در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان با اطمینان نسبت به تزریق واکسن‌های موجود کووید 19 اقدام کردباید گفت ارایه پاسخ قطعی به این سوال ممکن نیست، چراکه همانگونه که بارها اشاره شد، انواع واکسن با اثرگذاری، ایمنی بخشی، عوارض و هزینه‌های متفاوت موجود است که همانند هیچ تولید بشری دیگری در هیچ‌کدام از شاخصه‌های خود صد در صد نیستند؛ اما می‌توان به مردم گفت که با آغاز واکسیناسیون دریچه بزرگی به سوی نرمال سازی زندگی و رهایی از پاندمی گشوده می‌شود و در صورت رسیدن به پوشش ۷۵ تا ۸۰ درصدی می‌توان اذعان داشت که زنجیره انتقال بصورت اپیدمی و پاندمی شکسته شده و می‌توان زندگی را به شرایط نرمال برگرداند. بنابرین هر چه سریعتر واکسیناسیون عمومی با واکسن‌های معتبر شروع شود و هرچه سریع‌تر پیش رود، زودتر به شرایط نرمال برمی‌گردیم.

 تجربه یکسال اخیر از ویروس عامل بیماری کووید ۱۹ حاوی پیام‌های اپیدمیولوژیکی است که هر روز بر حجم علمی آن نیز افزوده می‌شود. اکثر کشورهای درگیر در جهان موج‌های متعدد بیماری را تجربه کرده و به قولی عدد پایه مولد در آنها طی بازه‌های زمانی متفاوت تغییرات صعودی و نزولی مختلفی داشته که بخشی از آن ناشی از بیولوژی و ژنتیک ویروس است همانند بروز سوش‌های جدید که نمونه اخیر انگلیسی و آفریقایی آن را شاهد بودیم و احتمالا در سایر جوامع هم موجود است.

 مردم جهان و از جمله ایران از تغییر نامطلوبی که کرونا در روش و کیفیت زندگی آنان ایجاد کرده خسته شده و گاهی آن را با نقض و یا کاهش رعایت پروتکل‌های بهداشتی بروز می‌دهند؛ سفرهای درون و برون شهری و یا برگزاری مهمانی‌های کوچک و بزرگ بر خلاف دستورالعمل‌های بهداشتی برخی از نمونه‌های آن است.

از طرف دیگر پاندمی کووید ۱۹ حتی اقتصادهای بسیار بزرگ جهان را متضرر کرده و فشار سنگینی بر دولت‌ها و مردمان وارد کرده که ادامه آن می‌تواند خسارات غیرقابل جبرانی را به دنبال داشته باشد؛ البته در مورد ایران باید تحریم‌های ظالمانه اقتصادی را نیز اضافه کنیم.

در اثرگذاری بالای سیاست‌های پیشگیری همانند رعایت فاصله اجتماعی، پوشیدن ماسک، شستشوی دست و سطوح و پرهیز از تجمعات در کنترل سرعت انتشار بیماری شکی نیست با این حال این سیاست‌ها به تنهایی قادر به کنترل اپیدمی نبوده و باید روش‌های موثرتر و قاطعانه‌تری به کار بگیریم که واکسیناسیون با ایجاد سطح بازدارنده‌ای از ایمنی ملی و سپس جهانی؛ در رأس  این روش‌ها  قرار دارد.

روش‌های کنترلی اعمال شده تا به امروز قادر به قطع موثر و دائمی زنجیره انتقال نبوده و نمی‌تواند از بروز واریانت‌های جدید که در اثر انتقال مکرر بین انسان‌ها واقع شده و جزیی از چرخه حیات ویروس است پیشگیری کند؛ بنابراین در صورت عدم اعمال سیاست‌های جدیدی همچون واکسیناسیون، به طور دائم و متناوب با بروز موج‌های جدید همه‌گیری و یا پیدایش اشکال بالینی جدیدتر و پیچیده‌تر بیماری روبرو می‌شویم. از طرف دیگر سیستم‌های بهداشتی و درمانی و کادرهای حرفه‌ای پزشکی در پی یکسال تلاش مداوم خسته و فرسوده شده و جایگزین کردن آنان با نیروی جدید در زمان کوتاه تقریبا امری محال است.

واکسیناسیون قطعا موثر بوده و نمونه آن کشور انگلستان است که نخستین برنامه واکسیناسیون ملی را در جهان آغاز کرد. این کشور علاوه بر ابتلا به سوش رایج کرونا، در انتهای آذر دچار گسترش سریع یک واریانت جدید شد که چالش بزرگی بر سر راه برنامه مقابله با کرونا و واکسیناسیون در این کشور بود. بر اساس آمار، در ۱۹ دی ماه آمار رسمی ابتلای جدید روزانه در بریتانیا حدود ۶۸ هزار نفر بوده (آخرین پیک) اما اکنون که در حدود ۱۷ درصد جمعیت این کشور یعنی تقریبا ۱۱ میلیون نفر دوز اول واکسن و حدود ۵۰۰هزار نفر نیز دوز دوم را گرفته و قرنطینه هم اعمال شده، سیر نزولی میزان ابتلا به حدود ۱۸هزار نفر در روز رسیده و آمار مرگ و میر نیز سیر نزولی نشان می‌دهد.

 طبق گزارشات رسمی و علمی تا به حال عوارض جدی ذکر نشده و یا در حدی نبوده که اپیدمیولوژیست‌ها تقاضای توقف واکسیناسیون را داده و یا حتی هشدار جدی اعلام کنند. همه تولیدات پزشکی دست ساز بشر درجاتی عوارض و یا نقصان عملکرد دارند و واکسن ها نیز از این امر مستثنی نیست، اصولا در طب هر اقدامی که فایده‌ای بیش از ضرر داشته باشد می‌تواند در هنگام ضرورت به عنوان درمان و یا پیشگیری بکار برده شود. بنابراین اکنون که با بحران عظیم پاندمی کووید۱۹ در جهان مواجه هستیم، طبیعتا اصول مدیریت بحران حکم می‌کند که ضمن رعایت جوانب احتیاط از نظر ضرر و فایده، تمام روش‌های پیشگیرانه و یا درمانی ممکن را به طریق علمی و نه بر اساس شایعات و اظهارات غیرکارشناسانه در نظر گرفته و اقدام عاجل برای مهار پاندمی انجام دهیم.

 واکسیناسیون از کم ضررترین روش‌های پیشگیری است. هرچند بهتر است اتخاذ تصمیم بر اساس بررسی مستندات علمی واکسن‌ها و برآمده از کارآزمایی‌های بالینی آن‌ها باشد؛ در عین حال واکسن از مأخذی تهیه شود که سابقه روشن‌تر و شفاف‌تری در تولید محصولات پزشکی دارد.

با مراجعه به گزارشات عوارض واکسن در انگلستان که آغازگر واکسیناسیون عمومی بوده و طولانی‌ترین سابقه مصرف واکسن کووید۱۹را تابحال داشته و حداقل از دو نوع واکسن رایج و معروف فایزر و آسترازنکا (آکسفورد) را استفاده کرده؛ متوجه می‌شویم که NHS - ارگان رسمی سلامت این کشور- لیستی از عوارض واکسن‌های فایزر- بیونتک و آسترازنکا را انتشار داده که عمدتا شامل عوارض خفیف از جمله درد محل تزریق، خستگی، سردرد، لرز، درد مفاصل، تب، تهوع برای فایزر بوده و همچنین موارد نادری از عکس العمل آلرژیک هم قید شده است. البته میزان بروز عوارض برای آسترازنکا به مراتب کمتر و عوارضی همچون تورم محل تزریق، تب، استفراغ ، علائم شبه انفلوانزا، سرگیجه، کاهش اشتها، دل درد و تعریق بوده است.

متاسفانه در برخی اخبار غیررسمی و معدود سخن از عوارضی شده که هیچ پشتوانه علمی و مستندی نداشته و گسترش این شایعات جز ایجاد تشویش نسبت به امر واکسیناسیون خاصیت دیگری ندارد، در همین راستا انتشاردهندگان اظهارات غیرمستند باید قانونا پاسخگو باشند؛ بنابراین در رابطه با امر مهمی همچون واکسیناسیون باید به گزارش‌های رسمی از ارگان‌های معتبر علمی و جهانی استناد کرده و یا خودمان پژوهش کنیم.

یک واکسن زمانی موثر است که بتواند سیستم ایمنی بدن را به نحوی تحریک ‌کند که پادتن‌ها در حد موثر بر علیه عامل بیماری تولید شده و برای مدت قابل توجه در بدن باقی بمانند؛ علاوه بر تحریک سیستم پادتنی، واکسن‌های موثرتر می‌توانند با تحریک سلول‌های خاطره ساز سیستم ایمنی موجب قدرت بازدارنگی ایمنی طولانی تری در بدن شوند.

برای سنجش میزان ایمنی بخصوص با اندازه گیری‌های سرولوژیک می‌توان سطح ایمنی را اندازه گیری کرد، بنابراین در واکسیناسیون‌های عمومی لازم است که پژوهش‌های مستقل و مجزا بر روی رده‌های مختلف جمعیتی برای بررسی میزان اثرگذاری واکسن و ماندگاری ایمنی متداوما انجام شود.

در حال حاضر مدل‌های کم و محدودی از واکسیناسیون عمومی در جهان در حال اجراست که اولین آن حدود دو ماه پیش در انگلستان آغاز شد اما کشورهای آمریکا، کانادا، امارات، روسیه، برزیل و غیره نیز به این جریان پیوسته‌اند و بیشتر آنها از سبد واکسن استفاده می‌کنند؛ با وجود اینکه برخی از این کشورها خود تولید کننده واکسن هستند اما از سایر واکسن‌های معتبر نیز استفاده می‌کنند؛ چراکه هر واکسن اثرگذاری، ایمنی بخشی، عوارض، هزینه، نحوه نگهداری و حمل و نقل مخصوص خود را دارد و بهتر است از بین واکسن‌ها با بررسی دقیق علمی بر روی مستندات شفاف؛ دو یا چند واکسن را انتخاب کرده و در اسرع وقت واکسیناسیون گسترده جمعیت را آغاز کرد.