در  گستره ی علوم پزشکی ،اهمیت خدمات توان بخشی و نیرو دهی فیزیوتراپی ارزشمند است و دامنه ی بکارگیری آن روز افزون. فیزیوتراپی یک خدمت پایاپای با دیگر حرف پزشکی را به مردمان ارائه  می دهد و به حکم حرفه ای گرایی (professionalism) لزوم حرکت جهت دار به سمت تعالی، لاجَرَم است. لذاست که حرفه ای گراهای غنوده در این رشته بطور مداوم زمینه های ارتقاءآن را فراهم خواهند کرد .مشیِ  اطمینان بخش و متین فعالان این حوزه توضیح خواهد داد که برای عرضه ی بهبود یافته ی خدمات درمانی درمان های دستی ، بالا بردن سطح دانش و ایجاد ارتباط وثیق با بیمار، احتیاج به سطح بالاتری از تحصیلات دارد.

دوم امرداد ماه روز فیزیوتراپی برای تمامی اعضای حوزه ی سلامت گرامی است چون آن روز در راستای رشد یافتگی بدرستی تصمیم گرفته شد تا به عنوان یک رفتار آکادمیک، حوزه ی اختیار و مسئولیت به طور متناسب به افراد اعطاء شود. بخش مهم رفتار حرفه ای گرایی آنجاست که گر چه عوامل فیزیکی و مکانیکی، ابزار درمان فیزیوتراپ هستند ولی این اوست که آنها را طراحی می کند، به کار می بندد و با ایجاد ارتباط معنوی با بیماربه درمان، روح و معنا می بخشد.

در پنجاه سالگی ، سنّ پختگی و پر تجربگی حرفه ی فیزیوتراپی، که مسلّماً نقطه ی عطف محسوب می شود توقع دارم به طریق استدلالات متقن و روش های پایدار ،بنیان ارتقاء سطح تحصیلات دانشگاهی را مرصوص سازد و بدین رو پایه ی خدمت رسانی به مردم را مهیا ساخته و آن کند تا سیمرغ درمان گر، فراخ بال وگشاده رو همگان را زیر بال و پر گیرد.

از بابت متناسب سازی و اندام وارگی انجمن های مردم نهاد نیز پیشنهاد می کنم با تسهیل گسترش شعب انجمن در شهرستان ها مطالبات توده وار اعضاء، به سامان شود، ارتباطات ارگانیزه گردد و همگان در لذّت مالکیّت و هم نوایی انباز شوند.

 دکتر محمود فاضل نایب رییس شورایعالی