می دانم که امروز قلب ملت، دولت و کادردرمان دایم درحال هیجان و طپش تند است برای معظلی بنام کرونا!
کرونا شده است ابر سنگینی که نه می بارد و نه اجازه می دهد خورشید خودنمایی کند! فقط آلودگی را چند صدبرابر می کند! آلودگی هایی که حالا پس از 5 ماه فقط آلودگی ویروسی نیست! چند ده آلودگی دیگر به همراه داشته که از ملت، انگیزه، از دولت توان و از کادر درمان رمق و روحیه را ستانده است.
دراین یاداشت کوتاه به چند آلودگی موثر بر این حرکت اشاره می کنم تادارویش را ولو در ناصرخسرو پیدا کنیم که بیش از این کش دادن موضوع روزهای بدی را رقم خواهد زد:
1- آلودگی تصمیم! مردم این روزها ایران را با جهان دایم مقایسه می کنند. بالا و پایین شدن نمودار مرگ و بستری را با چشمان مضطرب می بینند. از مسئولین هم سخن واحد می زنند نظیر ماسک زدن و هم سخن مختلف می شنومند ننظیر دایر شدن اجتماعات! از این که تصمیم مسئولین را کرونا چنان آلوده است که گاهی سخن ها یکی نمی شود و به یک نقطه نمی رسد نگران می شوند.
2- آلودگی اطلاعات: هیچ دورانی به قدر دوران کرونا مردم اعم از پیر و جوان اینقدر مشتاق اطلاعات روز در مورد یک بیماری نبوده اند! مدام این شبکه و آن شبکه کرده و از این نقطه به آن نقطه می شوند تا کورسویی از امید بیابند تا مبادا جان خود یا عزیزانشان بیهوده تلف شود. در هیچ دورانی از ادوار علمی به قدر کرونا اطلاعات آلوده به پارادوکس های تا این حد متضاد نشده است.
3- آلودگی دارو! این دیگر از آن دسته آلودگی هایی است که مصداق گندیدن نمک است. وای به روزی که در انتخاب دارو هم اختلاف فاحش دیده شود. آلودگی فضای توصیه های دارویی به حدی است که کاسبان کرونا چهره از نقاب مخفی گری و استتار برون کشیده شفاف آب و دان و دارو به قیمت جان به مردم بی نوا می فروشند و در روز روشن اهالی ایران را لخت کرده تحویل اجتماع می دهند.
4- آلودگی درمان: در حالی که بخش قابل توجهی از جامعه پزشکی و درمانی کشور در مسیر درمان مبتلایان خود گرفتار و رخ در نقاب خاک می کشند اما گروهی فرصت مغتنم شمرده با انواع تجویزات ابتکاری و خلاق برای درمان کرونا، بنام انواع طب های من درآوردی بیماران را به چیزی امیدوار می کنند که پر از خالی است و نهایتاً بیمار پس از آنکه از انواع بخور و حلوا و دمنوش و رمل و اسطرلاب کارش به ناکجاآباد رسید دوباره می فرستندش به همان بیمارستان های شلوغ تا خرابکاری درمان آلوده به بافته های ذهنی را جمع و جور کنند.
5- آلودگی علم: مبتکران عبارت های سلامت محور نظیر بهداشت دست، بهداشت فرد، بهداشت کسب و بهداشت اجتماع گزاره هایی در دوران کرونا تحویل جامعه دادند که در گذر از تصمیمات اقتصادی و اجتماعی، محورش ماند و سلامتش پرید. یکی اش عبارت فاصله اجتماعی بود که روز بروز آلوده تر از قبل رخ می نماید. قبلاً آن را اینگونه توضیح داده بودند: خیلی ساده یعنی از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید. به مکان‌های تجمع افراد نروید، هیچ ملاقاتی را انجام ندهید. اگر واقعا ناچار هستید که بیرون بروید، فاصله ۲ متری خودتان را با افراد دیگر حفظ کنید. حالا ما داریم همین را هم تغییر می دهیم
من پنچ از این آلودگی ها نوشتم به یادگار که آینده قضاوت شود که تا چه حد حاکمیت و مردم با هم دست به هم دادند تا اسیرش نشوندو جان بیشتری حفظ شود و صدمه کمتری وارد شود. دیر نشده است که همه با هم بتوانیم از آلودگی بیشتر بکاهیم.
من الله توفیق