۳۱ اردبیهشت هر سال روز ملی اهدای عضو نامگذاری شده است.
نگاهی گذرا به آمار و وضعیت مرگ مغزی و اهدای عضو در ایران گویای واقعیت هاست.
سالانه بطور متوسط ۸۰۰۰ مرگ مغزی در کشور رخ می دهد که در بهترین شرایط ۴۰۰۰ از آن قابلیت اهدا دارد و از این تعداد حدود ۱۰۰۰ نفر به مرحله اهدا می رسند و مابقی در زیر خاک مدفون می شوند.
بیش از ۳۰۰۰۰ نفر نیازمند در لیست انتظار پیوند هستند و هر دو ساعت یک نفر از هموطنان بخاطر نرسیدن عضو اهدایی فوت می کنند. 
با دانستن اینها و علم به اینکه هر مرگ مغزی قابلیت حیات بخشی به پنج تا هشت نفر را دارد می توان دریافت که در صورت همت همگانی برای گسترش فرهنگ اهدای عضو بیماران بسیاری نجات خواهند یافت و به چرخه زندگی و بهره وری برای خانواده و جامعه باز خواهند گشت.

در یک دهه اخیر با گسترش اقدامات در این حوزه و نیاز اجتماعی به تشکیلات منسجم در قالب سازمانهای مردم نهاد، ایثارگران اهدای عضو در قالب انجمن اهدای عضو ایرانیان ، با همت والای خود و بهره گیری از دانشمندان ، نخبگان و  نیروهای علمی و نیز فعالین سرشناس اجتماعی گرد هم آمده و برای بسط و گسترش فرهنگ اهدای عضو در کشور تلاشهای بی وقفه و ارزشمندی را آغاز کرده اند.
تدوین برنامه های علمی و اجرایی در سطح کلان و تاثیرگذاری در تمام حوزه ها با استفاده از ابزارهای تبلیغی باعث گردیده در چند سال اخیر جهش قابل ملاحظه ای درPMP ( شاخص اهدای عضو در یک میلیون جمعیت ) باشیم.
اما در طرف دیگر ماجرا ، ایثارگران اهدا کننده و  خانواده های آنان قرار دارند.اینان به معنای واقعی کلمه ، حماسه حیات را معنی کرده اند و در لحظات و جانکاه از دست دادن عزیزشان ورق را برگردانده اند. برای همیشه ماندگار شده اند، حیاتی دوباره داده اند و تجسم زندگی دوباره را در جان و تن انسانی دیگر عینیت بخشیده اند.
ما در این روزهای سخت ، سخت نیازمند مهربانی ، همدلی و دستگیری از هم هستیم و روز ملی اهدای عضو نقطه تجلی این اتفاق میمون است.
روز ملی اهدای عضو پاسداشت انسانیت ، مهربانی و ایثار خداگونه است. پاسداشت نور ، ایمان و جاودانگیست و پاسداست هر آنچه خوبیست...
ای که دستت می رسد کاری بکن
پیش از آن کاز تو نیاید هیچ کار