آن‌ها که کودک دارند می‌‌دانند که کودکان میل به جلب توجه دارند، برخی میل خود به توجه دیگران را با امتیازات خود یا با انجام افعال مثبت پاسخ می‌دهند و برخی دیگر با انجام افعال منفی مثل پرخاشگری و ضرب و شتم و با صدای بلند حرف زدن، این تمایلات و رفتارها در مورد بسیاری از انسان‌ها تا بزرگسالی هم امتداد می‌یابد و شاهد هستیم که افرادی بزرگسال که قاعدتا باید معقول و منطقی و بالغ رفتار کنند و سخن بگویند، برای جلب توجه دیگران به انواع و اقسام رفتار و گفتارهای نامناسب و غیرمنطقی و غیرعقلانی متوسل می‌شوند.

جامعه پزشکی ایران چند صباحی است که خود را آماج گفتارها و ادعاهای یکی از این نمونه‌های جلب توجه منفی می‌بیند، مردی که سال‌های قبل می‌کوشید با توجه به مشکلات اقتصادی عموم مردم، جامعه پزشکی را به عنوان تافته‌های جدابافته نشان دهد و خشم عمومی ناشی از مشکلات اقتصادی ریز و کلان را به سمت جامعه پزشکی نشانه برود و کم هم رسانه‌ در اختیارش قرار نگرفت، در نهایت آشکار کرد که تمام فریاد زدن‌ها و انتقادات و حتی تهمت‌ها و ناسزاگویی‌هایش در جهت برنامه‌های تبلیغاتی شخصی‌اش برای اهداف سیاسی و یافتن جایگاه‌های مدیریتی بود، و جالب اینکه به رغم تمام نمایش‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای و فریاد زدن‌ها و بلندگو دراختیار داشتن‌ها تعداد رای‌های او در انتخابات اخیر ثابت کرد که جلب توجه منفی در جامعه ما چندان محلی از اعراب ندارد و نشان داد که مردم ما فهیم تر از آنی هستند که با نمایش‌هایی این چنینی فریب بخورند.

اما تغییر سیاست و سلوک چون براساس خلق و خوی شخصیتی است کاری سخت است و این گونه می‌شود که مجددا شاهد درفشانی جناب ایشان در زمانی هستیم که احساسات نه صرفا جامعه پزشکی بلکه کلیت جامعه ایران به دلیل ضرب و شتم یک متخصص بیهوشی طرحی در منطقه مرزی کشور برانگیخته شده است. در مقطع همه گیری کرونا جامعه پزشکی و کادر درمان ایران با ایثار و فداکاری و شجاعت فراوان و با تقدیم شهدا در راه حفظ سلامت مردم ایران، همبستگی و پیوستگی خود با عامه مردم را نشان دادند و آشکار کردند فرزندان راستین همین مردم هستند، و تلاش‌ها و مجاهدت‌های آنان تقدیر و تشکر تمام جامعه عمومی، فرهیختگان و مسئولان کشور را رقم زد و تمام تبلیغات جهت دار و مغرضانه سالیان اخیر بر ضد جامعه پزشکی را نقش برآب کرد. در چنین شرایطی احساسات منفی آنی و لجام گسیخته افرادی غیرمطلع از روند درمان موجب ضرب و شتم شدید یک متخصص بیهوشی اقدامی بسیار ناراحت کننده و شرم آور بود که با واکنش‌های سریع روبرو شد. اما در چنین فضایی و در حالی که خود اهالی منطقه از این اقدام ضاربان ابراز انزجار می‌کنند، فرد متخصص احساسات منفی مجددا در صفحات مجازی خود طبل پزشک ستیزی می‌نوازد و با همراه شدن ضاربانی که خود حالا پشیمان و نادم هستند، به همان شیوه ابراز احساسات منفی به دنبال جلب توجه می‌گردد. ایشان با ذکر آمار و البته حدسیات خود از«مرگ هزاران کارگر ساختمانی، مورد تجاوز قرار گرفتن هزاران کودک کار و مورد حمله قرار گرفتن هزاران پرستاران ...» از اینکه فضای عمومی جامعه تحت تاثیر خبر موردحمله قرارگرفتن این متخصص بیهوشی قرار گرفته است ابراز ناراحتی می‌کند! چنین نتیجه گیری واقعا عجیب است، قطعا مرگ کارگران ساختمانی، اصلا نفس وجود کودکان کار و حمله به پرستاران اقداماتی زشت و مذموم و غیرقانونی است و پزشکان هم قطعا به چنین آسیب‌های اجتماعی معترض هستند اما وجود چنین ناهنجاری‌ها و آسیب‌هایی توجیه کننده، یا بی اهمیت کننده ضرب و شتم یک پزشک مدافع سلامت در زمان همه گیری کرونا است؟ آیا باید از اینکه جامعه در مقابل رفتاری غیرقانونی، غیرانسانی و غیراخلاقی برانگیخته شده ناراحت بود؟

جناب ایشان که سابقه مشعشعانه‌ای در تهمت زنی و حتی بی ادبی به جامعه پزشکی دارند اعتراضات مدنی و به حق جامعه پزشکی در فضای مجازی را «بی ادبی»! ارزیابی می‌کنند و سپس بیانیه فوران احساسات منفی خود را صادر می‌کنند. ایشان با «طبقه برنده» خواندن جامعه پزشکی که جان و مال و نفس مردم را می‌گیرد! می‌نویسد:«پزشکان بی توجه را کتک نزنید!» ایشان با قرار دادن پزشکان در کنار بساز و بفروش‌های خونخوار، اقتصاددان‌های آدم خوار لیبرال و  خوشگلای زعفرانیه و قیطریه و ... از طرفدارانش! می‌خواهد که آتش نزنند، نشکنند، تهدید نکنند و دشنام ندهند!

به راستی چه عاملی می‌تواند باعث شود فردی به زعم خود رسانه‌ای! پزشکان را در کنار این تیپ‌های شغلی قرار دهد؟ و چرا؟ آیا اصلا چنین نوشته‌ای نشانگر عقلانیت و منظق است؟ و واقعا آیا این نوشته رسما دعوت به آشوب و اغتشاش و ضد امنیت ملی وثبات اجتماعی نیست؟

می‌توان بر تک تک این جملات تحلیل‌های روانپزشکی انجام داد و با بررسی شواهد و علائم به تشخیص بیماری احتمالی رسید، اما در این شرایط جامعه پزشکی و صف اول درمان کارهای بسیار مهمتری برای انجام دارد و ما صرفا به عنوان مسئولان رصد فضای رسانه‌ای و مجازی کشور ناراحتی و نگرانی خود را از تبعات ابراز این گونه احساسات منفی برای جلب توجه در فضای مجازی ابراز می‌داریم و امیدواریم خشم و دشمنی پنهان و آشکار فردی ایشان در نهایت ختم به خیر شود و منجر به خودویرانگری نشود.