یک متخصص اعصاب و روان با اشاره به این که هر چه زمان میگذرد نیاز به خدمات سلامت روان در بین افراد آسیب دیده افزایش مییابد ؛ گفت :تأکید بر نقاط قوت آسیبدیدگان برای ایجاد حس توانمندی در حل مشکلات باید از اولویتهای درمانی باشد.
دکتر لیلا رازقیان جهرمی متخصص اعصاب و روان در گفتگو با روابط عمومی سازمان نظام پزشکی با بیان این که در زلزله اخیر تعداد زیادی از مردم کرمانشاه خانواده، عزیزان و خانه خود را از دست دادند، بیان کرد : علاوه بر مشکلات جسمی احتمالی باید به علائم روانی مانند اضطراب ، شوک ، وحشتزدگی ،افسردگی و افکار خودکشی این آسیب دیدگان توجه ویژه داشت.
وی با اشاره به این که طبق برآورد وزارت بهداشت در حال حاضر حدود 8 الی 9 هزار نفر از زلزلهزدگان استان کرمانشاه به خدمات سلامت روان نیاز دارند؛ افزود : بهتر است برای ارائه خدمات سلامت روان در چنین شرایطی افراد به صورت تیمی کار کرده و از قبل تحت آموزش لازم قرار گرفته باشند زیرا مداخلات باید هدفمند، جامع و طولانی مدت بوده و همه جوانب را پوشش دهد.
وی ادامه داد : در ابتدای چنین حوادثی موجی از امداد ، کمکرسانی و همدلی به سمت منطقه آسیب دیده سرازیر میشود، اما زمانی که خانوادهها تنها میمانند و زمستان شروع میشود تازه افراد زلزلهزده متوجه از دست دادههایشان میشوند و احساس تنهایی میکنند.
این متخصص اعصاب و روان با تاکید براینکه هر چه زمان میگذرد نیاز به خدمات سلامت روان در بین افراد آسیب دیده افزایش مییابد؛ تصریح کرد : حضور و اقدامات بیهدف در چنین شرایطی اوضاع را بدتر خواهد کرد و حمایتهای روانی و اجتماعی از آسیبدیدگان باید بر طبق اصول استاندارد باشد.
رازقیان جهرمی خاطرنشان کرد : در ارائه خدمات به آسیبدیدگان افراد بومی نقش پررنگ و سفیدی خواهند داشت چرا که با فرهنگ و رسوم بومی آن مردم آشناترندو باید به این نکته توجه داشت که بسیاری از مردم شغل خود را از دست دادهاند؛ پس باید علاوه بر کمک کردن به آنها در زمینه بازسازی محل سکونت برای ازسر گرفتن شغل گذشته نیز باید حمایت لازم به عمل آورده شود و تأکید بر نقاط قوت آسیبدیدگان برای ایجاد حس توانمندی در حل مشکلات باید از اولویتهای درمانی باشد
.
وی بابیان این که بسیاری از آسیبهای روانی در ماههای بعد و با فروکش کردن احساسات مردم نمایان میشود؛ اظهار کرد: برنامهریزی طولانی مدت یکی از رموز موفقیت برای گذر از این بحران است و در بازتوانیها و بازسازیها خود افراد زلزله زده باید در تصمیمگیریها مشارکت کنند تا احساس کنترل بر حادثه و شرایط در آنها تقویت شود.