اگرچه بعدها و پس از مشخص شدن اشتباهات محاسباتی سازمان امور مالیاتی از سوی مرکز پژوهشهای مجلس به خاطر این اشتباه از جامعه پزشکی عذرخواهی کرد و بر این موضوع صحه گذاشت که چنین پیشزمینه فکری درباره فرار مالیاتی پزشکان از اساس اشتباه بوده است، اما متاسفانه این روغنی بود که ریخته شده بود و تا حدودی نگرش مردم نسبتا به این قشر را منفی کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پزشکی دکتر حسین کرمانپور در مصاحبه ای با روزنامه صمت گفت:سال گذشته سازمان مالیاتی کشور طرح استفاده از حسابهای متصل به کارتخوان مشاغل را برای تعیین مالیات مطرح کرد و برای اجرایی کردن آن، پزشکان و جامعه پزشکی را بهعنوان نخستین گروه انتخاب و آنها را ملزم به نصب و استفاده از دستگاههای کارتخوان در مطبها کرد.
این برخورد سازمان مالیاتی که تحتتاثیر جو برخی رسانهها و ناآگاهی از موضوع بود، بسیاری از پزشکان را در این مسئله گلایهمند کرد و اظهارنظرهایی را نیز در این مورد بهدنبال داشت.
در آن روزها برداشت برخی این بود که پزشکان و اعضای جامعه پزشکی با کسب درآمدهای بالا تمایلی به پرداخت مالیات ندارند و برای همین نسبت به موضوع نصب دستگاه کارتخوان در مطبها واکنش منفی نشان دادهاند در حالیکه جامعه پزشکی در آن زمان نیز مشکلی با محاسبه مالیات از طریق حسابهای کارتخوان نداشت و حتی از نخستین گروههایی بود که از دستگاه کارتخوان در محل کسبوکار خود استفاده کرد.
در واقع، مشکل پزشکان با این طرح سازمان مالیاتی، توهین و تهمت نهفته در انتخاب مشاغل پزشکی عنوان نخستین گروه هدف برای محاسبه مالیات از این طریق بود. پزشکان معتقد بودند این کار آن هم با کلیدواژههایی مانند «فرار مالیاتی» و «درآمد نجومی» توهین به این حرفه و شاغلان آن است.
پزشکان اعتقاد داشتند اگر قرار است چنین طرحی به اجرا درآید، این کار باید طبق ضوابط اخلاقی آن درباره همه مشاغل اعمال شود و نه اینکه تحتتاثیر جو برخی جریانهای هدفدار رسانههای خاص انگشت اتهام را به سوی جامعه پزشکی کشور
بگیرد.
البته اعداد و ارقامی نیز در آن ایام از فرارهای مالیاتی پزشکان و جامعه پزشکی ارائه شد که براساس دادههای آماری نادرست تنظیم شده و بهگونهای بود که فرار مالیاتی کمتر از ۵ درصد پزشکان را به کل جامعه پزشکی تعمیم میداد.
در ابتدا عنوان شد که جامعه پزشکی حدود ۷۲۰۰ میلیارد تومان فرار مالیاتی دارد، اما بعد از بررسی بیشتر به رقمی حدود ۸۰۰ میلیارد تومان رسیدند که همین موضوع نشان میدهد طرح موضوع به این شکل برگرفته از ناآگاهیهای موجود در این زمینه بود.
اتفاقات آن روزها در حالی به آن شکل رقم خورد که امروز میبینیم حدود ۹۷ درصد از همان کسانی که آن روز در معرض اتهام بودند، امروز در صحنه هستند و در دوران همهگیری کرونا با در دست گرفتن جان خود به درمان بیماران میپردازند.
اگرچه بعدها و پس از مشخص شدن اشتباهات محاسباتی سازمان امور مالیاتی از سوی مرکز پژوهشهای مجلس به خاطر این اشتباه از جامعه پزشکی عذرخواهی کرد و بر این موضوع صحه گذاشت که چنین پیشزمینه فکری درباره فرار مالیاتی پزشکان از اساس اشتباه بوده است، اما متاسفانه این روغنی بود که ریخته شده بود و تا حدودی نگرش مردم نسبتا به این قشر را منفی کرد.
امروز با گذشت زمان بهنسبت طولانی از طرح آن موضوعات، مشکل تا حدود زیادی برطرفشده و گلایهها و شکایتهای جامعه پزشکی نسبت به تبعیض سازمان مالیاتی دیگر وجود ندارد و براساس آمار سال گذشته حدود ۷۳ درصد پزشکان در مطبها دارای دستگاه کارتخوان بودند؛ با همهگیری ویروس کرونا در کشور، همه مردم دیدند که جامعه پزشکی کشور ورای توقعات مادی و پیش پا افتاده فکر میکند و تلاشهای امروز این قشر شاهدی بر این مدعاست.
در هر حال اگر قرار است قانون و دستورالعملی درباره مالیات یا هر موضوع دیگری در کشور اجرایی شود، چه بهتر که همه گروههای مشاغل در برابر آن قانون و دستورالعمل یکسان دیده شوند و نگاه جهتدار، توهینآمیز و تبعیضگونه نسبت به هیچیک از مشاغل و کسب و کارها وجود نداشته باشد.