دوشنبه، 3 دی 1403
  
  • 1399/11/15
روزنوشت

دکتر پوریا عادلی

متخصص رادیوانکولوژی

بیماری چهل و پنجم علاوه بر درمان طبی نیازمند درمان سیاسی است

امروز چهارم فوریه مصادف با 16 بهمن ماه سال1399 هجری شمسی است.روزی که آن را در تقویم جهانی روز مبارزه با سرطان نامیده اند. سرطان واژه ای که درباورعامیانه شاید ترسناکتر از هر بیماری دیگری باشد ولی واقعیت چیست؟

این مهمان ناخوانده از چه زمانی و کجا همراه تاریخ بشریت شده است؟ آیا همانگونه که می اندیشیم این بیماری یک مشکل و بیماری نو پدید است؟ نگاهی به تاریخچه بیماری سرطان و توصیف این بیماری مارا به لابلای پاپیروس مصری می برد. آنجا که ایمهوتپ سرطان سینه را اینگونه توصیف می کند ((یک میوه نارس ،سفت و متراکم است و به طور زیان آوری زیر پوست پخش می شود ))،آن را بیماری چهل و پنجم می نامد و  دردرمان آن تنها یک جمله می نویسد((درمانی برای آن وجود ندارد))

در طی سالیان متمادی تاریخ پزشکی بیماری چهل و پنجم در صفحات کتب  پزشکی کمرنگ و در هاله ای از ابهام و سکوت دیده می شود ولی به ناگاه در قرن اخیر علی رغم اینکه این بیماری به مدد روش های جدید علمی از یک معضل لاعلاج به بیماری ای علاج پذیر تبدیل شده است،به مشکل اصلی بهداشت و درمان جهان بدل می گردد،واقعا علت چیست؟ در کنار تغییر سبک زندگی ،افزایش ریسک فاکتور ها و تشخیص  صحیح تر موارد ابتلا به این بیماری ،عامل اصلی افزایش آن سن است،افزایش سن متوسط جهانی به علت کنترل سایر بیماری ها از جمله بیماری های عفونی وقلبی منجر به آن گردیده است که بخشی از جامعه که دیگر مبتلا به این بیماری ها نمی شوند در سنین بالا و دوران میانسالی مبتلا به بیماری سرطان شوند.

سرطان به علت مرگ و میر واز کارافتادگی های ناشی از این بیماری ویرانگرترین بیماری تاریخ معاصر در اقتصاد جهان محسوب شده و بافاصله چشم گیر از سایر بیماری ها هزینه ای گزاف از تولید ناخالص جهانی را به خود اختصاص می دهد. بنابراین امروز که این سطور نگاشته می شود و حدودا 4 ماه تا  انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 فاصله داریم،بنده نه بعنوان یک پزشک متخصص در حوزه سرطان بلکه بعنوان یک شهروند ایرانی که مانند هر انسان دیگری در این جهان در معرض ابتلا به سرطان قرار دارم روی سخنم به سمت بزرگوارانی است که کاندید این انتخابات خواهند بود.

آقایان شما چه برنامه ای برای کنترل و پیشگیری از سرطان و مقابله با فاکتور های خطر ساز محیطی آن دارید؟دیدگاه شما نسبت به این بیماری و هزینه های آن چیست و چه سهمی در بودجه کشور برای پیشگیری و درمان این بیماری قائل هستید؟اصولا به هزینه برای  بهبود بیماران سرطانی معتقدید یا خیر؟

آقایان به عنوان یک متخصص حوزه سرطان به شما عرض میکنم مبارزه با سرطان نیازمند برنامه ریزی استراتژیک مدون و عزم ملی در بالاترین سطوح حاکمیتی است و این بیماری علاوه بر درمان طبی نیازمند درمان سیاسی است.