در این روزها تولید واکسن داخلی یکی از مباحث داغ در عرصه مبارزه با کرونا است و نظرات متفاوت و بعضا متضاد از سوی صاحبنظران در این زمینه مطرح می شود و لازم است نگاهی به این موضوع انداخته شود تا جوانب آن مورد ارزیابی قرار گیرد .
بیش از همه باید به دو نکته اشاره کرد : اول این که ، ایران با وجود دو موسسه انستیتو پاستور و سرم سازی رازی سابقه ای به طول یک قرن در واکسن سازی و فعالیت های داروئی دارد .دوم این که ، عملکرد جمهوری اسلامی در حوزه های مختلف سبب شده تا از یک سو ، به هر حرکتی که از ناحیه حاکمیت انجام می گیرد از سوی بخشی از جامعه با شک و تردید نگریسته می شود و از دیگر سو ، خیلی ها به خاطر چالش با جمهوری اسلامی نمی پسندند که در این کشور کار مثبتی انجام پذیرد تا به نفع نظام ثبت شود .
در ورای نکات فوق ،نگارنده این یادداشت بدون آن که بخواهد وارد مسائل و موضوعات سیاسی بشود و اظهار نظری در این زمینه داشته باشد یک واقعیت را می خواهد بدور از کشمش های سیاسی مطرح کند و آن این که ، سعی کنیم همواره از " غرور ملی " دفاع کنیم و آن را مخدوش نکنیم و آنچه که در این مملکت رخ می دهد باید با عینک واقع بینانه نگاه کرد و اگر کار منفی است انتقاد کرد و مخالفت نمود و چنانچه مثبت است تقدیر و تحسین کرد و تقویت نمود و به گفته ها خیلی ها : همواره به پرواز فکر کنیم که ثابت و ماندنی است .
از جمله کارهای مثبت که اکنون در کشور ما در حال انجام است علی رغم تبلیغات سو خارجی ها و منفی بافی عده ای در داخل ، اقدام برای تولید واکسن کرونا است که باید اقدام ملی بر شمرد و از آن یاد کرد و اکنون فاز انسانی آن با تزریق به چند تن که اتفاقا بعضی از آن ها از وابستگان به نهادهای سازنده هستند آغاز شده و در میان انبوه اخبار تلخ و ناگوار که این روزها شنیده می شود این خبر در جای خود خوشحال کننده است و همراه با بارقه ای از امید است و انتظار می رود این حرکت علمی بدون ورود به مسائل سیاسی و ایدئولوژیک که متاسفانه در مملکت ما رایج شده به راه خودش ادامه دهد و موفقیتی بزرگ برای جامعه علمی کشور و خصوصا در حوزه درمانی و داروئی ثبت شود .
یک واقعیت غیر قابل انکار را باید بپذیریم و آن این که ، جامعه پزشکی و داروئی کشور ما از دیرباز و قبل از انقلاب از توانمندی بالائی برخوردار بود و استادان ارزشمندی در دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی داشته و دارد و در سال های اخیر به کرات پزشکان و داروسازان ایران نشان دادند می توانند خالق تحرکات علمی شگفت آور و قابل تحسینی باشند و اگر به آنان فرصت داده شود و امکانات مهیا گردد قادرند موفقیت های چشمگیری را خلق کنند .
با توضیحات فوق باید اذعان کرد تولید واکسنی نظیر کرونا خیلی دور از انتظار نیست.
محققین ما نیاز به حمایت همه جانبه دارند و دولت و ملت باید با تمام توان و قدرت عرصه برای فعالیت های آنان فراهم کنند.
در عین حال مقامات مسئول در دولت و نهاد متولی تولید واکسن ، نباید شتابزده عمل کنند و در یک کار تحقیقی و علمی خصوصا مربوط به سلامت و بهداشت و درمان کارهای نمایشی انجام دهند و فعالیت علمی نیاز به صبر و حوصله دارد . معمولا در ایران کارها دیر شروع می شود و برای جبران زمان از دست رفته عجله جایگزین می شود .
با همه آنچه گفته شد اگر مراحل تولید داخلی با موفقیت پیش برود چند ماه طول می کشد تا عموم مردم بتوانند استفاده بکنند بر این اساس ضرورت دارد از واردات استفاده بشود تا حداقل آن هائی که بیش از دیگران در معرض خطر قرار دارند از مصونیت برخوردار شوند .