دکتر هیبت الله ورداسبی در سال ۱۳۱۲ در جویبار پایتخت کشتی ایران متولد شد . پدرش مرحوم حجت الاسلام " مصطفی ورداسبی " دفترخانه ازدواج در جویبار داشت و اجازه دفترخانه را در زمان رضا شاه کسب کرده بود . هیبت الله مقطع تحصیلی دبستان را در زادگاهش گذراند و برای مقطع متوسطه به ساری مرکز استان رفت تا کلاس یازدهم را در این شهر طی کرد . رشته ریاضی را انتخاب کرده بود ، کلاس های دهم و یازدهم را در این رشته با نمرات عالی مخصوصا در دروس ریاضی گذراند . وقتی کلاس یازدهم را به اتمام رساند تصمیم گرفت تغییر رشته بدهد به رشته طبیعی برود تا وارد دانشکده پزشکی بشود به این خاطر کارنامه اش را از دبیرستان شهر ساری گرفت و راهی تهران شد . مدیر دبیرستان و اداره فرهنگ استان مازندران به خاطر این که ، شاگرد ممتاز و با نمرات عالی بود از دادن کارنامه امتناع کردند و با رفتن او به تهران مخالف بودند همین مسئله سبب شد تا اواخر شهریور و با تاخیر برای ثبت نام به تهران برود . در روز ۲۵ شهریور به دبیرستان " دارالفنون " که معروفترین و معتبرترین دبیرستان ایران در دهه سی شمسی بود رفت تا ثبت نام کند . مدیر دبیرستان به خاطر پر شدن کلاس ها در ابتداء از او سئوال کرد : پسر جان از کجا آمدی ؟ گفت : از مازندران . در ادامه مدیر اظهار داشت : اینجا دارالفنون مهم ترین دبیرستان ایران است اول شهریور کلاس ها پر می شود امروز ۲۵ شهریور کارنامه ات زیر بغل گرفتی و آمدی می گوئی اسم مرا بنویسید !! دیر آمدی کلاس ها پر شده جائی برای ثبت نامت نیست برو از همانجا که آمدی ! در این هنگام مدیر دارالفنون گفت : کارنامه ات را بده تا ببینم . وقتی چشمش به نمرات دانش آموز شهرستانی افتاد و نمرات بیست را ملاحظه کرد بلافاصله دستور ثبت نام داد . دانش آموز مازندرانی بعد از اخذ دیپلم از دارالفنون وارد دانشکده پزشکی تهران شد .
بعد از اتمام دانشکده پزشکی برای ادامه تحصیل در رشته جراحی به بیمارستان " سینا " مرکز جراحی دانشکده پزشکی تهران رفت و به مدت دو سال گذراند و برای ادامه تحصیل با راهنمائی و کمک دوست ساروی اش دکتر " جلال بریمانی " که در آن زمان دانشجو بود و در فرانسه تحصیل می کرد به پاریس رفت . از آنجائی که تنها پسر مادرش بود دلتنگی های مادرانه او را وا داشت تا تحصیل در پاریس را رها کند و به ایران بازگردد و در سال ۱۳۴۲ و در حالیکه جویبار در محرومیت شدید قرار داشت و تمام راه های مواصلاتیش با شهرهای همجوار خاکی بود و هیچ پزشکی حاضر نبود در آنجا مطب بزند برای درمان همشهریانش در این شهر مطب دائر کرد . همزمان اولین بیمارستان خصوصی در مازندران به نام بیمارستان " مازیار " در بابل افتتاح شد دکتر ورداسبی به دعوت سهامداران بیمارستان مازیار مرحومان : دکتر علی چهرودی . دکتر جعفر یزدانیان و دکتر ابراهیم محلوجی ، بیمارانی که نیاز به جراحی داشتند در بیمارستان مزبور بستری و جراحی می کرد .
دکتر ورداسبی از سال ۱۳۴۲ تا اکنون که در آستانه ۹۰ سالگی قرار دارد در جویبار مطب دارد و طبابت و حذاقت او زبانزد خاص و عام است از این گذشته ، شرافت انسانی و حرفه ای او مورد توجه همه مردم جویبار می باشد . در تمام این سال ها غیر از زمان هائی که در سفر است بطور بیست و چهار ساعته در خدمت بیماران است شاید برای هیچ شخصی قابل باور نباشد جدا از ساعاتی که در مطب بیماران را ویزیت می کند تا چندی قبل هر ساعت از شب ، بیماری به خانه اش مراجعه می کرد مورد معاینه پزشکی و درمانی قرار می گرفت به این خاطر ، مردم منطقه شدیدا به او علاقمندند و در زمان حیاتش به همت شهرداری و شورای شهر جویبار ، بلواری جدید التاسیس را به نام او نامگذاری کردند . دکتر ورداسبی شش فرزند دو پسر و چهار دختر داشت که یک از پسرانش فوت کرد و یکی از دخترانش خانم دکتر " نسیمه ورداسبی " پزشک شده است . سلامتی و بهروزی را برای این پزشک خدوم ، آرزومندم .