احتمال اینکه به سمت مرگ برود کمتر می‌شود. بیشتر کسانی که حال‌شان وخیم می‌شود و روزهای اول در بیمارستان فوت می‌کنند از همان ابتدا شرایط خوبی در منزل نداشتند. اینها افرادی‌اند که می‌گویند در بیمارستان بدتر آلوده می‌شویم. خیلی وقت‌ها همراه بیماران می‌گویند مریض ما با پای خودش بیمارستان آمد و فوت شد. در حالی که مسأله این است درمان‌ها تأثیر نداشته است. مردم باید ترس را کنار بگذارند اگر علائم تنفسی پیدا کردند و اکسیژن خون‌شان پایین آمد باید بستری شوند. در اینجا دقایق هم مهم است ،درمان‌هایی که برای بیماری کووید نیاز است اگر هر چه زودتر شروع شوند تأثیرشان به مراتب بهتر و بیشتر است.»
مشاهدات ما نشان می‌دهد خوددرمانگران دو دسته‌اند: گروهی که از روز اول سی‌تی ریه انجام می‌دهند و بعد که خیال‌شان راحت شد خوددرمانی را شروع می‌کنند گروه دوم هم کسانی‌اند که باوجود تنگی نفس از ترس‌شان  به بیمارستان مراجعه نمی‌کنند و داروهای شیمیایی را خودسرانه مصرف می‌کنند. مختصری از پرونده یکی از بیماران بیمارستان سینا را بازگو می‌کنیم. بیمار خانمی 58 ساله چاق ولی بدون بیماری زمینه‌ای بعد از 12 روز به‌دلیل تنگی نفس بالا و با اکسیژن خون 60 به بیمارستان مراجعه کرده بود. وی بلافاصله به‌ آی‌سی‌یو منتقل و درمان شروع می‌شود و در نهایت دو روز بعد فوت می‌کند. پزشک این بیمار می‌گوید: «آنقدر دیر مراجعه کرده بود که کل ریه درگیر شده بود و ما از بیماری عقب بودیم و درمان مؤثر واقع نشد. همراهش می‌گفت مادرم می‌ترسید بیمارستان بیاید هزاران دمنوش و داروی گیاهی از عطاری سر کوچه‌شان گرفته بود ولی افاقه نکرده بود.»
 مصرف زیاد داروهای گیاهی به آنزیم‌های کبدی آسیب می‌زند
دکتر شبنم تهرانی متخصص بیماری‌های عفونی بیمارستان لبافی‌نژاد معتقد است: «بیماران باید نسبت به مطالبی که در فضای مجازی منتشر می‌شود، آگاهی کافی داشته باشند. زمان مراجعه به پزشک، داروهای مصرفی، استفاده از دمنوش و داروهای گیاهی و مکمل‌ها بسته به شرایط هر بیماری متفاوت است. زمان مراجعه بیمار به پزشک بسته به نوع علائم بالینی اش متفاوت است. اگر بیماری در حد تب خفیف، سردرد و بدن درد است علائم نگران کننده نیست و این علائم در حد 5 روز طبیعی است. در این مدت هم بیماران با داروهای معمول و نوشیدن مایعات و استراحت کافی علامت درمانی کنند تا تب‌شان کنترل شود، کافی است. حتی مراجعه بیمار به‌دلیل ضعف شدید به اورژانس‌ها نیز نیاز نیست. البته کسانی که جزو گروه‌های پر خطر محسوب می‌شوند یعنی بالای 60 سال سن دارند و دچار بیماری‌های ریوی و قلبی و کلیوی و... هستند باید با شروع تب و علائم دیگر کووید19 ویزیت شوند. چنانچه تب بیش از 5 روز طول کشید و علائم گوارشی هم اضافه شد باید به پزشک مراجعه کنند. دسته دوم بیمارانی هستند که علائم تنفسی دارند، سرفه‌های‌شان شدید است و یا بریده بریده صحبت می‌کنند این دسته باید در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنند و سطح اکسیژن خون‌شان اندازه‌گیری شود.»
دکتر تهرانی دلیل خالی نبودن تخت‌های بیمارستانی را مراجعه دیرهنگام بیماران به پزشک و خود درمانی در منزل عنوان می‌کند و می‌افزاید: «بیماران وقتی به بیمارستان می‌آیند که از فعالیت‌های روزانه‌شان بازمانده‌اند یعنی زمانی که دیگر ویروس به بالاترین حد تکثیر خود رسیده مراجعه می‌کنند. هیچ فردی اجازه ندارد برای خود و اطرافیانش خودتجویزی کند. استفاده از داروهای گیاهی در دسته اول که علائم سرشتی ضعف و بی‌حالی دارند مشکل ساز نیست ولی دسته دوم که علائم تنفسی و گوارشی دارند نباید جسته و گریخته شربت و دارو مصرف کنند. بی‌شمار مراجعه‌کننده داریم که خودسرانه در هفته اول آغاز بیماری کورتون مصرف کرده‌اند. مهم‌ترین خوددرمانی که رایج هم شده کورتون تراپی است. بیمارانی که روزانه از دگزامتازون استفاده می‌کنند کم نیستند در حالی‌که کورتواستروئیدها از جمله دگزامتازون و بتامتازون نباید هفته اول بیماری مصرف شوند. اینها جزو داروهای خاص‌اند که حتماً توسط پزشک باید تجویز شوند و در برخی افراد آن هم از هفته دوم بر اساس شرایط بالینی بیمار و آزمایش و رادیولوژی تصمیم به تجویز داروهای کورتونی با مقدار دوز مشخصی گرفته می‌شود.»
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران در ادامه به مصرف بیش از حد داروهای گیاهی برای درمان کووید19 اشاره می‌کند و می‌افزاید: «داروهای گیاهی باعث آسیب آنزیم‌های کبدی می‌شوند وقتی مریض مراجعه می‌کند می‌گوید سرفه‌هایم طول کشیده بود تنگی نفس داشتم از عطاری دارو گرفتم قبلاً سرفه‌هام خشک بود الان خلط دار شده است در حالی که تنگی نفس و سرفه علائم هشدار محسوب می‌شوند، اینکه مریض به داروخانه یا عطاری مراجعه کند و داروی گیاهی و شربت خلط آور بگیرد جزو موارد مشکل ساز است. بویژه افراد پر خطر که آنزیم‌های کبدی‌شان با مصرف داروهای شیمیایی و گیاهی دچار اختلال شده و زمان مناسب درمان را هم از دست می‌دهند.»
او در ادامه به یکی از بیمارانش اشاره می‌کند که قربانی نسخه‌های خانگی شده است. «یک مورد خانم 65 ساله بدون هیچ بیماری زمینه‌ای خاص روز هفتم علائم بیماری به بیمارستان مراجعه کرد. روزهای اول بیماری تب و سردرد و بدن درد داشته و همان روز اول عکس ساده ریه می‌گیرد که وضعیتش نرمال گزارش می‌شود سپس روزانه از دگزامتازون استفاده می‌کند؛ بدون نسخه پزشک. بیمار روز هفتم علائم بالینی با تنگی نفس بسیار شدید وسطح اکسیژن 65 درصد و درگیری شدید هر دو ریه مراجعه کرد اما چون هفته اول روزانه دگزامتازون مصرف کرده بود سیکل معیوب به‌وجود آمده بود و در نهایت بیمار به دستگاه ونتیلاتور وصل و اینتوبه شد.»
از توصیه‌های عجیب و غریب و پیام‌های واتساپی و بخور جوش شیرین و عفونت زدایی با دمنوش‌های گیاهی و سی‌تی اسکن‌های پی‌درپی برخی افراد که بگذریم به‌گروه دیگری از بیماران بر می‌خوریم که اینها اتفاقاً پا را فراتر گذاشته و دست به تجویز‌های تخصصی‌تر زده‌اند. اینها از همان اولش قال قضیه را سر و ته می‌آورند. یک دستگاه اکسیژن می‌خرند و به‌محض اینکه تنگی نفس پیدا کردند سریع پمپ هوای غنی از اکسیژن را به‌سمت ریه‌ها هدایت می‌کنند. دکتر تهرانی می‌گوید: «ما بیمارانی داریم که روز چهارم بیماری که علائم تنفسی پیدا کردند دستگاه اکسیژن می‌گیرند و بدون نظر پزشک با هرمیزان تنگی نفس اکسیژن دریافت می‌کنند. مواردی داشتیم که بیمار روز 17 علائمش مراجعه کرده و تکثیر ویروس به قدری زیاد شده بود که کاری از دست هیچ کسی ساخته نبود. این افراد اگر هم فوت نکنند همیشه وابسته به اکسیژن می‌شوند چون بافت ریه‌شان تخریب شده است.»