با توجه به گسترش دوباره ویروس کرونا در سطح اروپا و شمار فزاینده مبتلایان، پرسش در مورد مصونیت در قبال این ویروس کنجکاوی بسیاری را برانگیخته است. یک پژوهش تازه کالج سلطنتی لندن در این رابطه، امید‌ها را به یأس سوق داده است. این پژوهش می‌گوید شمار افرادی که پس از درمان بدن‌شان در قبال این بیماری مصونیت یافته باشد بسیار اندک است.
در رابطه با این پژوهش پروفسور توماس کامرات، استاد رشته ایمنی‌شناسی در کلینیک دانشگاه شهر ینا در شرق آلمان می‌گوید: این پژوهش بسیار گسترده تأیید می‌کند که پاسخ پادتن در مقابل سارس‌کوو۲ محدود است به طوری که در مورد برخی بیماران، چند ماه پس از آلودگی به ویروس، دیگر پادتنی در بدن آن‌ها مشاهده نمی‌شود.
پروفسور توماس کامرات، استاد ایمنی‌شناسی در کلینیک دانشگاه ینا در مورد اینکه چرا نتایج برخی پژوهش‌ها حاکی از آن است که مصونیت در قبال این ویروس دست‌کم پنج ماه، اما در برخی پژوهش‌های دیگر این مصونیت فقط دو ماه و نیم است، گفت: مصونیت حدود دوماهه به طور حتم کمترین سطح مصونیت است که البته شامل همه مبتلایان نمی‌شود. اما پژوهش‌ها در یک مورد اشتراک نظر دارند و آن اینکه انسان‌هایی که نشانه‌هایی خفیف از کووید۱۹ و یا حتی بدون نشانه بوده‌اند، زمان حیات پادتن آن‌ها بسیار پایین‌تر از کسانی است که نشانه‌های شدید داشته‌اند.
او افزود: کسانی بوده‌اند که روندی خیلی خفیف از ابتلا را طی کرده‌اند، اما از اینکه بیمار هستند آگاه نبوده‌اند، در بدن این افراد پادتن مشاهده نشده است. هنوز دشوار است بتوان در باره مصونیت گسترده سخن گفت. ما این ویروس را فقط حدود ۹ ماه است که می‌شناسیم؛ بنابراین امروز نمی‌توانیم پیش‌گویی کنیم که چه تعداد بیمار پس از گذشت دو سال دارای پادتن خواهند بود.
بر پایه آخرین نتایج تحقیقاتی آیا می‌توان گفت که پس از ابتلا، دست‌کم چه مدت در قبال ویروس کرونا مصون خواهیم ماند؟
پروفسور کامرات در پاسخ به این پرسش می‌گوید: فقط اندک کسانی هستند که پس از دو یا سه ماه، پادتن در بدن آن‌ها مشاهده نمی‌شود. در مورد اکثر انسان‌ها این مدت زمان طولانی‌تر است.»
مصونیت گله‌ای بدون واکسن مؤثر امکان‌پذیر نیست
این استاد ایمنی‌شناسی در مورد اینکه آیا این احتمال وجود دارد که فردی پس از درمان بیماری و بهبود وضعیت سلامتی او، بار دیگر به ویروس کووید۱۹ مبتلا شود، گفت: مواردی بوده که به ثبت رسیده اند؛ بنابراین می‌توان گفت که احتمال آن هست. اما در این موارد ثابت شده که ویروس‌ها از دو گونه مختلف بوده‌اند و دو آلودگی متفاوت ویروسی بوده است. اما این‌ها موارد نادر هستند.
در مرحله آغازین پاندمی کرونا برخی سیاستمداران و کارشناسان از "مصونیت گله‌ای" سخن می‌گفتند. آیا این انگاشت شکست خورده است؟ پروفسور کامرات در این باره بیان کرد: فقط زمانی می‌تواند شکست بخورد که اصولا عقلانی بوده باشد. برای من "مصونیت گله‌ای" بدون واکسن، انگاشتی پارینه سنگی است. اینکه راحت منتظر بمانیم تا آنقدر انسان‌ها به این ویروس مبتلا شوند که کل جامعه محفوظ بماند، فکری عملی نیست، به این دلیل که مصونیت در قبال این ویروس، از قرار معلوم دوام زیادی ندارد. تنها راه عقلانی برای رسیدن به "مصونیت گله‌ای"، یک واکسن مطمئن و مؤثر است که بتواند حفاظت درازمدت را تضمین کند.