خستگی اجتماعی ناشی از همه گیری کووید 19 یک واقعیت است. کاهش رعایت دستورالعمل ها و مقررات نتیجه این خستگی است. اما چه باید کرد؟
ترجمه: دکتر امیر صدری. پزشک و روزنامه نگار
با ادامه روند همه گیری کووید 19، پیروی از دستورالعمل های پیشگیری و محافظت فردی سخت تر و سخت تر می شود. این خستگی فقط در موارد احتیاط همه گیری مانند حفظ فاصله اجتماعی، ماسک زدن و شستن دستها نیست بلکه به انواع تغییرات رفتاری مربوط به سلامتی - از جمله افزایش فعالیت بدنی، تغذیه سالم و کاهش مصرف دخانیات – هم مربوط است و حالا آمار نشان می‌دهد که حداقل نیمی از افراد در طی این شش ماه از انجام این دستورات خسته شده‌اند.
به ابتدای آوریل فکر کنید. بیشتر مردم ایالات متحده تحت دستور ماندن در خانه بودند. شهر نیویورک روزانه نزدیک به هزار مورد مرگ کووید 19 را تجربه می کرد و هر روز موارد جدیدی از این بیماری شناسایی می شدند.
ترس از کرونا باعث می شد که افراد یا کالاهای ضروری را از خانه و به صورت دلیوری سفارش دهند یا با سریعترین سرعت ممکن از فروشگاه ها خرید کنند و از روبرویی با دیگران تا حد ممکن اجتناب کنند. وقتی به خانه می رسیدند ، مواد خریداری شده را یک به یک می شستند، دستانشان را به دفعات می شستند، حتی ممکن بود هربار که از خانه خارج می شدند در برگشت دوش بگیرند و لباس تمیز بپوشند. در کل مردم به خانه ماندن عادت کرده بودند.
هنوز هیچ درمان یا واکسنی برای ویروس کرونا وجود ندارد و تعداد مبتلایان در حال افزایش است. تقریباً 250 هزار آمریکایی بر اثر کووید 19 جان خود را از دست داده‌اند و خطر ابتلا به این بیماری همچنان پابرجاست. اکنون وقت آن است که عزم خود را تقویت کرده و مجددا اقدامات پیشگیری را با دقت بیشتری انجام دهید. اما در ایالات متحده ترس ناشی از بیماری کمتر گزارش شده است و رعایت دستورات هم کاهش یافته است. چرا؟
به عنوان یک محقق سلامت عمومی که رفتارهای بهداشتی عمومی را بررسی می کند، می‌دانم که دلایل روانشناختی متعددی برای ایجاد خستگی عمومی در چنین وضعیت‌هایی وجود دارد. خوشبختانه می توان برخی روش‌ها برای کمک به شما در حفظ سلامت شخصی و خانوادگی و همچنین محافظت از سلامت روانی و سلامتی شما پیشنهاد کرد.
واقعاً اوضاع چقدر بد است؟
توضیح برای کاهش پیشگیری به دو پیش‌بینی کننده مهم رفتارهای سلامت عمومی برمی‌گردد:
- حساسیت به احتمال ابتلا: فکر می کنید احتمال ابتلا به بیماری چقدر است؟
- حساسیت به شدت بیماری: فکر می‌کنید اگر بیمار شوید شدت بیماری چقدر بد خواهد بود؟
میلیون ها مورد کووید 19 در ایالات متحده وجود دارد اما هنوز میزان ابتلا کمتر از 3٪ از کل جمعیت کشور است. با اینکه آمار کلی ابتلا بالاست اما احتمالا فقط چندنفر را می‌شناسید که مبتلا به کووید 19 شده‌اند. این می تواند حساسیت به احتمال ابتلا را کاهش دهد.
با افزایش دانش و اطلاعات پزشکان در مورد ویروس کرونا و بهبود روش‌های درمانی، میزان مرگ و میر کرونا در ایالات متحده کاهش یافته است. در ماه مه، ٪6 درصد موارد تشخیص داده شده مرگبار بود، در حالی که حالا امار مرگ کمتر از 3 درصد موارد است. این هم می تواند کاهش حساسیت به شدت بیماری را توجیه کند.
شاید بسیاری از مردم به روندهای این چنینی نگاه می‌کنند و به خود اجازه می‌دهند که به کووید 19 کمتر حساس باشند. برخی هم ممکن است دلیل بیاورند که هشت ماه گذشته است و من بیمار نشده‌ام.
دیگران انجام می دهند یا نه؟
هنجارهای اجتماعی قوانینی نانوشته در مورد چگونگی رفتار شما در جامعه هستند. در حالی که هنجارهای اجتماعی از بسیاری جهات قابل ابلاغ هستند، اما یکی از راه‌های اصلی یادگیری مشاهده‌ای است. رفتار دیگران مانند شما در شرایط مشابه چگونه است؟ دیدن دیگران نقش مهمی در رفتار شما دارد.
وقتی حکومت‌های ایالتی تصمیم می‌گیرند کافه‌ها، رستوران‌ها، سالن‌های ورزشی و بدنسازی و سالن‌های سینما را باز کنند، عجیب نیست که مردم تصور کنند که حضور در این اماکن امن است. به همین ترتیب، وقتی مردم می بینید که افراد بدون ماسک معاشرت می کنند و فاصله اجتماعی را رعایت نمی‌کنند، طبیعی به نظرشان می‌رسد که آنها هم می‌توانند ماسک نزنند و فاصله اجتماعی را رعایت نکنند.
از سوی دیگر تلاش برای حفظ فاصله اجتماعی احساس انزوای اجتماعی و تنهایی را برای بسیاری از افراد، به ویژه افراد مسن و افرادی که تنها زندگی می کنند، افزایش داده است. انسان به طور طبیعی اجتماعی است. انزوای اجتماعی ناخوشایند است و می تواند منجر به انواع پیامدهای سلامتی از جمله فشار خون بالا و خواب بد شود. عموم مردم در ماههای اولیه همه‌گیری جمع شدن با دوستانشان را متوقف کردند و از معاشرت با یکدیگر پرهیز کردند. اما رعایت این نکات در طولانی مدت با احساس اینکه همه چیز منفی است و هیچ امیدی نیست، واقعاً دشوار است.
نکته مهم این است که حفظ فاصله اجتماعی و ارتباطات اجتماعی را متعادل کنید. محققان می دانند که یادآوری یا دلتنگی در مورد سیگار کشیدن یکی از مهمترین عوامل خطر برای بازگشت دوباره به سیگار در افراد ترک کننده است. در شرایط همه گیری، فکر کردن به جهان قبل از کووید 19 همین حالت را دارد. یک قرار بعد از کار با گروهی از دوستان در یک کافه، یک بازی بسکتبال یا حضور در یک کنسرت چیزهایی است که مردم در دنیای امروز از دست می دهند. اگرچه فکر کردن در مورد آنها می تواند خاطرات خوبی را برای شما زنده کند، اما همچنین می تواند شما را به انجام رفتارهای پرخطر ترغیب کند.
ایمن و سالم ماندن
باید به همه مردم گفته شود که احتیاطات خود را دوبرابر کنند و بتوانند برای ماههای آینده پایدار بمانند. برخی از توصیه ها باید دقیقاً دنبال شوند. میزان شستن بهداشتی دستها پس از شروع همه‌گیری به طرز چشمگیری افزایش یافت. امیدوارم که این میزان بالا باقی بماند، زیرا این یک روش اساسی برای مقابله با بسیاری از بیماری‌های عفونی است و می توانید بدون هیچ گونه تأثیر منفی بر سلامت روان، آن را حفظ کنید.
ماسک ها نیز مهم هستند. مطالعه ای در ماه اوت نشان داد که 85٪ آمریکایی ها بیشتر اوقات در فروشگاه ها ماسک می زدند. این امار باید بالا بماند تا به شما کمک کند تعداد موارد جدید بیماری را کاهش دهید.
اما فاصله گذاری اجتماعی احتمالاً سخت ترین کار است. متخصصان سلامت عمومی معمولاً از راهکارهایی برای کاهش آسیب‌ها استفاده می کنند - این راهی برای به حداقل رساندن خطرها است. هنوز هم باید از ازدحام جمعیت و اجتماعات بزرگ جلوگیری شود. اگر چت‌های اینترنتی و تصویری خسته کننده شده اند، میزبانی از اجتماعات بسیار کوچک امکان پذیر است. اگرچه باید بدانید که روشهایی برای به حداقل رساندن خطرات وجود دارد اما به هرحال معاشرت گروهی خطرات زیادی را به همراه دارد. به یاد داشته باشید که ایمنی دورهم جمع شدن شما تنها به اندازه خطرناک‌ترین دوست شما است.
خستگی همه گیری واقعی است و اینکه روز به روز و ماه به ماه تا آخر هشیار بمانید بسیار خسته کننده است. اما درک بهتر ممکن است به شما در تقویت عزمتان کمک کند.