این مطالعه که توسط محققان یک موسسه فناوری در هند انجام شد، نشان می دهد که داشتن یک ماسک جراحی بر صورت در مقایسه با نداشتن ماسک، حجم ابرهای منتشر شده بر اثر سرفه کردن را هفت برابر و ماسک ان۹۵ این حجم را ۲۳ برابر کاهش می دهد.  

راجنیش بهاردوج نویسنده مقاله و محقق این موسسه فناوری هند درمورد این مطالعه گفت: ما متوجه شدیم هر آنچه که فاصله طی شده توسط ابرهای ناشی از سرفه کردن را کاهش دهد، ناحیه ای را که قطرات ناشی از سرفه در آنجا منتشر می شوند به اندازه قابل توجهی کاهش می دهد. این موضوع به نوبه خود احتمال انتقال عفونت را به اندازه زیادی کاهش می دهد.  

وی تاکید کرد استفاده از ماسک صورت و دستمال کاغذی و سرفه در آرنج فرد از روش هایی هستند که می توانند فاصله ابرهای ذرات ویروس کرونا را که بر اثر سرفه کردن ایجاد می شوند،  کاهش دهند.

محور مطالعاتی که پیش از این انجام شده بودند بر ویژگی های هوا و قطرات ناشی از سرفه در نزدیکی دهان تمرکز داشت؛ در این مطالعات عواملی مانند حجم ابر ذرات ویروس کرونای ناشی از سرفه کردن، دمای هوا، قطرات منتشر شده و رطوبت در نظر گرفته شدند.  

اما محققان هندی در تحقیقات خود تصمیم گرفتند، نحوه تغییر این خصوصیات را هنگام حرکت ابرهای منتشره از سرفه کردن، تعیین کنند.

آنها با استفاده از تجزیه و تحلیل مبتنی بر  تئوری جت، متوجه شدند که ۵ تا ۸ ثانیه اول پس از سرفه کردن برای  متوقف کردن این قطرات عفونی هوا - و در نتیجه کاهش احتمال انتقال ویروس کرونا به افراد دیگر - مهم است و پس از این مرحله ابر متلاشی می شود.  

محققان در این مطالعه علاوه بر کاهش قابل توجه حجم ابر دفع شده با استفاده از ماسک صورت، در کمال تعجب متوجه شدند که شدت سرفه یک فرد بدون ماسک بر حجم ابری که بر اثر سرفه کردن منتشر می کند، تاثیری ندارد.  

با این حال محققان در آخر با تاکید دوباره بر اهمیت استفاده از ماسک بر صورت، اظهار داشتند که سرفه شدیدتر باعث می شود که حرکت سریع تر و بیشتر قطرات ناشی از سرفه در هوا می شود.

مشروح این مطالعه در مجله Physics of Fluids منتشر شده است.