شنبه، 5 آبان 1403
  
  • 1403/08/02
روزنوشت

دکتر بهنام عباسیان

عضو شورایعالی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران و نائب رئیس جامعه دندانپزشکی ایران

نگرش جامعه دندانپزشکی به وضعیت بحرانی جایگاه دندانپزشکی در وزارت بهداشت

متأسفانه، جایگاه دندانپزشکی در وزارت بهداشت به کشتی در حال غرق شدن شباهت یافته است. به همین دلیل، دست یاری به سوی وزیر محترم بهداشت، جناب آقای دکتر ظفرقندی دراز می‌کنیم تا این وضعیت را بهبود بخشند. جامعه دندانپزشکی با 43 هزار عضو خود، سال‌هاست که از نبود ساختار مستقل در وزارت بهداشت رنج می‌برد و به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از بیماری‌ها عمل می‌کند، بی‌آنکه صدای خانواده دندانپزشکی به گوش مسئولان برسد.

 

در حال حاضر، شرایط به‌گونه‌ای است که هر دندانپزشکی که برای احیای این جایگاه وارد عرصه می‌شود، پس از مدتی ناامید شده و استعفای خود را تقدیم می‌کند. این وضعیت، به‌ویژه برای دندانپزشکان جوان، به بن‌بست رسیده و نیازمند توجه فوری برای احقاق حقوق بیماران و بهبود شرایط دندانپزشکان است. به‌عنوان یک فعال صنفی، بارها در مصاحبه‌ها تأکید کرده‌ام که دندانپزشکان در وزارت بهداشت به‌صورت جزیره‌ای عمل می‌کنند و نتیجه آن، ناامیدی و مهاجرت بسیاری از دندانپزشکان شده است.

 

عدم مدیریت توانمند در وزارت بهداشت، سوداگران عرصه سلامت را در تمامی نقاط کشور به فعالیت‌های سودجویانه ترغیب کرده است؛ به‌طوری‌که اکنون از حاشیه کوچه‌های دورافتاده به خیابان‌های اصلی شهرها منتقل شده و به‌راحتی به سلامت مردم آسیب می‌زنند، زیرا هیچ بازدارنده‌ای وجود ندارد. این در حالی است که جامعه دندانپزشکی دارای مدیران و سیاست‌گذاران توانمندی است که حضورشان در جایگاه‌های اجرایی وزارت بهداشت می‌تواند نقطه عطفی برای ایجاد امید در بین دندانپزشکان جوان و رفع نابسامانی‌های کنونی باشد.

 

دندانپزشکان کشورمان تحت فشار مالیات‌های سنگین، تعرفه‌های نامتعارف و قیمت‌های بالای تجهیزات پزشکی، به سختی در تلاش برای حفظ سلامت مردم هستند. به عنوان مثال، در حال حاضر، کارپول بی‌حسی 3% دنتانست که حیاتی برای دندانپزشکان و بیماران است، در مراکز معتبر کنترل‌شده توسط سازمان غذا و دارو موجود نیست، اما در بازار سیاه با قیمتی ده برابر عرضه می‌شود. این در حالی است که سیاست‌گذاران عرصه سلامت که به دنبال افزایش ظرفیت پذیرش دندانپزشکان در دانشگاه‌ها بدون فراهم کردن زیرساخت‌های آموزشی بوده‌اند، به این مسأله ورود نمی‌کنند.

 

به‌نظر می‌رسد ریشه بسیاری از این مشکلات، نبود مدیریت توانمند و متعهد در وزارت بهداشت است که امروزه به معضلی بزرگ تبدیل شده است. امید می‌رود که با مدیریت صحیح وزیر محترم، مدیران شایسته‌ای که دغدغه اصلی‌شان بیماران و پزشکان باشد، وارد عرصه وزارت بهداشت شوند و با تلاش خود، آب گل‌آلود کنونی را شفاف و روشن سازند.

 

دکتر بهنام عباسیان

عضو شورایعالی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران و نائب رئیس جامعه دندانپزشکی