جان‌فشانی مدافعان سلامت که با چشم‌پوشی از تعلقات دنیوی و بنا به غیرت و نوع‌دوستی و فراتر از وظایف شغلی بوده است، با هیچ پاداشی قابل جبران نیست. خانواده محترم این عزیزان، با امید به اجر اخروی و افتخار ملی، با این درد ساخته‌اند و چه بسا همچون بسیاری از خانواده‌های محترم شهدا و جانبازان جنگ، میلی به استفاده از مزایای مورد نظر دولت، نداشته باشند. آنچه در این مقال می‌آید، درد از نوع تفکری است که غیرمنصفانه، خاطر بازماندگان و مدافعان سلامت را مکدر می‌سازد.
دکتر عباس کامیابی رئیس سازمان نظام پزشکی کرمان و رئیس انجمن پزشکان عمومی در نامه‌ای به ریاست جمهوری به آئین نامه تدوین شده در خصوص تعیین مصادیق شهید خدمت اعتراض کرد. متن نامه را در زیر بخوانید:
جناب آقای دکتر حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
موضوع : اعتراض به آیین‌نامه‌ی اختصاصی تعیین مصادیق شهید خدمت
با سلام و احترام،
ضمن سپاس از همه‌ی کسانی که خالصانه و عالمانه، در مسیر صحیح مدیریت بحران کووید۱۹، برای نجات جان مردم خدمت می‌نمایند، بدین‌وسیله مراتب اعتراض انجمن پزشکان عمومی ایران را به مفاد دور از انتظار «آیین‌نامه‌ی اختصاصی تعیین مصادیق و امتیازات شهید خدمت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» موضوع ابلاغیه‌ی شماره ۲۲۷۵۸۰ مورخ ۷/۵/۱۳۹۹به دلایل ذیل اعلام می‌نماید.
پیش و بیش از هر چیز لازم به ذکر است، جان‌فشانی مدافعان سلامت که با چشم‌پوشی از تعلقات دنیوی و بنا به غیرت و نوع‌دوستی و فراتر از وظایف شغلی بوده است، با هیچ پاداشی قابل جبران نیست. خانواده محترم این عزیزان، با امید به اجر اخروی و افتخار ملی، با این درد ساخته‌اند و چه بسا همچون بسیاری از خانواده‌های محترم شهدا و جانبازان جنگ، میلی به استفاده از مزایای مورد نظر دولت، نداشته باشند. آنچه در این مقال می‌آید، درد از نوع تفکری است که غیرمنصفانه، خاطر بازماندگان و مدافعان سلامت را مکدر می‌سازد.
اطلاق نام «شهید خدمت» که در بند «د» و تبصره‌های ذیل آن تصریح شده است، شامل: پزشکان، پرستاران، بهیاران و هم‌چنین دانشجویان پزشکی و پرستاری (و کارکنان بخش خدمات ویژه) است که شاغل در وزارت بهداشت و فعال در بیمارستان‌های ویژه‌ی بستری کووید۱۹، باشند. این بدان معنی است که هر آن‌کس، مستخدم یا محصل در دولت نباشد از شمول عنوان شهید خدمت خارج است حتی اگر «خدمت» یکی باشد. البته این برداشت اولیه از متن آیین‌نامه‌ای است که به دلیل جامع و مانع نبودن، می‌تواند تفسیرهای متفاوتی را در بر داشته باشد.
این استثنا و یا ابهام در آیین‌نامه شامل چه کسانی می‌شود؟
1. پزشکان شاغل در مطب و سایر بخشهای سرپایی و حتی پزشکان خانواده و تیم سلامت (ابهام دارد) که خط مقدم مقابله با این بیماری و مانع هجوم بیماران به بخشهای بستری و البته آرامش دهنده‌ی آنان بودند و خواهند بود.
2. کمک‌بهیاران، نیروهای خدماتی و پشتیبانی شاغل در سایر بخشهای «غیر ویژه» یا سایر بیمارستان‌های دولتی، که به صورت غیرمستقیم سرباری بیماران به ظاهر غیرکرونایی را تحمل کردند و خواهند کرد.
3. بیمارستان‌های مربوط به بخش خصوصی و نهادهای عمومی غیردولتی، همچون نیروهای مسلح و تامین اجتماعی که سرباری سایر بیماران بخشهای دولتی را بر دوش کشیدند و خواهند کشید (که بعضا محل بستری بیماران کووید۱۹ نیز بوده‌اند و در مفاد آیین‌نامه ابهام دارد).
4. پزشکان و پرستارانی که داوطلبانه و بنا به فراخوان انجمن‌ها، سازمان نظام پزشکی و حتی وزارت بهداشت به یاری همکاران خود در بخش دولتی شتافتند و جایگزین پزشکان و پرستاران بیمار و در قرنطینه شدند و خواهند شد.
به خاطر داشته باشیم که بسیاری از پزشکان، از جمله پزشکان عمومی فعال در بخش خصوصی، بدون هر گونه حمایت و تامین لوازم حفاظت شخصی، در اوج همه‌گیری کرونا، بی‌حفاظ و فراموش شده به تشخیص و درمان بیماران شتافتند و متاسفانه بخش قابل توجهی از جان‌باختگان، از میان این عزیزان بوده‌اند.
شایسته بود این عنوان، از ابتدا مطرح نمی‌شد تا بدین‌صورت نمونه‌ای دیگر از سوگیری‌ها و رفتارهای دوگانه نمود پیدا کند.
بدین‌وسیله و به نمایندگی از سوی جامعه پزشکان عمومی کشور ضمن اعتراض مجدد به آیین‌نامه مذکور انتظار دارد، اشکالات پیش‌گفت بدون فوت وقت، اصلاح یا شفاف و از این جامعه خدوم دلجویی شود.