دوشنبه، 3 دی 1403
  
  • 1399/07/07
گزارش روز

ویلیام لانگ

روزنامه نگار

ژاپنی ها چطور با شرایط کرونا کنار آمدند؟

ژاپنی ها چطور با شرایط کرونا کنار آمدند؟

منبع: ژاپن تایمز

ترجمه: دکتر امیر صدری

 

«استاد، بسیار متاسفم، بخاطر کرونا سن Corona-san نمی‌توانم برای کلاس انگلیسی‌ام با شما حضور داشته باشم.»

فکر کردم شاگردم، که در اوایل دهه 70 زندگی است، شوخی کرده، اما شوخی نکرده بود. او عمداً «سن» که واژه‌ای احترام آمیز است را به ویروس کرونا اضافه کرده بود، گویی کرونا یک فرد محترم است. مانند واژه isha-san که برای پزشکان به کار می‌رود، حالا ویروس کرونا بخشی از زندگی ژاپنی‌ها شده است و بنابراین، در نوع خود، شایسته احترام است.

نخست وزیر جدید ژاپن یوشیهیده سوگا هم باید به ویروس احترام بگذارد. اطلاعات اقتصادی اخیر نشان می‌دهد تولید ناخالص داخلی ژاپن در سه ماهه دوم سال 2020 حدود 7.8 درصد کاهش یافته است. این نشان می‌دهد که بسیاری از مشاغل صرفاً برای زنده ماندن مجبورند به طور قابل ملاحظه‌ای تلاش کنند.

تصمیم گرفتم به دنبال آشنایانی بگردم که شغل‌شان به لطف بیماری همه گیر چالش‌های خاص خود را داشت، تا شاید بتوانم پیش بینی کنم که ساکنان ژاپن هنگام استفاده از خدمات خود چه تغییراتی را شاهد هستند.

آکیو یوشیدا متخصص طب سوزنی 50 ساله است. وی کلینیکی در  توکیو را اداره می‌کند و در زمینه بهداشت زنان تخصص دارد. چهار سال پیش با موفقیت با همسرم را درمان کرد.« معلوم است که ویروس کرونا تعداد مراجعان من را کم کرده است. اولین بیماری که به علت ویروس کرونا وقت خود را لغو کرد در فوریه بود. در ابتدا گفت که از بابت کرونا نگران است و قرار ملاقات خود را لغو کرد. سپس دوباره وقت گرفت، و در نهایت لغو کرد. هنگامی که در آوریل وضعیت قرنطینه اعلام شد، کلینیک خودم را به مدت دو هفته تعطیل کردم. پس از بازگشایی، مطمئن نبودم که بیمارانم برمی گردند. اما در واقع، بیشتر آنها بازگشته‌اند. حتی برخی از بیماران جدید هم دارم.»

یوشیدا تأکید می‌کند که کلینیک نمی‌تواند کارها را دقیقاً مانند قبل انجام دهد. او می‌گوید: «در کلینیک من دو اتاق درمان وجود دارد. قبل از همه گیری، همزمان دو بیمار در اتاق‌های مجاور تحت درمان قرار می‌گرفتند. اما حالا فقط یک بیمار پذیرش می‌شود. درب بین دو اتاق را برداشتم و برای اینکه هوا در گردش باشد، پنجره ها را باز می گذارم. بنابراین حداکثر تعداد بیمارانی که می‌توانم درمان کنم به نصف کاهش یافته است.»

از یوشیدا در مورد لباس و پوشش ایمنی خود می‌پرسم. او می‌گوید:«من لباس مخصوص را دریافت کردم. خیلی زودتر از اکثر افراد، چون به عنوان یک متخصص پزشکی حساب می‌شوم. حالا هم با ماسک و شیلد و لباس پوشیده بیمارانم را می‌بینم. بیمارانم هم همه هم ماسک و هم شیلد صورت دارند و امکانات شستشوی دست و الکل دراختیارشان است »

ایاکو موروی 10 سال است که به عنوان خواننده فعالیت می کند و در کشورهای مختلف مانند ایتالیا و روسیه در مقابل تماشاگران زنده خارج از کشور کنسرت برگزار می‌کند. درآمد اصلی او با درس آواز و پیانو است. موروی می‌گوید: «من موسیقی کلاسیک و همچنین آوازهای سنتی ژاپنی می خوانم، اما از زمان همه گیری ویروس کرونا در ماه مارس تاکنون هیچ کنسرت زنده ای اجرا نکرده ام. برای من، به خصوص به این دلیل که اغلب برای مخاطبان مسن در خانه های سالمندان اجرا می‌کنم، ادامه کار دشوار بود. در حال حاضر افراد خارجی حتی نمی‌توانند وارد این مراکز شوند. همچنین هر ساله برای گردشگران خارجی برنامه اجرا می‌کنم که این نیز لغو شده است.»

وی ادامه می‌دهد:«من در شرایط قرنطینه و اضطرار کلا از آموزش پیانو و آواز دست کشیدم. اما بعد دوباره شروع کردم. کلاس درس خصوصی مشکل بزرگی نیست، اما برای آواز گروهی و ارکستری کار سخت‌تر است. خواننده‌های این گروه‌ها هم پیرتر هستند. بنابراین هنوز کلاس‌های کر را شروع نکرده‌ام. برای کلاس درس خصوصی پنجره‌ها را باز می‌کنم، تا هوا را پاک کنم. برای جایگزینی برخی از درآمدهای از دست رفته‌ام، به کار نیمه وقت قدیمی خودم از دوران دانشگاه برگشتم، در خشکشویی‌ها. همچنین یکی از شرکت‌ها یک سی دی از اجراهای گذشته را برای حمایت از نوازندگان و خوانندگان منتشر کرد که کمک بزرگی به من بود.»

موروی در حال سازگاری با شرایط با نگرش مثبت است. به تازگی یک موزیک ویدیو برای ساکنان خانه سالمندان که قبلاً برای آنها به طور زنده اجرا می‌کرد ضبط کرده است:«آنها با شنیدن ترانه‌هایی از دوران کودکی خود لبخند می‌زنند و این مرا خوشحالم می‌کند.»