در مقاطع گوناگون تاریخ سازمان نظام پزشکی، کمتر دوره‌هایی بوده‌اند که در آن‌ها، نگاه مدیریتی با واقع‌بینی، درایت و صداقت در هم آمیخته و ثمره‌اش، آرامش و انسجام در درون سازمان و اعتماد در بیرون آن بوده باشد .

دورانی که در آن، به جای هیاهو و شعار، خِرد صنفی، صداقت حرفه‌ای و تعامل مؤثر با حاکمیت محور تصمیم‌ها باشد؛ دوره‌ای که جامعه پزشکی نه در موضع انفعال، بلکه در جایگاه احترام و اثرگذاری ایستاده باشد.

دورانی که ، تلاش برای افزایش منطقی تعرفه‌ها، دفاع شجاعانه از شأن همکاران در برابر هجمه‌های رسانه‌ای، و تعامل متین با نهادهای حاکمیتی، چهره‌ای  از بلوغ صنفی  به نمایش گذاشته باشد. سازمان توانسته باشد با اتکا به اعتبار درونی و انسجام حرفه‌ای خود، در عرصه سیاست‌گذاری سلامت کشور صدایی رسا و وزین باشد — صدایی که نه از موضع تقابل، بلکه از جایگاه احترام و منطق سخن گفته باشد.

و رویکردی  مبتنی بر اعتماد، خرد جمعی و پرهیز از هیجان‌های کوتاه‌مدت؛ این دوره را متمایز ساخته باشد  مدیریتی که سازمان را نه ابزار، که خانه‌ای مشترک برای همه پزشکان دانسته باشد — خانه‌ای که در آن، عزت و کرامت اعضا، سرمایه اصلی به شمار رود.

امروز، در آستانه انتخاب رئیس کل جدید، تجربه گذشته پیش روی ماست؛ تجربه‌ای که به‌روشنی نشان می‌دهد عقلانیت، صراحت، تواضع و تعامل سازنده با حفظ استقلال صنفی، می‌تواند سازمان را از مسیر التهاب و تفرقه به مسیر عزت و اعتبار بازگرداند.

اکنون پرسش اساسی این است:

آیا شایسته نیست بار دیگر به همان مسیرها بازگردیم؟

مسیر مدیرانی که نه به پشتوانه لابی‌های پنهان، قوم‌گرایی یا منافع شخصی، بلکه به اتکای کارنامه و صداقتشان مورد اعتماد جامعه پزشکی قرار گرفتند؟

در این انتخاب حساس، بیش از هر زمان باید هوشیار بود تا سازمان از نفوذ نگاه‌های سیاسی، شخصی و گروهی مصون بماند.

رأی امروز مجمع، تنها انتخاب یک فرد نیست؛ انتخاب میان دو رویکرد است:

یکی بر مدار منافع، هیاهو و سهم‌خواهی؛

و دیگری بر پایه تجربه، عقلانیت و عزت صنفی.

جامعه پزشکی امروز بیش از هر زمان، نیازمند مدیری است که بتواند با آرامش، درایت و زبان منطق، از کرامت همکاران خود پاسداری کند و جایگاه این نهاد را در شأن فرهیختگان آن نگاه دارد.

بی‌تردید، بازگشت به همان نگاه و منش مدیریتی، راهی است برای تداوم اعتماد، انسجام و عزت جامعه پزشکی.

چراکه تاریخ به‌خوبی نشان داده است:

وقتی سازمان بر مدار عقلانیت می‌چرخد، کرامت طبیب و اعتماد مردم نیز هم‌زمان اوج می‌گیرد.