زمانی می توان مشاغل پرخطر، مدارس، دانشگاه ها و مراکز فرهنگی، مذهبی و ورزشی را در هر منطقه ای بازگشایی کرد که نخست درباره ضرورت بازگشایی هرکدام از این مراکز به طور جدی فکر شود
به گزارش اداره کل روابط عمومی دکتر علیرضا سلیمی، معاون آموزش و پژوهش سازمان نظام پزشکی طی گفتگویی با روزنامه جام جم اظهار داشت؛ بازگشایی اصناف و اماکن عمومی براساس پروتکل های بهداشتی مورد نیاز در دوران همه گیری ویروس کرونا، موضوع بسیار حساسی است که امروزه سیاستگذاران همه کشورهای جهان را درگیر خود کرده است. مهم ترین اصلی را که در این بازگشایی ها باید مورد توجه قرار داد لزوم حفظ سلامت انسان هاست و این اصل، قطعا نسبت به مسائل اقتصادی و اجتماعی اولویت دارد. نکته دیگر در این زمینه که اخیرا در نامه رئیس سازمان نظام پزشکی به رئیس جمهور نیز مطرح شد، این است که ما نخست باید از ضروری بودن بازگشایی یک صنف یا مکان عمومی اطمینان حاصل کنیم و سپس با فراهم کردن امکان نظارت دقیق بر اجرای پروتکل های بهداشتی در اصناف و اماکن بازگشایی شده، مجوز فعالیت آنها را صادر کنیم.
از سوی دیگر، باید توجه داشته باشیم در سرزمین پهناور ایران، قطعا وضعیت شیوع ویروس در مناطق مختلف آن متفاوت است و به همین دلیل نمی توان در زمینه تصمیم گیری برای بازگشایی فعالیت های اقتصادی و اجتماعی یک نسخه را برای همه مناطق کشور پیچید. از این لحاظ، صحبت رئیس جمهور درباره تقسیم بندی نقاط مختلف کشور به مناطق سفید، زرد و قرمز از نظر همه گیری ویروس کرونا معنا پیدا می کند و در چنین شرایطی هرچقدر بتوانیم سطح کشور را به واحدهای جغرافیایی کوچک تری تقسیم کنیم، شانس ما در تدوین دستورالعمل های هوشمند برای کنترل بیماری بیشتر خواهد بود. البته این کنترل هوشمند زمانی معنا پیدا می کند که ما بر سطح همه گیری ویروس در هر منطقه به طور کامل اشراف داشته باشیم. رسیدن به چنین اشرافی نیز تنها با انجام تست های مکرر امکان پذیر خواهد بود؛ در حالی که اکنون بعد از گذشت ۶۸ روز از همه گیری کووید-۱۹ در ایران، فقط اندکی بیشتر از ۴۲۰ هزار تست کرونا انجام شده است.
بنابراین زمانی می توان مشاغل پرخطر، مدارس، دانشگاه ها و مراکز فرهنگی، مذهبی و ورزشی را در هر منطقه ای بازگشایی کرد که نخست درباره ضرورت بازگشایی هرکدام از این مراکز به طور جدی فکر شود و بعد از آن می توان با بررسی های علمی دقیق و مسلط شدن بر وضعیت همه گیری ویروس در آن منطقه، گام های لازم برای صدور مجوز فعالیت را به صورت تدریجی برداشت. به دست آوردن چنین تسلطی نیز تنها با گرفتن تست های مکرر، انجام معاینات بالینی برای همه افراد یک منطقه امکان پذیر خواهد بود و فقط با انجام این کارها می توان نقشه دقیقی از وضعیت همه گیری کرونا در مناطق مختلف کشور ترسیم کرد.
اما نکته اینجاست که اصولا کیت های تشخیصی کرونا در تمام کشورهای جهان به طور وسیع در دست نیست و خود ما نیز همچنان در کشورمان با کمبود کیت های کرونا مواجهه ایم. البته وضعیت ما در این زمینه نسبت به هفته های اول همه گیری کرونا در ایران بهبود پیدا کرده است و امروز هم قادر به تولید کیت های تشخیصی هستیم و هم می توانیم با دست بازتر آن را وارد کنیم.
در هرصورت انجام تعداد بالای تست برای ترسیم نقشه همه گیری ویروس کرونا در هر منطقه بسیار مهم است و برای این منظور حتی می توان از مردم عادی در سطح شهرهای مختلف تعداد زیادی تست انجام داد.
حال اگر بر مبنای تعداد زیادی تست، نقشه همه گیری ویروس ترسیم شد، می توان برای نحوه بازگشایی مشاغل در هر منطقه و کنترل هوشمند تصمیم گرفت. البته اجرای این کار به تعداد تست زیادی نیاز دارد، ولی با روش های محدودتر نیز می توان این کار را انجام داد، اما ترسیم نقشه های اپیدمیولوژیک نزدیک به حقیقت، ارزیابی علائم بالینی و انجام تست ها روی مردم هر منطقه می تواند مبنای تصمیم گیری برای بازگشایی مشاغل و اماکن عمومی آن باشد.
تا زمانی هم که امکانات لازم برای این کار فراهم نشده است، این نگرانی وجود دارد که تعجیل در بازگشایی اماکن عمومی خطر اوج گیری دوباره شیوع کرونا و شکل گیری پیک بعدی همه گیری این بیماری را در کشور رقم بزند.
بنابراین تا وقتی ما امکان نظارت و تست گیری را به اندازه کافی فراهم نکنیم، امکان ترسیم نقشه اپیدمیولوژیک و تعیین مناطق زرد و سفید و قرمز نیست، البته ایده کلی این تقسیم بندی درست است، اما انجام این کار زیرساخت هایی نیاز دارد که تا فراهم نشود، نباید در بازگشایی مشاغل تعجیل کرد.