7 آبان ماه ( 29 اکتبر) به نام روز جهانی پسوریازیس نامگذاری شده است. هدف از تعيين این روز ، پاسخگویی به ابهامات، افزایش آگاهی و اطلاع رسانی در مورد ماهیت این بیماری، علایم و روشهای درمانی در دسترس میباشد. پسوریازیس بیماری ناشایعی نیست، بیش از 125 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند و شیوع آن در ایران حدود 2% تخمین زده میشود. این بیماری میتواند در هرگروه سنی ، جنس و نژادی ديده شود وغالبا تا قبل از 40 سالگی بروز پیدا میکند.علت ایجاد آن بطور دقیق شناخته نشده ولی تا حد قابل توجهی تحت تاثیر اختلال فعالیت سیستم ایمنی و ژنتیک افراد میباشد و سابقه خانوادگی مثبت در ایجاد آن نقش مهمی ایفا میکند. پسوریازیس یک بیماری غیر التهابی پوست با منشا ایمنی بوده و شایعترین تظاهر آن، پلاک هايي با پوسته هاي سفید و ضخیم و حاشيه مشخص است ( پسوریازیس پلاک تایپ) ، که بیشتر در ناحیه سر، زانوها و آرنجها دیده میشود ولی میتواند سایر قسمت ها از جمله ناخن ها و مفاصل را نیز بصورت شایعی درگیر کند. عوامل محرک محیطی از جمله ضربه، عفونت ها ، مصرف سیگار و الکل ،استرسهای روحی و روانی و مصرف بعضی از داروها میتوانند باعث بروز این بیماری در افراد مستعد یا تشدید ضایعات قبلی بیمار شوند. نکته حائز اهمیت آن است که این بیماری مسری نبوده و در اغلب اوقات با درمانهای مناسب، قابل کنترل خواهد بود ولی به دلیل سیر مزمن و طولانی مدت، لازم است بیمار به صورت منظم تحت نظر متخصص پوست باشد . طیف وسیعی از داروها و مداخلات غیر دارویی جهت درمان بیماری پسوریازیس در دسترس هستند از جمله استروئید های موضعی و مشتقات ویتامین D ، نوردرمانی ، لیزر درمانی و داروهای خوراکی و تزریقی تعديل کننده سیستم ایمنی که با توجه به سن بیمار،شدت و وسعت ضایعات،وضعیت سلامت عمومی و شرایط اقتصادی و اجتماعی بیمار در مورد روند درمان، تصمیم گیری میشود. لازم به ذکر است علیرغم اینکه بیماری پسوریازیس میتواند جنبه های مختلف زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار دهد اما در صورت درمان به موقع و مناسب و پیگیری هاي منظم، فرد میتواند از کیفیت زندگی خوب و مناسبی برخوردار گردد.