نمی‌دانم از چه بگویم و و از کی آغاز کنم و تا کجا بگویم؛ اما این را نیک می‌دانم که انگار ما دندانپزشکان این سرزمین نیاز به دشمن خارجی نداریم. 
به سادگی بحث ثبت دندانپزشکان در سامانه وزارت بهداشت امروز به یک معضل تبدیل شده است. معضلی که معلوم نیست از کجا شروع شد. به خاطر ارتقای صنف بود یا برای تضعیف صنف؟ وقتی قانونگذار بخواهد مسئله‌ای را به قانون تبدیل کند، باید ابتدا آن را در سطح جامعه به عنوان یک پروتکل آزمایش کند، نه آنکه بر حسب معلومات و دانش‌ شخصی قانونی را مصوب کند. 
وزارت بهداشت به ما دندانپزشکان فشار می‌آورد تا ما را در زمره اصناف و کسبه قرار دهد که در سامانه خاص ثبت‌نام کنیم. در سه ماه درگیری با بحران کرونا جامعه دندانپزشکان بالاترین صدمه را متحمل شده‌اند. جامعه دندانپزشکی تجهیزمحور است و اهالی مطب و پرسنل آن یک خانواده‌اند که اگر پزشک صدمه ببیند کل خانواده ضربه می‌بیند. در سه ماه بحران کرونا کسی به فکر ما دندانپزشکان نبود و کسی از ما نپرسید اوضاع شما چطور است. دولت شعار داد استمهال سه ماهه برای گروه پزشکان ایجاد می‌شود اما برای گروه دندانپزشکان از این امکان هم خبری نبود. حتی تقسیط پرداختی‌های بیمه ما را هم به عنوان یک مساعدت به جامعه دندانپزشکی قبول نکردند. 
باید به این نکته دقت کنیم که مواد لازمی که برای مطب‌ها می‌خریم به طرز سرسام‌آوری گران شده و کسی هم پاسخگو نیست. دندانپزشکی با عفونت عجین است و ما به خاطر خودمان و به خاطر مراجعه‌کنندگان و به خاطر سلامت جامعه پروتکل‌های وزارت بهداشت را کاملاً رعایت می‌کنیم. این رعایت خاص امروز نیست و سالهاست مراقبت در خصوص بهداشت و حفاظت فردی و ضدعفونی کردن بخشی ثابت از کار ما است. ولی حالا آمده‌اند و برای ثبت در سامانه به ما می گویند ضدعفونی کردن باید انجام شود و این مسئله برای ما سنگین است. جامعه دندانپزشکی جامعه‌ای علمی است و ما مفاخر بین المللی و فرهیختگان زیادی در این حوزه داریم. این فرهیختگان جزو ویترین جامعه هستند. چطور است که از این عزیزان در کمیته‌های مقابله با کرونا نظرخواهی می‌شود اما موقع عمل تمام زحمت این عزیزان را منوط به تشخیص یک نفر می‌دانند؟  ما خودمان  به خاطر روح و روان و سلامت خودمان تمام پروتکل‌ها را رعایت می کردیم. ما از سازمان نظام پزشکی پروانه می‌گیریم بنابراین آیا باید در زمره صنوفی باشیم که مانند یک خواروبار فروش پروانه ما در سامانه ثبت شود؟ معاونت درمان وزارت بهداشت هم به صورت روتین کار خود را انجام می‌دهد و تمام مطب‌ها را بازدید می‌کند.  در این مدت هزینه‌های مطب ما چند برابر شده اما کسی هیچ گونه کمکی به ما نکرده است.  حالا زنگ خطر به صدا درآمده چرا که اگر مطب‌های ما که پروتکل‌ها در آن رعایت می‌شوند فعال نباشد، مردم باید برای دندان‌درد به زیرزمین‌هایی بروند که سوداگران بی هویت فاقد علم و موازین حرفه‌ای آنها را اداره می‌کنند.
اینجا باید اشاره کنم که موضوع صرفا مسئله ثبت کردن یا ثبت نکردن مطب در سامانه نیست. جامعه دندانپزشکی در راستای ارتقائ حرفه خواهان ایجاد یک مرکز دندانپزشکی در وزارت بهداشت هستیم  تا بتوانیم حرفهایمان را مستقیم به وزیر بهداشت و مسئولان بلندمرتبه این وزارتخانه بزنیم. 
در پایان اینکه جامعه دندانپزشکی  را از جامعه پزشکان جدا نکنید.  امیدوارم بحث تبعیض آمیز برای جامعه دندانپزشکی برای ثبت در سامانه برداشته شود و اجازه بدهند جامعه دندانپزشکی و انجمن‌های تخصصی در این مسئله ورود کنند. 
در انتهای بحث در مورد تعرفه‌های دندانپزشکی هم این را بگویم که در بحران کرونا واردات مواد اولیه و تجهیزات نداریم و هزینه‌های این حوزه افزایش سرسام اوری  داشته‌، در مقابل تعرفه‌های اعلام شده بسیار پایین است. اقتصاد سلامت مطب دندانپزشکی با این تعرفه‌ها واقعا ورشکسته شده است. حالا عرق به ملت و وطن و نیت خیرخواهانه و همکاری با مردم عزیز است که همکاران ما را روی پا نگاه داشته است. یعنی هزینه خدمات دندانپزشکی در مقابل پروتکل سلامت هم بسیار کم است و حتی کفاف رعایت پروتکل بهداشتی مربوط به کرونا را نمی‌دهد. در دندانپزشکی ما تجهیزمحور هستیم و فقط ویزیت نمی‌کنیم. بنابراین بهتر است در مورد تعرفه‌ها تجدیدنظر بشود تا همکاران ما سر پا بمانند. همین مطب‌ها هستند که 75درصد سلامتی دهان و دندان جامعه را تامین می‌کنند. ما در مطب‌ها و کلینیک‌ها دچار فرسایش شده‌ایم و حمایتی هم نمی‌بینیم. امیدوارم بتوانیم به سلامت از این بحران و برهه زمانی عبور کنیم.
[11:56, 20/05/2020] دکتر عباسیان. شورای عالی: