پروفسور هیدی می‌گوید که آزمایش‌هایی که با استفاده از ویروس سارس، خویشاوند نزدیک ویروس کرونای جدید، روی موش‌ها انجام شده است نشان می‌دهد که ورود ویروس به بدن حیوان باعث تولید سلول‌های تی می‌شود که در ادامه این ویروس را از بین می‌برند. اما این واکنش در موش‌های مسنتر به طرز قابل توجهی ضعیفتر است.

به گفته او "شما وقتی به سی و چند سالگی می‌رسید، غده تیموس شروع به کوچکتر شدن می‌کند. این غده نقش بسیار مهمی در توسعه دستگاه ایمنی دارد و تولید روزانه سلول تی در بدنتان به شدت کم می‌شود."

تاثیر آن بر مصونیت بلندمدت چیست؟

پروفسور هیدی می‌گوید که "بگذارید به ویروس سارس بازگردیم که سال ۲۰۰۲ پدیدار شد. دانشمندان بعد از چند سال مجددا سراغ کسانی رفتند که به این ویروس دچار شده بودند و متوجه شدند که سلول‌های تی هنوز در این افراد وجود دارد."

این مساله که ویروس‌های کرونا می‌توانند منجر به تولید سلول‌های تی ماندنی شوند باعث شد تا دانشمندان سراغ نمونه‌های خونی بروند که قبلا از مبتلایان به ویروس سارس گرفته شده بود تا ببینند چیزی که بتواند کووید-۱۹ را تشخیص دهد در آن‌ها پیدا می‌شود یا نه.

و پیدا هم شد. وجود این سلول‌ها شاید بیانگر این احتمال باشد که کسانی که دچار کووید-۱۹ وخیم می‌شوند این سلول‌های تی را در خون خود ندارند.

به گفته پروفسور هیدی "راستش فعلا نمی‌توان در این باره نظر قطعی داد."

آیا این یافته‌ها به ساخت واکسن کمک می‌کند؟

اگر سابقه ابتلا به ویروس‌های مختلف آنفلوآنزا و سرماخوردگی به ملایمتر شدن علائم کووید-۱۹ منجر شود، می‌توان گفت که امری مثبت در روند تولید واکسن است، چرا که ثابت می‌کند که سلول‌های تی تا سال‌ها در بدن می‌مانند و از آن محافظت می‌کنند.

اما حتی اگر چنین نباشد هم درگیری سلول‌های تی با این بیماری می‌تواند مفید باشد، و هر چه دانش ما از این سلول‌ها بیشتر شود بهتر است.

طبق توضیحات پروفسور هیدی، روش طراحی واکسن معمولا به نوع واکنشی بستگی دارد که دانشمندان می‌خواهند در دستگاه ایمنی بدن ایجاد کنند.

بعضی‌ها شاید باعث ایجاد پادتن شوند، پروتئین‌های سرگردانی که می‌توانند به عوامل بیماری‌زا بچسبند و یا آن‌ها را خنثی کنند یا برای برخورد دیگر بخش‌های دستگاه ایمنی نشانه‌گذاری کنند.

هدف نمونه‌های دیگر شاید دخیل کردن سلول‌های تی باشد، یا شاید تحریک قسمت‌های دیگر دستگاه ایمنی.

چیزی که پروفسور هیدی را دلگرم می‌کند این است که دستگاه ایمنی به وضوح ویروس کرونا را می‌بیند، حتی در بیمارانی که حالشان وخیم است.

به گفته او "اگر بتوانیم جلوی اتفاقی را که برای سلول‌های تی در بیماران می‌افتد بگیریم، قطعا در راه مهار این بیماری پیشرفت خواهیم کرد."