بیشترین تعداد مورد را در بیستم اسفند و چهارم فروردین با 31 مورد مثبت در آن روز داشتیم. از 23 فروردین هم روند نزولی شد. موارد سیتیاسکنهای به عمل آمده از ابتدای اسفند تا 23 اردیبهشت تعداد 2625 مورد بود که حدود 1000 مورد با معیارهای تصویربرداری از نظر بیماری کووید 19 مثبت بودند. از تعداد مراجعهکنندگان، 52 درصد مرد و 48 درصد هم زن بودند. براساس درگیری هم 45درصد زن و 53درصد مرد بودند. میانگین سنی 48 سال بود و بیشترین گروه سنی 31 تا 40 سال و زیر ده سال هم دو مورد داشتیم.
تجربه مقابله با کرونا از نگاه روسای نظام پزشکی مراکز استان و شهرستانها-14
زمان نسبی شروع اپیدمی کرونا در سقز از ابتدای اسفندماه بود که اولین موارد بیماری دیده شد. به تدریج روند صعودی بیماری آغاز شد به طوری که از نهم اسفند تعداد موارد خیلی زیاد شد. البته تشخیص این بیماری بر مبنای تصویربرداری سیتیاسکن بیماران بود.
برای کمک به داشتن تصویری از وضعیت همه گیری در این منظقه امار را اعلام می کنم: بیشترین تعداد مورد را در بیستم اسفند و چهارم فروردین با 31 مورد مثبت در آن روز داشتیم. از 23 فروردین هم روند نزولی شد. موارد سیتیاسکنهای به عمل آمده از ابتدای اسفند تا 23 اردیبهشت تعداد 2625 مورد بود که حدود 1000 مورد با معیارهای تصویربرداری از نظر بیماری کووید 19 مثبت بودند. از تعداد مراجعهکنندگان، 52 درصد مرد و 48 درصد هم زن بودند. براساس درگیری هم 45درصد زن و 53درصد مرد بودند. میانگین سنی 48 سال بود و بیشترین گروه سنی 31 تا 40 سال و زیر ده سال هم دو مورد داشتیم.
باید در این جا تشکر کنم از دکتر نادریفر، رادیولوژیست، و دکتر خاکی، جراح، که این آمار را هر چند روز یکبار به ما میدادند. این آمار به ما دید خوبی میداد چون نمونههای PCR مشکلات داشت و دسترسی به آزمایشگاههای معین سخت بود و جوابها دیر میرسید و معیارهای سیتیاسکن برای تشخیص بیماری بسیار کمککننده و راهگشا بود.
باید بگویم در روزها و هفتههای اول شیوع بیماری کرونا ما مثل همه شهرهای دیگر غافلگیر شدیم و در مواجهه با بیماری مشکل داشتیم و بخصوص مشکلاتی از نظر امکانات حفاظتی مثل دستکش و ماسک و الکل داشتیم. در نظام پزشکی رایزنیهایی کردیم و حدود 200 دست گان، شیلد و مقداری الکل برای بخش خصوصی و پزشکان عمومی در بیمارستانی که در خط اول صف بود تهیه کردیم. هزینه این وسایل را سازمان متقبل شد و خوشبختانه تا حدی کمککننده بود. یکی از همکاران ما هم کمپینی را ایجاد کرد برای جمع آوری پول و تجهیزات؛ نه فقط برای پزشکان بلکه برای پرستاران و گروههای خدماتی حتی در بیمارستانهای دولتی. متاسفانه نبود تجهیزات در مراحله اولیه بزرگترین مشکل بود. در این زمینه کمپینهای مردمی هم خوب عمل کردند و مقادیر قابل توجهی پول و امکانات برای بخشهای درمان تهیه شدند.
تا روزهای پایانی اسفند مطبها باز بودند و کمکم امکانات حفاظتی به آنها میرسید. در شهر سقز دو بیمارستان فعال هستند؛ بیمارستان علوم پزشکی و بیمارستان تامین اجتماعی. تعداد 40 تخت برای بیماران مبتلا به کووید 19 درنظر گرفته شده بود که به سرعت پر شدند. حدود 20 تخت اضافی در نظر گرفته شد اما بعضی روزها تا 60 یا 70 مورد بستری داشتیم. متاسفانه تمام بخشها در بیمارستان تعطیل شده بود و خدماترسانی به بیماران غیرمبتلا به کووید 19 امکان پذیر نبود.
شهرستان سقز به عنوان یکی از قطبهای بیماری تشخیص داده شد و مبتلایان بسیاری داشت اما امکانات دانشگاهی که بایستی از طرف دانشگاه علوم پزشکی برای بیماری در نظر گرفته می شد قابل قبول نبود. اما به تدریج این وضعیت بهتر شد. در روزهای اولیه شهر قرنطینه شد که اتفاق خوبی بود و باعث کنترل نسبی بیماری شد. مراکز تجمع شهر شناسایی شد و کمکم مراکز ورزشی، مدارس و برخی برنامههای عمومی تعطیل شدند. تعطیلات عید هم بسیار به در خانه ماندن مردم و جلوگیری از انتشار ویروس کمک کرد و مجوع این عوامل باعث کنترل بیماری شد