در روزهای کرونایی همه شکل هم شده بودیم، همه در لباسهایی کم و بیش شبیه هم، و دیگر به سختی میشد پزشک را از پرستار و پرستار را از سایر ردههای شغلی تشخیص داد، اصلا مگر مهم بود؟ مگر نه اینکه همه ز یک پیکرند؟ همه یکی شده بودند تا سدی شوند برای محافظت، بخاطر بیماران و برای مبارزه با بیماری، همبستگی مثال زدنی کادر درمان در این روزهای سخت یکی از عوامل موفقیت سیستم درمانی کشور زیربار فشار باورنکردنی بیماری بود، ایثار و همدلی و همراهی کلی که بالا بودن روحیه جمعی را رقم زد و برگ زرین دیگری به کتاب تاریخ پزشکی ایران زمین افزود.
در این روزهای سخت و داستانهای مکرر مردان و زنانی که به دل خطر میرفتند تا خطر را از دیگران دور کنند، در حافظه تاریخ ماندگار خواهد شد، و البته مکرر یادآوری کرد که خاص و عام گاه و بیگاه به فرزندان سپیدپوش خودشان در کسوت کادر درمان جفا کردهاند یا در حق آنان مرتکب قضاوتهای نادرست شدهاند.
واقعیت همین است که سونامی سهمگین کرونا بسیاری از افراد جامعه را متوجه آن سوی سکه طبابت کرد و نشان داد آن تصویر پر زرق و برق و لوکس مرفهانه بی درد فارغ از مسئولیتهای اجتماعی پزشکان با واقعیت همخوانی ندارد یا حداکثر تصویر بخش کوچکی از این جامعه است که به غلط برای کلیت جامعه تبلیغ میشود.
جالب است که در یکپارچگی جامعه پزشکی ایران تمام صنوف و حرفههای مختلف کوشیدند تا همیار و همکار یکدیگر باشند، اما در این میان نکته شاید مغفول مانده دیگری به چشم آمد که یادآوری آن برای تمام همکاران شاید جالب باشد:
صف اول مبارزه با بیماری کرونا چه در مراکز خصوصی و چه در مراکز دولتی، پزشکان عمومی، متخصصان بیهوشی و مراقبتهای ویژه و متخصصان داخلی، عفونی و طب اورژانس بودند، جالب است که در سالهای اخیر شاغلان این گروههای پایه و تخصصی همیشه از محروم ماندن در خصوص بحثهای کلان حمایتی و سیاستگذاریهای تعرفهای شکایت داشتهاند و به نوعی در میان اقشار مختلف پزشکی شاید مظلوم ترین گروهها بودهاند.
غرض این نوشتار تفرقه افکنی یا جداسازی در گروهی یکپارچه نیست، کلیت جامعه پزشکی در امتحانی سخت سربلند بود و با وجود از دست دادن شمار زیادی از بهترینهای خود امیدوار است که مسافران خود را به ساحل امن سلامت رسانده باشد، اما درسهای کوچک و بزرگ این حادثه کم نیستند. به کرات از زبان همکاران محترم شنیدم که میگفتند: چه دل و جراتی دارند که در این فاصله کم اقدام به اینتوبه کردن بیماران میکنند... یا کلام و نوشتههای زیادی دیدم که از شجاعت متخصصان طب اورژانس و پزشکان عمومی اورژانسها و مطبها در معاینه، تشخیص و درمان حجم بسیار بالای مراجعان و خطراتی که آنها را تهدید میکند، نوشته و گفته بودند ...
پزشکان عمومی، متخصصان بیهوشی، طب اورژانس، داخلی و عفونی، بیشترین شمار مبتلایان به بیماری کووید 19 را داشتند و متاسفانه بیشترین شهدای کادر درمان هم از این گروهها ماند، کرونا امروز یا فردا با همت همین پزشکان خواهد رفت، اما در فردای بدون کرونا این گروههای خاص از پزشکان را دریابید. شکی نیست که تمام گروههای پزشکی شایسته تقدیر و تجلیل و حمایت و همراهی و همدلی هستند، اما انصاف دهید و این چهار گروه گاه مورد بی توجهی قرار گرفته و کمتر حمایت شده را با نگاه ویژهای دریابید