به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، 

به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، محققان می گویند این نوع ابزار تشخیصی زودهنگام به پزشکان در تشخیص و درمان سرطان در ابتدایی‌ترین مرحله آغاز آن کمک می کند. با این حال این آزمایش برای اینکه از لحاظ بالینی در دسترس قرار گیرد به بررسی های بیشتری نیاز دارد.

در حال حاضر تنها چند نشانگر زیستی خاص سرطان در خون وجود دارد که به پزشکان در تشخیص بیماران جدید کمک می کند، اما اکثر انواع سرطان ها فاقد هر گونه ابزار غربالگری در مراحل اولیه هستند.

بنابراین اکنون محققان زیادی برای ابداع ابزارهای ساده تشخیص سرطان بر پایه خون در حال رقابت هستند.

امیدوارکننده ترین نوع آزمایش خون برای تشخیص سرطان که در سال های اخیر ابداع شده است علائمی از DNA تومور را در گردش خون فرد جستجو می کند. این آزمایش جدید که PanSeer نامیده می شود با تشخیص الگوهای متیلاسیون DNA که مشخص شده است با جهش های غیرعادی موجب ابتلا به سرطان می شود، عمل می کند. 

محققان برای بررسی اینکه آزمایش PanSeer چقدر بهتر از روش های تشخیصی متعارف می تواند سرطان را تشخیص دهد، مجموعه داده های منحصر به فرد را که به Taizhou Longitudinal Study معروف است مورد بررسی قرار دادند.

در این مجموعه داده ها هزار نفر برای مدت ۱۰ سال مورد پیگیری قرار گرفتند. نمونه های خون این افراد در این مدت مرتب جمع آوری شد و سلامت عمومی آنها مورد بررسی قرار گرفت.

این مجموعه داده ها به محققانی که آزمایش PanSeer را ابداع کرده اند، اجازه داد این آزمایش خون را روی نمونه های خون افراد چند سال قبل از اینکه به سرطان مبتلا شوند، بررسی کنند.  

نتایج این بررسی نشان داد این آزمایش ۹۱ درصد در تشخیص سرطان در فاصله زمانی یک تا چهار سال قبل از شناسایی این بیماری، موثر است. با این آزمایش خون پنج نوع سرطان معده، مری، کولورکتال، ریه و کبد تشخیص داده شد.

محققان می گویند آزمایش  PanSeer عوامل خطرساز را برای سرطان های آتی مشخص نمی کند، بلکه رده هایی از رشد سرطانی را در مراحل بسیار اولیه که فرد هنوز علامت دار نشده است، تشخیص می دهد.

با این حال این آزمایش هنوز محدودیت هایی دارد؛ برای مثال نمی تواند دقیقا مشخص کند که فرد ممکن است به چه نوع سرطانی مبتلا شود. این آزمایش تنها ناهنجاری هایی را نشان می دهد که به آزمایش های تشخیصی پیگیری نیاز دارد تا دقیقا مکانی را که سرطان در آن قرار دارد، مشخص کند. 

نتایج مطالعه جدید در مجله Nature Communications منتشر شده است.

پایان پیام