جناب آقایان دکتر ظفرقندی.معین.فاضل و نوبخت
سلام علیکم
شاید در طول عمرم این اولین بار است که در چنین صفحاتی و آن هم 3 بامداد جمعه نظر می دهم. انتظار دارم مثبت یا منفی ارشادم کنید.
امروز مقید شدم در مراسم گرامیداشت شهدای سانحه هوایی شرکت کنم. دو علت عمده اینکه خود امتحان پس داده این راهم و هم تسلیت گفتن و هم دسته جمعی هدیه شب جمعه فرستادن برای سفرکردگان و هم....
حقیر همه شما بزرگواران را زیارت کرده ام و البته به مراتب تقوی دو نفر اول بیشتر وقوف دارم. امروز مجلس ختم بود یا مجلس نقد؟ از مجری محترم که چند بار گلهمند سخت که"ما کجای راهیم و چه و چه متحیر شدم!!!!! آقای نقویان هم که به گمانم اگر چه خواستند وارد سیاست نشوند کم هم نگذاشتند!!!!!!!!! اگر چه عمده حرفهایشان جای تامل داشت اما نه برای تمام جلسه!!!!!!!
حالا به منبر بنده توجه فرمایید: عزیزان بسیار متاسفیم و هیچ تفسیر و توجیهی نداریم و احساس شرم داریم که چرا بایدامروز با نگاه خجل "از باب کلکم راع و کلکم مسول عن رعیته" با شما روبرو شویم و هیچ حرفی نداریم. فرزندان دکتر لاری فرزند خود ماست و نیز دیگران.... فرق شهید من و شهدای سانحه اخیر با شهدای جنگ و مدافع حرم یک چیز است آنها وقتی خداحافظی می کنند خانواده می داند که عزیزش را به مصاف دشمن عینی می فرستد و وقتی از قرآن ردش می کندجنس لاحول و لا قوه الا بالله گفتنش با بدرقه ما فرق دارد.نه پدر من اگر می دانست پسرش از حرم بر نمی گردد اجازه زیارت می داد و نه امثال آقای دکتر لاری اجازه سفر می دادند ولو به قیمت از دست رفتن همه سوابق علمی عزیزانشان!!غیر اینست؟.اما این سکه یک روی دیگر نیز دارد!!!!!!!! قل لن یصیبنا الا ما کتب الله لنا هو مولینا و علی الله فلیتوکل المومنون(توبه 51) یا الذین اذا اصابتهم المصیبه قالو انا لله و انا الیه الراجعون و...اگر راست باشد این نقل که به شهید سلیمانی می گویند نروید و می گوید "میوه وقتی می رسه باغبان باید بچیندش ..."... اگر راست است جان به در بردگانی از پرتاب موشک در پایگاه امریکایی عین الاسد!! پس یک حساب کتابهایی جای دیگری هست که برای بنده(عبد) لایمکن الفرار منهم می باشد بایددر مجلس ختم، تاکید می کنم مجلس ختم سفره معنوی برای سفرکردگان پهن کرد و شاخه گلی از جنس تسلی به بازماندگان هدیه داد!!!!!!!!!!!مگر نمی دانیم که حتی برای بهترین بنده خدا باید باز هم خیرات فرستاد اینها که همجواران شب اول خاکند و آرام کردن بازماندگان با داروی تقویتی کلام وحی زیبنده تر مجلس ختم نبود؟ به جناب درستکار گفتم حقیر بیشترین آسیب را از سیاستهای ناجوانمردانه بعض مسولان نظام خورده ام و هنوز اثرات تجربه حصر شعب ابی طالب را یدک می کشیم به همان وضوحی که گاهی توسط بعضی که نمی دانند چه شده تمسخر می شویم اما هر حرف جایی و هر نکته مقامی دارد. از طرفی مگر حضرت زهرا محسن 6 ماهه اش را و امام حسین خود الگوی احیای دین نیست که جان و جوان داد و ... در عصری که همه می دانیم اگر تدبیر نمی شد داعش در کوچه های ما پرسه می زد..."ما نمی خواهیم به که بگوییم "جایش مجلس ختم نیست یک مجلس نقد بر پا شود بنده کلی درد دل دارم!!!!!!!! ولو باشند درس خوانده هایی که از این سنخ حرفها خوششان بیاید اما خود این مجلس ختمها برای همانها هم لازم است تلنگری باشد این راه جاده یک طرفه برای همه هست. خدا کند توانسته باشم منظورم را برسانم هم شهید داده ایم هم چوب دگم نگری خورده ایم اما تصور اینست که در مجلس ختم تسلیم و تسلی و تسلیت واژه هایی هستند که به کار مرده و زنده می آید. از خودم پرسیدم وجدانا شب جمعه اول برای عزیزان همجوار خاک چه ها می شد فرستاد که به جایش شخم دل آشوب زده حاضران زده شد( با علم به اینکه جمعی این سبک ختم را خوش دارند) اما با حضور مومنانی چون شما بزرگان بر حقیر سوال آمد و تعریض شد و پوزش
این هم حداقل نوعی emotional vomiting اما چون این روز و شبها را تجربه کرده بودم جسارت کردم. فکر کنید یک شاگرد نادان جسارت کرد و شما راهنمایش باشید. باور کنید می خواستم میکروفون را بگیرم و بگویم (عزیزان هر قل هوالله ثواب یک سوم ختم قرآن را دارد و هر حمد ثواب دو سوم و اگر کسی 4 قل و یک حمد بخواندیعنی در چند دقیقه دو ختم قرآن داده و با اون جمعیت حدود 200 ختم هدیه سفرکردگان می شد) اما هماهنگی نشده بود و شرط ادب نبود. عفوم کنید که گویا داغم دوباره تازه شد.




الذین اذا اصابتهم المصیبه قالو انا لله و انا الیه الراجعون و....