یک مشکل جدی ما این بود که نهاد علمی و صنفی مثل سازمان نظام پزشکی در امور علمی ، اجرایی و مشورتی هیچ گونه دخالت موثر نداشته و ندارد .در جلساتی که در سطح کلان و استان تشکیل می‌شود از همکاران نظام پزشکی دعوت نمی‌شود و نظر آنها پرسیده نمی‌شود. این مشکل یک روز باید تمام شود. شوراهای بسیاری هستند که نیاز است نماینده نظام پزشکی هم به عنوان فردی که در خط درمان و در میان مردم است در آن جلسات حضور یابد.
تجربه مقابله با کرونا از نگاه روسای نظام پزشکی مراکز استان و شهرستان‌ها-15
با توجه به مسائلی که در اعلام شیوع کرونا در قم و گیلان پیش آمد، نوعی آمادگی در سایر شهرهای کشور ایجاد شده بود.به دلیل اینکه به عنوان یک رادیولوژیست در تهران فعالیت دارم ،در بهمن ماه مواردی را با تشخیص سی تی کرونا دیده بودم و همین باعث شد در لرستان با آمادگی نسبی با کرونا مواجه شویم. در ابتدای اسفند که در تهران شیوع بیماری اعلام شد به الیگودرز مراجعه کرده و مستقر شدم. در نیمه اسفند این بیماری در لرستان و الیگودرز وارد فاز جدی گردید .اسفند ماه مطب‌ها در الیگودرز باز و فعالیت معمول خود را در آن زمان داشتند. به منظور هماهنگی و بررسی شرایط جلساتی با همکاران و ریاست وقت شبکه تشکیل دادیم .با توجه به بخشنامه‌های متعدد درباره باز بودن یا بسته بودن مطب‌ها تصمیم گرفته شد مطب‌ها بسته باشند اما از طرفی مردم به خدمات پزشکی نیاز داشتند لذا شیوه شیفت‌بندی اتخاذ گردید تا از هر رشته یک مطب در روز باز باشد. این روش را تا پایان اردیبهشت ماه ادامه دادیم.
تمام فعالیت سازمان را مجازی کردیم و جلسات حضوری تعطیل گردید.
کار جالبی که انجام شد تشکیل یک گروه در تلگرام بود که آی دی تلگرام برخی پزشکان را برای مردم اعلام عمومی کردیم و از مردم خواستیم به مطب‌ها مراجعه نکنند و اگر نیاز به پزشک دارند از طریق تلگرام با این پزشکان ارتباط بگیرند. استقبال مردم و پزشکان از این کار بسیار خوب بود و می‌دانم در خیلی شهرها هم همین کار را کردند. گروه ما حتی از شهرهای دیگر هم تقاضا داشت و پزشکانی از شهرهای دیگر هم وارد گروه شدند و در نهایت با 35 پزشک فعالیت را ادامه دادیم و مشاوره از حالت شهری و حتی استانی خارج شد. گروه‌های مجازی دیگری هم تشکیل دادیم که مقالات علمی مربوط به کووید 19 به اشتراک گذاشته می‌شد و مورد نقد و بررسی قرار می‌گرفت.
قرار شد از طریق شبکه با رئیس دانشگاه ارتباط بگیریم و به مطب‌ها کمک کنیم، اما در جلسه متوجه شدیم شرایط شبکه خیلی مساعد نیست، بنابراین از طریق خود سازمان پزشکی و به صورت خودجوش در تهیه وسایل حفاظتی اقدام کردیم. با برخی تولیدکنندگان رایزنی کردیم و خودمان یکسری وسایل را تهیه کردیم. مقرر شد داروخانه‌ها درصدی از وسایل حفاظتی را به مطب‌ها اختصاص دهند.
اما به هر حال یکی از بزرگترین مشکلات فقدان تجهیزات بود. دانشگاه همکاری خوبی با ما نداشت چون خودآنها هم به اندازه کافی تجهیزات نداشتند. مشکل دیگر این بود که شیوع بیماری کووید 19 با سیاست ادغام شد. این ویروس به شکل وحشتناکی وارد زندگی همه مردم جهان شده بود و برای همین سیاستمداران وارد این حوزه شدند. این معضل بزرگی بود که باعث شد در سرتاسر جهان افرادی که صلاحیت علمی نداشتند اظهارنظرهایی غیرکارشناسانه ولی تاثیر گذار داشته باشند. به عنوان مثال به دنبال اظهارنظری در مورد میزان مرگ و میر که توسط یکی از نمایندگان مجلس مطرح شد، بنده پاسخی به ایشان دادم و این نماینده محترم با من تماس گرفتند و اعلام کردند یا پاسخت را تعدیل کن یا من از تو شکایت می‌کنم.
مشکل جدی دیگر این بود که نهاد علمی و صنفی مثل سازمان نظام پزشکی در امور علمی ، اجرایی و مشورتی هیچ گونه دخالت موثر نداشته و ندارد .در جلساتی که در سطح کلان و استان تشکیل می‌شود از همکاران نظام پزشکی دعوت نمی‌شود و نظر آنها پرسیده نمی‌شود. این مشکل یک روز باید تمام شود. شوراهای بسیاری هستند که نیاز است نماینده نظام پزشکی هم به عنوان فردی که در خط درمان و در میان مردم است در آن جلسات حضور یابد.
وضعیت الآن ما طبق آماری که اعلام می شود 147 تست مثبت و 17 موردفوتی است. هرچند میدانیم که این آمار هیچ سنخیتی با شواهد ما پزشکان ندارد.بیمارانی زیادی با تصویر سی تی اسکن تیپیک همراه با علایم بالینی واضح بودند که با تست منفی فوت شدند یا این که اصلاً تست ندادند و در پروند آنان علت فوت مسئله‌ای دیگری درج شد.
در حال حاضر کاهش شیوع بیماری در استان مشخص است اما گاهی پیک‌هایی مقطعی داریم که به علت همسایگی با خوزستان و مراودات مردم است که با وجود کاهش شیوع، ظاهر می‌شوند. پیش‌بینی می‌کنیم با پایین رفتن شیوع در استان خوزستان، در استان لرستان هم کاهش شیوع را شاهد باشیم.
در نهایت اینکه به نظر بنده باید سیاست را از درمان جدا کنیم تا بتوانیم علمی به موضوع نگاه کنیم. باید تلاش کنیم تا اتفاقاتی که بر ما گذشت تکرار نشود.