قریب به یک هفته از درگذشت یکی از همکاران خوب و پرتلاش جامعه پزشکی جناب آقای دکتر عزت اله گل علیزاده می گذرد و روز شنبه هفتم دی ماه ۱۳۹۸ در سوگ هفتمین روز فقدان ایشان خواهیم نشست. ضایعه ای دردناک که موجب تاثر عمیق همه دغدغه‌مندان و دلسوزان حوزه سلامت گردید.
در این مدت، به همین بهانه تورقی در متن پیام‌های فراوانِ تسلیت وارده به مناسبت رحلت ایشان نموده‌ام. پیام های تسلیتی که از طرف خیل ِدوستان، آشنایان و همکاران ایشان که سالها با وی همراهی یا همکاری داشته اند، واصل شده است.
احساس می کنم آنچه بیش از هر چیز در متن این پیام های تاثیر گذار و متاثرکننده، چشم نوازی می کند، اتفاق آرای اغلب سوگواران و همکارانِ محترم ِایشان بر خصوصیت ارزشمندی است که در وجود آقای دکتر عزت الله گل علیزاده بارز بود و آن تخلق ِ وی به اخلاق والای حرفه‌ای و پزشکی است.
صبر بر آزمون ِطولانی و سخت ِبیماری، پیگیری ِجدی مسئولیت‌ها تا آخرین لحظه و توان، تلاش و روحیه خستگی ناپذیر وی در خدمت به مردم و دستگیری از بیماران و اقشار ضعیف جامعه، سندی گویا و موید دیگری بر خصوصیات والای اخلاقی ایشان است.
صفاتی چون اسطوره، سخت کوش، فعّالِ خستگی‌ناپذیر، پیگیرِ صنفی و اجتماعی، خادمِ صادق، صمیمی، کوشا، بی ادعا، دلسوز، شفیق، فروتن، مردم گرا، منظم و صمیمی، نمونه ای از مصادیق و اصول اخلاقی و رفتار حرفه ای در یک پزشک اخلاقی است که در متون مورد مطالعه در مورد ایشان فراوان به کار رفته است. 
خوشا به سعادت ایشان که متصف به چنین صفات ارزنده و نیکویی بودند که به یقین در پیشگاه باری تعالی نیز از او دست گیری می کنند و صد حیف که جامعه پزشکی و عموم مردم و به ویژه بیماران ازحضور ایشان بی بهره مانده‌اند.
شاید تنها دستمایه‌ای که بتواند قدری از سنگینی این مصیبت بکاهد، یادآوری این حقیقت است که خوشبختانه جامعه پزشکی ما در طول ادوار گذشته و حاضر، همواره بهره مند از این گونه الگوها و نمونه های اخلاقی، علمی و اجرایی بوده است. کم نیستند پزشکان ارجمندی که با در نظر گرفتن اصول علمی و اخلاق حرفه‌ای در سراسر میهن عزیزمان با تحمل رنج ها و زحمات فراوان و با حداقل توقعات یا بهره مندی ها، از دور افتاده ترین روستاهای کشور در دل کویر و یا کوهستانی ترین مناطق صعب العبور، ایثارگرانه به دردمندان و بیماران یاری می رسانند و سلامت جامعه را تضمین می نمایند.
با در نظر گرفتن جمیع شرایط که به جهت رعایت اختصار از ذکر آنها خودداری می کنم، آنچه امروز به مصلحت و منفعت جمعی همه مردم ما و به ویژه بیماران است، تکریم، تعظیم، بزرگداشت و قدرشناسی از زحمات همه این عزیزان و حرفه مندان به عنوان یکی از ذخایر انسانی ارزشمند و سرمایه های بی بدیل و تکرار نشدنی اجتماعی است. 
این مهم هم اکنون بر عهده همه آحاد جامعه به ویژه رسانه ها و به خصوص رسانه ملی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، سازمان نظام پزشکی، سایر سازمان ها و تشکل های مردم نهاد، روحانیون، ائمه جمعه و جماعات،خطباء و فعالان اجتماعی است.
همه باید بدانیم و متوجه باشیم که دامن زدن به پروژه سلب اعتماد عمومی از جامعه پزشکی و اصرار به تداوم این امر از سوی برخی افراد حقیقی و حقوقی و به ویژه رسانه ها، در درجه اول به زیانِ بیماران خواهد بود. اگرچه زشت نشان دادن زشتی ها، کاستی ها و بی اخلاقی ها در هر صنف و گروهی از جامعه می تواند به پالایش اخلاقی آن گروه و نهایتا جامعه منجر شود لیکن آنچه مهم تر و موثرتر است، نشان دادن الگو ها و نمونه های شایسته، تلاشگر، اخلاق‌مدار و گمنامِ موجود در گروه های مختلف از جمله نمونه های فراوان آن در جامعه خدوم پزشکی ایران، به عموم مردم است.
دکتر عزت الله گلعلی زاده با عزت تمام از میان ما رفت و اینک این بر عهده همه ماست تا قدر داشته های موجود و ذخایر ارزشمند، گمنام و ناشناخته خود که در گوشه گوشه این کشور حضوری تاثیر گذار و موفق دارند را بدانیم، آنان را شناسایی نموده، به مردم نشان دهیم، پاس بداریم و احترام کنیم.