🔹️مورد اول مرد ۷۱ ساله با سابقه dyslipidemia، چاقی خفیف و Obstructive sleep apnea syndrom و هیپرتروفی شاخک‌های بینی بود که با تب، دیسپنه و سرفه در ۹ مارس مراجعه کرد. در زمان پذیرش تست سوآب نازوفارنژیال مثبت بوده است. وی دوره بیماری سختی را بدون نیاز به اقدامات تهاجمی گذراند. پس از ۱۰ روز نمونه بزاق که با تکنیک drolling اخذ شد ( این تکنیک فقط اجازه برداشت ترشحات داخل دهان می‌دهد و موکوس ناحیه اوروفارنکس و مجاری تنفسی تحتانی حذف میشود) با انجام RT-qPCR مثبت شد. هرچند در همان روز تست سوآب نازوفانرنژیال منفی گزارش شد که در تکرار ۲ روز بعد نیز منفی بود.

🔹️مورد دوم یک مرد ۶۴ ساله با سابقه فشارخون که در ۲۷فوریه پذیرش شد و سمپتوم‌های شدیدی همانند دیسپنه، سرفه و تب داشت. وضعیت بالینی وی بسرعت دگرگون و وخیم گردید که منجر به اجرای انتوباسیون و تنفس مکانیکال شد. با بهبود علائم در تاریخ ۳۰مارس بیمار اکستوبه گردید. نمونه بزاقی وی که در تاریخ ۲۳مارس یعنی ۲۶ روز پس تشخیص کووید۱۹ اخذ شد برای ویروس کرونا جدید مثبت شد. در روز بعدی سوآب‌های برونکوآلوئولار برای SARS-CoV-2 منفی گزارش شد ولی در تست دوم بزاقی در روز ۲۷ مارس وجود ژنوم ویروس تایید گردید.

در حالیکه سوآب تست نازوفارنژیال و یا Respiratory teact یک تست Gold Standard محسوب می‌شود اما تدریجا گزارشات متعددی از نتیجه منفی کاذب گزارش شده است، در حالیکه وجود ویروس به طریق دیگر اثبات شده بود. 

🔸اکنون تست بزاق و مایعات دهانی oral fluid بعنوان یک روش تشخیصی تکمیلی برای اثبات و یا نفی وجود ویروس مطرح است. 

🔸در این تحقیق ایتالیایی دو بیمار فوقا از بین ۲۵ بیمار کووید۱۹ (۸٪) با شدت‌های متفاوت بیماری نتایج تست مختلفی برای نمونه‌های بزاقی به نسبت حلقی/بینی نشان دادند. 

🔺بر مبنای این تحقیق ایتالیایی و همچنین مطالعات دیگر در چین می‌توان پیشنهاد داد که پس از دو تست منفی پشت سر هم با نمونه حلقی/بینی (تنفسی)، بهتر است حداقل یکبار تست بزاقی نیز پیش از ترخیص فرد بهبود یافته از بیمارستان صورت پذیرد. اگر چنین امکانی مهیا نبود آنگاه فردی که تست بزاقی نداده حتی با تست منفی حلقی/بینی بهتر است پس از ترخیص از بیمارستان به مدت حداقل ۲ هفته در قرنطینه خانگی بماند.

🔍ادامه آلودگی ویروسی در هنگام ترخیص بیمار کووید-۱۹ پس از بهبودی📈⬇️ – Telegraph