به نظر من بزرگترین مشکل عدم قاطعیت و صراحت در اعلام قرنطینه در زمان مناسب بود. مشکل بعدی هم ناتوانی در تامین وسایل بهداشتی و حفاظتی برای مردم و همکاران است که موضوع بسیار مهمی است و باید به آن توجه شود
تجربه مقابله با کرونا از نگاه روسای نظام پزشکی مراکز استان و شهرستان‌ها-7
ما با اعلام رسمی خبر همه گیری کووید 19 از صداوسیما و وزارت بهداشت در اوایل اسفندماه پیگیر شیوع بیماری در سطح منطقه شدیم.
به هر حال یکی ازمسائل مهم ان مقطع نزدیکی به روزهای پایانی سال و ایام نوروز و تصمیم مردم و همکاران برای سفرهای نوروزی بود. مشکل بعدی دیر اعلام شدن و عدم تصمیم قاطع مسئولان در مورد قرنطینه و کاهش ترددها و تعطیلی اصناف بود و این موضوعات باعث شد تعداد مبتلایان بیماری در بم به سرعت افزایش پیدا کند. خوشبختانه با همکاری همکاران تقریبا تمامی مطب‌ها تا روزهای پایانی سال باز بودند و خدمات ارائه می‌دادند. با اینکه در ان مقطع فاصله گذاری اجتماعی اعلام نشد اما خوشبختانه آمار شهرستان‌های ما به نسبت جمعیت‌شان زیاد نبود. اما مسئله‌ای که الآن با آن مواجه هستیم بازگشایی اصناف و شروع مجدد فعالیت مردم است که کنترل بیماری را سخت کرده و ما شاهد افزایش موارد مبتلایان جدید هستیم.
متاسفانه به دلیل مدیریت نامناسب و عدم هماهنگی از همان ابتدا مشکل تامین وسایل حفاظتی و ضدعفونی داشتیم. از جمله فعالیت‌های ما در شهرستان‌های تحت پوشش که با حمایت شورای هماهنگی استان کرمان انجام شد، تهیه مواد ضدعفونی‌کننده، الکل و ماسک ودستکش بود تا در اختیار همکاران قرار دهیم. هرچند که میزان تهیه شده کفاف نیاز آنها را نمی‌دهد. از طرفی در تولید این مواد تنوع زیادی وجود دارد که از استاندارد بودن و کیفیت آنها اطلاع درستی در دسترس نیست. از سویی دیگر در تهیه این مواد محدودیت داریم، زیرا منابع مالی قدرتمندی نداریم و تنوع درخواستی همکاران هم متفاوت است و ما گاهی تردید می‌کنیم که مثلا آیا این محصول را با این قیمت تهیه کنیم یا خیر. این یکی از مشکلات مهم ما است و اگر سازمان نظام پزشکی کل در هر شاخه برای ما یک برند مشخص را تعیین می‌کرد و حواله‌ها را تایید می‌کرد، خیلی بهتر بود.
وقتی ستاد مقابله به بیماری کرونا در شهرستان تشکیل شد، ما توانستیم در چند روز منتهی به عید شهر را قرنطینه کنیم و جلوی ورود خودروهای غیربومی را بگیریم. هماهنگی بین بخشی با اصناف هم صورت گرفت که در طول 15 روز تعطیلات عید به جز فروشندگان مواد غذایی و مایحتاج ضروری، سایر اصناف تعطیل باشند. خوشبختانه به نسبت جمعیت توانستیم آمار ابتلا را پایین نگه داریم. شهرستان بم در سه راه استراتژیک ترانزیت سه استان هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان قرار دارد و تردد همیشه در این مسیر بسیار بالا بوده و محدودیت قرنطینه ما هم محدود به ورود شهر بود و تردد در مسیر انجام می‌شد.
مشکل دیگر ما کوچک بودن بخش خصوصی است، بیشتر همکاران ما رغبتی به فعالیت در بخش خصوصی در شهرستان‌ها ندارند و معمولاً دوران طرح خود را در این مناطق می‌گذرانند و می‌روند. بنابراین بخش خصوصی فعالی که بتواند کمک‌کننده سیستم دولتی باشد نداریم. هم چنین ما در چهار شهرستان با نزدیک به نیم میلیون نفر جمعیت تنها دو بیمارستان دولتی و یک بیمارستان فعال داریم که در مجموع بین 300 یا 400 تخت دارند. با توجه به شعله‌ور شدن و پیک بیماری کرونا این مقدار تخت کافی نیست و باید بگویم در خصوص امکانات دولتی هم محدودیت داریم و باید به این موضوع توجه ویژه شود.
در جمع بندی باید بگویم به نظر من بزرگترین مشکل عدم قاطعیت و صراحت در اعلام قرنطینه در زمان مناسب بود. مشکل بعدی هم ناتوانی در تامین وسایل بهداشتی و حفاظتی برای مردم و همکاران است که موضوع بسیار مهمی است و باید به آن توجه شود.